Svanir - 01.05.1939, Blaðsíða 28

26
Ei vegleg er hans vagga:
í vegginn jata fest,
sem ehhi er hægt að hagga. —
Við höfðum engan frest,
og stjarnan stóð hér kyr.
Við höfðum hnúð til einskis
á aðrar dyr.
Sú undrastjarnan eina,
sem engir sáu fyr,
brá Ijóma á stokka og steina
og stefndi á kofans dyr,
er |)raut mig t>rek og von. —
Ég féll um koll í hálminn
og fæddi son ....
Hér kem ég sjálfur —
Hér kem ég sjálfur, svo mig allir kenni:
Svart er mitt hár, í þunnvöngunum hvítt.
Svart er mitt hár, og skipting yfir enni.
Ym issa hár er svona, en |>etta er mitt.
Faðir, sem (>ína sköpun elskar auma,
en h»ó með plágum slær á flestan veg:
Gef |>ú mér söngvahreima og gef mér drauma,
að geti ég tortímt |>essu, sem er ég!