Svanir - 01.05.1939, Blaðsíða 96

Um skógrækt.
Eftir Hauk Jörundsson, kennara.
Ef við gætum litið ís-
land eins og það var fyrir
12000 árum, þá væri hér
öðruvísi umhorfs en nú.
Þá lá jökull yfir öllu land-
inu. En var þó í rénun.
Eftir að hann var bráðn-
aður, var hér ekki um auð-
uðan garð að gresja.
Landið var gróðurlaust
grjót og urð, sandar og
melar. En fljótlega fóru
jurtir, sem við nú venju-
lega tökum lítið eftir, að
leita hér búsetu, en það
voru skófir og mosar. Þótt
þessar jurtir séu hvorki
sérstaklega stórar eða
fagrar á að sjá, þá var þó þeim einum fært að byrja að
skrýða og fegra þessa auðn, sem hér fyrir var. Þær létu
sér nægja loftið og regnið og svo það litla af steinefnum,
sem hinum smáu rótum þeirra auðnaðist að sjúga úr hörðu
klöppunum. Þessar jurtir dóu og rotnuðu og urðu að mold.
Þar var mynduð fyrsta frjómoldin. Nú var öðrum æðri
plöntum fært að koma, eftir að fyrsta moldarlagið var
komið, þótt lítið væri.
Við dauða þessarra jurta myndaðist meiri mold. Nú loks
gat beitilyngið og grasið farið að búa um sig í mold þeirri,
sem fyrirrennarar þeirra höfðu myndað. Og seinast kem-
ur björkin.
Allir kannast við það, sem stendur í íslendingabók. í þá
tíð, er ísland byggðist, var það allt skógi vaxið milli fjalls