Morgunblaðið - 18.10.2011, Side 11

Til aðstoðar Sjö múlasnar báru far-
angur göngugarpanna í ferðinni.
Á toppnum Íslendingarnir ánægðir með árangurinn eftir að hafa klifið tindinn Toubkal.
múlasna sem báru dótið okkar. Þeim
fylgdu sjö hirðar en hver og einn ger-
ir út sinn asna. Hirðarnir voru mjög
hjálpsamir og notalegir. Þeir voru
alltaf brosandi og syngjandi, söngl-
uðu mikið á göngunni og í náttstað
stundum voru þeir spilandi og
trommandi. Það var skemmtilegt að
fylgja þeim og fylgjast með þeim,“
segir Elísabet.
Afslappandi baðferð
Gengið var mislangt á hverjum
degi en Elísabet segir hafa verið
ágæta stíga á leiðinni. Umhverfið
mótist helst af háum fjöllum en þarna
er mjög lítið af gróðri nema niðri í
dalverpunum. Alls tók ferðin níu
daga, þar af sex daga á göngu.
Göngugarparnir dvöldu síðan einn
dag í Marrakesh áður en flogið var
heim á leið. Þar segir Elísabet að hafi
verið skemmtileg upplifun að fara í
baðhús að tyrkneskum hætti, eða ha-
mam, og gott að láta þreytuna líða úr
sér eftir alla gönguna. „Þetta var
ofsalega góður hópur sem fór í ferð-
ina og ég er í miklu betra formi núna
en fyrir þremur árum þegar ég fór á
hnjúkinn. Í hópnum var fólk frá fer-
tugu og upp í sjötugt og gaman að
hafa aldurshópinn svona breiðan,“
segir Elísabet. Hér heima heldur hún
einna helst upp á Laugaveginn sem
hún hefur gengið nokkrum sinnum.
Þó standi upp úr hérlendis að hafa
gengið Fimmvörðuhálsinn meðan á
gosi stóð. Það hafi verið mjög eftir-
minnilegt að komast svo nálægt eld-
gosinu og heyra hvininn í eldfjallinu.
Ljósmyndir/Jón Gauti Jónsson
Svalandi Elísabet fær sér góðan kóksopa enda gott að hafa nóga orku.
DAGLEGT LÍF 11
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 18. OKTÓBER 2011