Birtingur - 01.01.1958, Blaðsíða 24

Komposition, gouache, 1957 -
Karl Kvaran er fæddur á Borðeyri við Hrútafjörð
árið 1924, sonur Elísabetar Benediktsdóttur og Ólafs
Kvkrans ritsímastjóra. Karl er uppalinn.í Skerjafirð-
inum, byrjaði á teikninámi hjá Marteini Guðmunds-
syni og Birni Bjömssyni, stundaði síðan nám í Hand-
íðaskólanum árin 1942 til 1945, er hann fór til Kaup-
mannahafnar og nam þar við Akademíið og á teikni-
skóla Rostrups Bogesens næstu þrjá vetur.
Karl tók þátt í þrem Septembersýningum, ' en hélt
fyrstu sjálfstæðu sýningu sína í Listvinasalnum 1951.
Sýndi í Listamannaskálanum haustið 1955 og síðast-
liðið vor í Sýningarsalnum. Karl hefur tekið þátt í
mörgum sýningum erlendis.
— En sé það þreyta, getur hún þá ekki
verið eðlileg og kannski vísir að einhverju
nýju?
— Jú, ég viðurkenni það raunar. Ég þekki
það af sjálfum mér. Stundum er maður í
lægð og gerir mjög slæma mynd, en samt
getur eitthvað verið í henni sem leiðir af
sér nýja grósku. Má vera að tachisminn sé
þesskonar lægð. Og ég verð að játa, að
stundum finnst manni þessi list okkar ekki
komast lengra í því að hreinsa til, jafnvel að
hún nálgist stundum gjaldþrot, eins og til
dæmis hjá Herbin. Það er engu líkara en
hann standi á leiðarenda og komist ekki
lengra. Eða Arp til dæmis. Kannski eitt ein-
asta fágað form. Tachisminn er sennilega
viðbragð gegn þessu einfalda, hreina og
klára formi, og málararnir sem honum fylgja
eygja sennilega ekki fleiri möguleika í þá
átt. Hinsvegar er það með ólíkindum þegar
menn eins og Jackson Pollock standa langt
frá léreftinu, eins og ég hef séð á myndum,
og .sletta á það litunum, eða þegar þeir láta
leka úr dósum á skáhallan myndflötinn. Slík
vinnubrögð getur enginn maður tekið alvar-
lega. Með því væri sjálfsákvörðun lista-
mannsins þurrkuð út, en listin hlýtur þó
alltaf, hversu aum sem hún er, að eiga upp-
runa sinn í huga rnálarans.
— Finnur þú fyrir slíkri þreytu eða þverr-
andi möguleikum á þinni braut?
— Nei. Hinsvegar er ég sannfærður um
það, að eitthvað nýtt hlýtur bráðum að ger-
aát i myndlistinni, og mig grunar að það
verði eitthvað stórkostlegt. En allt slíkt
verður að koma innan frá og í fyllingu síns
tíma.
Birtingur 18