Birtingur - 01.01.1958, Blaðsíða 16

ÞEGAR MÁNINN BIRTIST
Þegar máninn birtist
hætta klukkurnar að slá
og ósýnilegir vegir
opnast
Þegar máninn birtist
flæða öldumar yíir heiminn
og hiartanu finnst það vera ey
á óendanlegu haiinu
Einginn borðar appelsinur
undir fullum mána
Það á betur við
að borða ís og írosna ávexti
Þegar máninn birtist
með hundrað sömu andlitin
andvarpa peníngamir
í buddunni
SAUNGUR RIDDARANS
Kordóva
Ein og fjarri
Lítill svartur hestur fullt túngl
og olíuber í tösku minni
Þótt ég rati veginn
næ ég aldrei til Kordóvu
Yfir sléttuna gegnum storminn
svartur hestur rautt túngl
Dauðinn starir á mig
úr turnum Kordóvu
Ó hve leiðin er laung
Ó þolgóði hesturinn minn
Ó dauðinn mun koma á minn fund
áður en ég kemst til Kordóvu
Kordóva
Ein og fjarri