Birtingur - 01.01.1958, Blaðsíða 30

inni og afstaða mismunandi í ýmsu efni. En
hérlendis er að verða svo rík venja að draga
alla hluti undir stórar fyrirsagnir og láta
sitja við fyrirsagnirnar, þannig er farið að
tala um Ung Skáld og Unga Rithöfunda
einsog eitthvert samábyrgðarfélag sem fram-
leiði sameiginlega afurðirnar Hkt og gert er
í Mjólkurfélagi Flóamanna og maður heyrir
stundum talað um Birtingsmenn sem ódeilda
stærð og þar hljóti allir að vera á einu máli
þrátt fyrir ýmis sönnunargögn fyrir hinu
gagnstæða innan ritsins og utan þess. Þeir
einstaklingar sem hafa unnið saman að Birt-
ingi aðhyllast vitanlega oftsinnis ólík sjón-
armið en hafa þó átt nógu mikla samstöðu
til að geta unnið saman með þeim árangri
sem lesendur ritsins verða að dæma um.
Þótt kaupendur og áskrifendur séu enn of
fáir hefur Birtingur átt því hollari vini og
stuðningsmenn sem hafa lagt ritinu efni og
margvíslega liðsemd og sýnt svo verðmætan
áhuga að þó ekki kæmi annað til virðist út-
gefendum sem í því einu væri næg ástæða
til að haldið sé áfram útgáfunni og hinum
hvimleiðu fjármálaörðugleikum boðinn byrg-
inn.
Vegna þess að ýmsir hafa verið svo hug-
ulsamir að áminna mig vegna uppsetningar
og útlits Birtings á síðasta ári þykir mér
háttvísi að fría sjálfan mig undan ábyrgð
af afrekum annarra: tilraun var gerð án
minna afskipta með nýja uppsetningu á
fyrsta hefti þess árs, þá var ég staddur
erlendis, sú tilraun var mér mikið á móti
skapi. Þessa vil ég geta vegna þess að mér
þykir ýmiskonar gagnrýni á því hefti rétt-
mæt. Ég get ekki fallist á nýjungar í prent-
verki sem mér sýnast valda nokkurri ófærð
á veginum að efninu, ögra meiningu þess og
þau rök sem kunna að liggja að slíkri til-
raun hafa ekki gildi fyrir mér.
Annars væri gott að fá bréf frá lesendum
og dóm þeirra.
Birtingur hefur fjórða árgang með nokkr-
um liðsauka í ritstjórninni. Björn Th.
Björnsson listfræðingur og Jóhann Hjálm-
arsson hið unga efnilega skáld hafa þegið
sæti í ritstjórninni og erum við hinir eldri
ritstjórnarmenn sannfærðir um að ritið efl-
ist við það og fögnum hinum nýju sam-
starfsmönnum.
Og nú byrjum við aftur með brauki og
bramli.
Sitt af hverju.
Reykjavík er skrítinn bær, dinglandi á
milli þess að vera ofvaxið sveitaþorp eða
borg á gelgjuskeiði.
I þessu sama plássi er sinfóníuhljómsveit,
nóbelsverðlaunahöfundur rétt utan við jaðar
bæjarlandsins að setja saman bækur fyrir
þjóðir heimsins og hefur tekizt að komast
í þriðja sætið á útlánaskrám alþýðubóka-
safnanna í sínu eigin landi, einn daginn eru
músiksnillingar úr Rússlandi að spila hér,
hinn daginn þeir frá Bandaríkjunum á veg-
um Ragnars Jónssonar, við getum fengið
nýjustu verk franskra höfunda í bókabúð
Snæbjarnar, hinsvegar sést fátt slíkt í Lands-
bókasafninu; þar er vænlegra að leita
skýrslu Galosíugerðarinnar í Stafangri og
leiðarbréfa úr Austur-Evrópu.
í Austurstræti mætir þú kannski Kjarval
og þú hugsar: Hvað um húsið hans! Húsið
sem allir þingmenn okkar samþykktu að
reisa fyrir rúmum áratug. Af fáránlegri til-
Birtingur 24