Birtingur - 01.01.1958, Blaðsíða 17

fcderico gorcío lorca
myndin er tekin
eftir mólverki, sem spænski málorinn
gregorio pricto
gerði af skáldinu 1936
Federico García Lorca (1899—1936) er ef til vill það skáld sem mest
birta stafar af á tuttugustu öld. Ljóð hans hafa verið þýdd á flest menn-
íngarmál og leikrit hans leikin ailsstaðar þar sem menn láta sig mikla
list eitthvað varða.
Lorca varð mjög fyrir áhrifum af þjóðkvæðum lands síns og dönsum
enda alinn upp í Andalúsíu, þar sem saungur og dans er ríkur þáttur í lífi
fólksins og ævintýrin svífa yfir vötnunum. Þetta kemur skýrast í ljós í
bókinni Romancero Gitano: Sígaunaljóð, þeirri bók sem einna mestra
vinsælda hefur náð af bókum hans. Það var einkum í Poeta en Nueva
York: Skáld í New York, sem hann kom fram sem módernisti, en þá bók
skrifaði hann í anda súrrealismans meðan hann dvaldi í New York
1929—1930.
También se muere el mar: Einnig hafið deyr, segir García Lorca í
ljóðinu Llanto por Ignacio Sánches Mejías: Harmljóð um Ignacio Sánches
Mejías, sem var nautabani og glæsimenni er lést á leikvánginum. Þannig
var Loixa. Hann yrkir flest sín ljóð með dauðann í hjartanu, hann skynj-
ar dauðann sterkar og sterkar og einn morgun í Granada var hann
myrtur af fasistum 37 ára að aldri.
Jóhann Hjálmarsson.