Birtingur - 01.12.1958, Blaðsíða 68

vísu, eins og smiðurinn hafi undir lokin
gripið hefil fyrir sög. Samt er ákveðin
reisn í yfirbragði Ijóðsins. Stytzta ljóðið
í þessum flokki er þannig:
?
bakvið tímann
sem dió mig úr móðurkviði
og heldur mér í greip sinni
eins og veiðimaður vængbrotnum fugli
bakvið tímann
liggur spurningin
eins og hálfhringuð naðra við epli
Mér finnst ljóðinu spillt með margþvældri
og býsna hæpinni líkingu í fjórðu línu, og
niðurlagið hefði orðið festulegra án sam-
anburðarorða:
bakvið tímann
sem dró mig úr móðurkviði
og heldur mér í greip sinni
bakvið tímann
liggur spurningin:
hálfhringuð naðra við epli
En allt um það: hér er eitthvað á bakvið,
og þetta litla ljóð hefði sómt sér vel inn-
an um önnur jafngóð og betri. En máttur
þess hrekkur skammt til að lyfta heilli
bók. Samt held ég að höfundinum yrði
ekki legið á hálsi fyrir það í framtíðinni,
þótt hann teldi að með þessu eina hefði
með vissum hætti rætzt sú von sem birt-
ist í lokaerindi titilkvæðisins:
Ég mun halda áfram
að yrkja ljóðin mín
í sand,
en hætta þegar aldan
skolar einu þeirra
á land.
ífeiri fögnuður er að þriðja kafla bókar-
innar en hinum tveimur. I honum eru
þýdd ljóð eftir Garcia Lorca, Paul Éluard,
Esra Pound og fleiiá erlend góðskáld. Ég
hef ekki borið neina af þýðingunum sam-
an við frumverkin, enda á ég engan að-
gang að sumum þeirra. En öðrum er ég
allvel kunnur ýmist á frummálunum eða
öðrum tungum, og ég fæ ekki betur séð
en höfundarnir séu fullsæmdir af þessum
þýðingum. Ég er ekki viss um að aðrir
hefðu þýtt Óð til Walts Whitmans öllu
betur en hér er gert. Og þó að frumortu
ljóðin beri ekki mikilli skáldgáfu vitni, er
óhætt að fullyrða að Sigurður hefði ekki
getað skilað jafn vandasömu verki eins
vel og hann gerir, ef hann ætti ekki næmt
Ijóðskyn.
Bragi Ásgeirsson hefur gert kápu, og hef
ég ekki séð aumara verk eftir hann.
Einar Bragi
Ókomnir dagar
Jón frá Pálmholti hefur sent frá sér ljóða-
kver með þessu nafni, frumsmíð sem
Helgafell gefur út. Þegar ég les þessi
ljóð sé ég fyrir mér hæglátan mann og
óáreitinn sem gengur um borg og bý eða
reikar úti í náttúrunni, virðir með góð-
vild fyrir sér eitt og annað sem augum
mætir og hugsar kannske sem svo: hver
getur fengið heila hugsun útúr skýjun-
um meðan jörðin meðan hafið hlustar og
þau svífa eins og dansmeyjar um þjóð-
leikhús loftsins ... hver getur þá fengið
heila hugsun útúr skýjunum rauðum af
heitri sól? — Ef til vill minnist hann allt
í einu ljóðs sem einhver annar hefur ort
af svipuðu efni og semur nýtt tilbrigði
66 Birtingur