Birtingur - 01.12.1958, Page 73

arbóndanum, virðingu sína og vináttu
annað en að þiggja koníak hans, þegar
aðrir vilja ekki dreypa á sem rausn gef-
andans sæmir.
Sögurnar í þessari bók gerast ýmist er-
lendis eða á íslandi. 1 hvorumtveggja eru
samtölin kvik, lýsingar skýrar og lausar
við málalengingar. Utanlandssögurnar eru
þó eiginlega riss frekar en sögur, þær
skortir spennu á við hinar.
Indriði þekkir til hlítar sitt rótlausa sögu-
fólk, tilviljunin er drottnandi vald í lífi
þess. Hann skrifar um unga menn í vega-
vinnu eða vinnumennsku án kvenna, lang-
ferðabílstjórann sem kyssir afgreiðslu-
stúlkuna á viðkomustaðnum annars hug-
ar, næturgöltrara sem heyrir konuhlátur
út um glugga og ekur með þeirri sem hló
út í nóttina frá undrandi eiginmanni eftir
meiningarlaus slagsmál.
F'ornir lífshættir eru að ieysast upp og
engir nýir eru komnir í þeirra stað og
koma máske aldrei, verðandin er svo hröð,
breytingarnar svo snöggar að það er ó-
eðlilegt að festa rætur, sá sem berst með
straumnum er hin dæmigerða hetja vorra
tíma.
Þrátt fyrir allt örlar innst í hugskotinu
á draumi urn kjölfestu, eitthvað fast und-
ir fætur, einhvern leiðarþráð frá fortíð
til framtíðar. Skyldi unglingnum í brekk-
unni verða auðið að mæta lífinu með sömu
reisn og lárviðarbóndinn?
Magnús T. Ölafsson
Erlend nútímaljóð
Einar Bragi og Jón Óskar völdu.
Heimskringla.
Til borganna kom ég á óstjórnartímum
þegar hungrið ríkti þar.
Til mannanna kom ég á uppreisnartímum
og ég reis upp með þeim.
Þannig leið mín tíð,
sem mér á jörðu gefin var.
Mat minn át ég milli tveggja bardaga.
Til svefns lagði ég mig meðal morðingja.
Orðin eru Berts Brechts í þýðingu Sigfús-
ar Daðasonar, en hversu mörg eru ekki
skáldin í þessu safni sem gætu sagt hið
sama með fulium rétti. Lorca hniginn fyr-
ir vopnum falangista, Desnos píndur til
dauða í fangabúðum, Diktonius og Söder-
gran með ógnir finnsku borgarastyrjald-
arinnar fyrir augum, Hikmet þjáður í
dýflissunni í hálfan annan áratug sam-
fleytt auk skemmri fangelsisvista, bylt-
ingarforinginn Maó, Neruda í felum í af-
skekktustu héruðum Chile og síðar land-
flótta, Majakovskí, rödd byltingarinnar,
fallinn fyrir eigin hendi.
Þannig mætti telja lengi enn nöfn úr hópi
þeirra 43 skálda af 17 þjóðum, sem hér
eiga ljóð milli sömu spjalda. Þetta er
skáldakynslóð hrikalegra tíma, söguskeiðs
sem gert hefur jarðarbúa að pólitískri og
fcfnahagslegri heild og fært hefur þeim
vald yfir áður óþekktum náttúruöflum,
til allsherjar eyðingar eða útrýmingar
skorts og strits eftir því sem verkast vill.
Ánauðugar stéttir, kúgaðar þjóðir og
kynþættir sem sætt hafa misrétti rísa
upp og krefjast fullrar hlutdeildar í
menningararfi og lífsgæðum.
I þessari bók má nema raddir skálda
vaknandi þjóða Afríku, skálds banda-
rískra svertingja, skálda frá Suður-Amer-
íku og Asíu. Mest ber þó á skáldum hinn-
ar sundurtættu Evrópu, álfunnar sem á
einum mannsaldri hefur fyrirgert drottn-
unaraðstöðu sinni gagnvart þjóðum ann-
arra heimshluta og hefur ekki enn fundið
Birtingur 71