Húsfreyjan - 01.10.1962, Síða 23

Islenzkur
heimiíisiðnaður
heimilisþáttur
„Húsfreyjan" birti í síðasta hefti frásögn
af norrænu heimilisiðnaðarsýningunni, sem
haldin var hér í sumar, en ekki gafst rúm
til að lýsa nema deildum hinna Norðurland-
anna. Hér fer á eftir lýsing á íslenzku deild-
inni eftir frú Sigríði Thorlacius:
Meðal íslenzku sýningargripanna voru
margir forkunnar fagrir og vel unnir munir
úr ull, bæði prjónles, hekl, vefnaður og út-
saumur. Sjöl og hyrnur voru margar aðdá-
anlega fínar og litasamsetning fögur, bæði
úr sauðalitum og jurtalituðu bandi. Lopa-
peysur, útprjónaðir vettlingar, treflar og sitt-
hvað fleira var þarna bæði gamalt og nýtt.
Flíkur úr handofnum efnum voru allmarg-
ar með sérlega skemmtilegri áferð. Ættu
flíkur úr handofnum íslenzkum ullarefnum
að geta orðið tízkufyrirbæri, engu síður en
t. d. skozku ullarefnin. Abreiður og ofin
sjöl eru létt eins og dúnn og vekja verð-
skuldaða athygli. Af útsaumi þótti mér einna
skemmtilegast sessuborð norðan úr Þing-
eyjarsýslu, saumað með augnsaumi í sauða-
litunum.
Sýndir voru skartgripir úr silfri, beini og
smelti og gaman var að taflmönnunum og
eftirlíkingum af vopnum, ásamt víkingaskipi,
sem Þorleifur Þorleifsson hefur gert. Horn-
spænir, sem skornir voru til að vera ábætis-
skeiðar, voru þarna, fjöldi fagurra leirmuna,
m. a. eftir Steinunni Marteinsdóttur og Heidi
Guðmundsson, og ekki má gleyma beinfugl-
unum hennar Agústu Snæland. Þeir þótti mér
hafa alveg sérstakan yndisþokka. (Sjá mynd).
Of langt yrði upp að telja þá muni, sem
margar góðkunnar hannyrðakonur lögðu
sýningunni til. Myndvefnaður virðist vera í
framför og fjölbreytni eykst í teppagerð. —
Húsfreyjan
23