Austurland


Austurland - 23.12.1997, Qupperneq 18

Austurland - 23.12.1997, Qupperneq 18
18 Jól 1997 Pjetur St. Arason Kafli úr rokksögu Austurlands Sprengja í kjölfar AUaOtktirháttða Atlavíkurhátíðir um verslunarmannahelgi voru endurvaktar á 9. áratugnum. Þá var í tísku að vera í hljómsveit og á hátíðunum var hljómsveitakeppni.I keppnum þessum komu fram margar góðar hljómsveitir. Austfirskar hljómsveitir eru fyrst og fremst ballhljómsveitir. Þó voru til hljómsveitir á Austurlandi sem héldu tónleika. Kvöldverður á Nesi og SKLF voru meðal þeirra. Á árunum uppúr 1980 er íslenskt rokklandslag að breyt- ast. Fyrir þann tíma voru menn að spila slagara. Jens Kr. Guð- mundsson poppfræðingur hefur haldið því fram að þetta stafi af skord á tónlistaruppeldi. Á árun- um frá 1970 hafi síðhippahljóm- sveitimar, eins og Óðmenn, Trú- brot og Hljómar, spilað tónlist sem var of þungmelt fyrir mark- aðinn. Þróunin í popptónlist á þessum árum miðaði að því að brúa bilið sem var á milli popp- tónlistar og klassískrar tónlistar. Sú tónlist er stundum kölluð “art-rokk“. Menn vom að gera tilraunir í tónlist með fiðlur og ýmiss konar blásturshljóðfæri. Lögin sem þessar síðhippa- hljómsveitir spiluðu voru að stómm hluta gítar og trommu- sóló og þær sungu enska texta. Hljómar gáfu út plötu árið 1974 og hún seldist ekki neitt. Það fólk sem var 13-15 ára á þessum árum gat ekki samsamað sig með þessu síðhipparokki. Árið 1975 gáfu Stuðmenn út Sumar á Sýrlandi og The lonlí blú boys komu sama ár með sína fyrri plötu. Þessar plötur seldust í metupplögum. Jens segir að fólk sem alið hafi verið upp við Svanhildi og Ólaf Gauk hafi ekki getað farið beint í “art-rokkið“. Slagaramir hafí auk þess verið sungnir á íslensku en síðhipp- arnir sungu á ensku. Hljómsveit- in Amon Ra er í þessum síð- hippaflokki. Hún kom einungis einu sinni fram árið 1975, en árið eftir kom hún saman aftur þá verður endurnýjun á henni. Það er merkilegt að þeir gáfu ekkert út fyrr en árið 1981, undir nafninu Án Orma. Sápa í ólgandi hver Efdr 1975 flæðir þetta létt- popp yfir markaðinn. Menn verða hátekjumenn á því að spila slagara. Uti í heimi tröllreið diskóbylgjan öllu, en hún var ekki áberandi hér á landi. Pönkið kom fram í Bretlandi árið 1976 og á Norðurlöndunum fara að koma fram hljómsveitir sem spila þetta hráa rokk og syngja á móðurmálinu. Hér á landi bíða menn eftir einhverju nýju þegar það loksins gerist árið 1980 að sprengjan springur. Veruleikinn á Austurlandi er ekki ósvipaður því sem hann er annars staðar á landinu. Amon Ra er að vísu að spila metnaðar- fulla tónlist en þeir spila á böll- um og komast ekki alveg hjá slögurunum. Hljómsveitin Völ- undur, og fleiri slíkar, voru undir sömu sök seldar. Hljómsveitin Kvöldverður á Nesi verður til árið 1979. Þeireru metnaðarfull- ir í sinni tónsköpun, spila jasslög og klassíska tónlist í poppútsetn- ingum. Jens Guðmundsson bend- ir á mikilvægi tónlistarskólans fyrir tónlistarlífið í Neskaupstað og segist muna eftir þeim Norðfirð- ingum sem komu suður og vöktu athygli fyrir getu, eins og Hlöð- ver Smára Haraldssyni, Skugga- hlíðarbræðrum og “trommaran- um úr Amon Ra“. Á Fáskrúðsfirði var hljóm- sveitin Egla starfandi og gáfu þeir út plötuna Maður er manns gaman árið 1981. Árið 1982 verður síðan sprenging í aust- firsku rokklífi með tilkomu hljóm- sveitakeppna á Atlavíkurhátíð- um um verslunarmannahelgar. Það voru á þriðja tug hljómsveita sem tóku þátt í keppninni. Það má orða það svo að þær hafí virkað eins og sápa í ólgandi goshver. Nú kom gosið. í þess- um hljómsveitakeppnum komu fram hljómsveitir sem störfuðu áfram eftir að helgin var afstað- in. Margir fengu smjörþefinn af því hvemig það var að vera í hljómsveit. Þama komu fram hljómsveitir eins og Aþena, Hross í haga með gras í maga og rafmagnsgirðing allt í kring og Kalla Rarik band frá Egilsstöð- um, Lóla frá Seyðisfirði, auk norðfirsku hljómsveitanna Kvöld- verðar á Nesi, Spyss, og SKLF. Hljómsveitir utan Austurlands vom líka í Atlavík. Hljómsveitir eins og Skriðjöklar frá Akureyri, Greifarnir frá Húsavík, auk þess man ég eftir hljómsveitum frá Reykjavík, Hafnarfirði og víðar. Fara í stúdíó Verðlaunin í keppninni voru ekki af lakara taginu. Stúdíótím- ar í hljóðveri Stuðmanna, Sýr- landi. Lóla sigraði í fyrstu keppninni og gáfu þeir út plötu í kjölfarið. Eitt af lögum plöt- unnar fékk talsverða spilun í út- varpi í kjölfarið. Þau fóru síðan suður og þar leystist hljómsveit- in upp. Fyrirkomulagið á þessum keppnum var þannig að fyrst spiluðu allar hljómsveitimar á einum tónleikum, svo áttu áhorf- endur og dómnefnd að velja þrjár hljómsveitir í úrslit. Auk Lólu voru Kvöldverður á Nesi og SKLF í úrslitum fyrstu keppninnar. Árið 1983 koma fram sveitir eins og Synftx, Sú- ellen frá Neskaupstað, Dúkku- lísur frá Egilstöðum og Fásinna frá Eiðum. Það er gróska í tón- listalífinu á þessum ámm og menn eru frjóir, semja tónlist jafnframt því sem þeir em að spila tónlist eftir aðra. Hljóm- sveitir fara í stúdíó og gefa út sína tónlist á snældum, og borg- uðu þannig upp stúdíótímana. Ég hef heyrt að stúdíóvinna sé mik- ill skóli fyrir hljómsveitir. Það er merkilegt þegar maður fer að skoða feril hljómsveita hversu ótrúlega algengt það er að þær leysist í sundur þegar félagar þeirra flytja til Reykjavíkur. Þá blinda “hin björtu borgarljós." Það er eins og þeir þoli ekki pressuna af borgarlífinu. Útsettu klassísk verk fyrir popphljómsveit Hljómsveitin Kvöldverður á Nesi varð til í Gagnfræða- skólanum í Neskaupstað sem nú heitir Verkmenntaskóli Aust- urlands. I hljómsvcitinni voru Daníel Þorsteinsson sem spil- aði á pfanó, Guðjón S. Þorláks- son bassaleikari, Sigurður Sveinn Þorbergsson spilaði á gítar og básúnu og Jóhann Geir Árnason trommuleikari. Auk þeirra sungu með hljóm- sveitinni Haukur Hauksson og Lára Heiður Sigbjörnsdóttir. Eg hitti þá Guðjón og Sigurð á heimili þess fyrrnefnda, en Daníel var í símasambandi. Þurfti undanþágu til að spila á balli Siggi og Danni höfðu verið að spila saman, á básúnu og píanó. Stundum skiptust þeir á Siggi, spilaði á píanóið og Danni tók básúnuna. Þegar Guji byrjaði í Gagnfræðaskólanum, eftir að hafa verið í skóla á Kirkjumel, Guðmundur R. Gíslason og Armann Einarsson hafa sennilega verið frumkvöðlar í klœðaburði, ef marka má þessar myndir, nema þeir hafi verið í áður óþekktri kvennahljómsveit! Vinum ohhar og viÖshiptavinum um land allt sendum við hugheilar jóla- og nyárshveöjur Þöhhum samstarí og viöshipfi á 3. Tíinrihsson hf. Vólaversí'asöi Sjóminja- og smiöjumunasafn 3. Tíinrihssonar Súðavogí 4 -104 Rcyíýavíh

x

Austurland

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Austurland
https://timarit.is/publication/808

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.