Vera - 01.04.1985, Blaðsíða 4

og þaö sem honum fylgir.
Námiö er kannski ekki aðal-
atriðið, heldur félagslífið og sá
félagsskapur sem skólinn gef-
ur kost á. Stelpurnar eru yfir-
leitt miklu virkari heldur en
strákarnir í félagslífinu, þó að
þeir poti sér oftar í stjórnir og
svoleiðis. En við ráöum samt
flestu, eiginlega öllu sem við
viljum ráöa (ha, ha). Okkur
finnst lífiö í dag bæöi auðvelt
og skemmtilegt, sólarhringur-
inn dugar varla til alls þess
sem okkur langar til aö gera.
Sjöfn Garðarsdóttir er 18 ára einstæð móðir. Hún
vinnur hálfan daginn á Elliheimilinu Grund og hefur í
laun þar rúmar sjö þúsund krónur á mánuði. Hún á
tveggja ára gamlan strák og býr ásamt honum í litlu
herbergi í foreldrahúsum.
Okkur í temahópi um ung-
lingsstúlkur lék forvitni á aö
heyra viðhorf Sjafnar til lífsins
og tilverunnar og hefur hún
þetta aö segja.
Ég hætti í skóla áður en ég
lauk 8. bekk, mér bæöi leiddist
námið og skólinn. Á þessum
árum var ég mjög óráðin meö
hvaö ég ætti aö gera við sjálfa
mig og framtíðin öll mjög óviss.
En lífið breyttist mikið þegar ég
eignaðist strákinn.
Hvað var það sem breytt-
ist?
í dag er ég mjög ánægð með
lífið og tilveruna, ég á góða for-
eldra sem hafa hjálpað mér
mikið og svo á ég þennan
indæla og þæga strák sem hef-
ur skipt miklu máli i lífi mínu.
Hann gaf lífi mínu nýjan til-
gang. Eg er líka mjög ánægð í
vinnunni, félagsskapurinn þar
Við undirritaðar tókum að tali tvær 19 ára stúlkur, þær
Sigríði Kristinsdóttur og Sigríði Ragnarsdóttur. Þær stunda
báðar nám við Menntaskólann í Kópavogi, og munu út-
skrifast þaðan nú f vor úr náttúrufræðideild. Þær eru sem
sagt menntskælingar, Ijómandi af lífsgleði og fullar af orku,
enda munu þær vera mjög virkar í félagslífi skólans. En
þess ber að geta að önnur þeirra (SR) var ein fárra stúlkna,
sem tók þátt í ræðukeppni framhaldsskólanna. En heyrum
nú hvað þær hafa að segja, um lífið og tilveruna.
LÍFIÐ í DAG JAFNRÉTTI KYNJANNA
Okkar líf og yndi er skólinn, Viö veröum ekki varar viö
neina verulega kynskiptingu
innan skólans, en vitum af
henni annars staðar t.d. á
vinnumarkaöinum. Aö vísu eru
mun fleiri strákar í eölisfræði-
deild heldur en stelpur. Þær
eru svo í miklum meirihluta í
máladeild, en síðan tiltölulega
jöfn skipting I náttúrufræði-
deild. Þaö sérkennilega viö
þetta, er aö strákar með léleg-
ar einkunnir, hika ekki viö að
fara í eðlisfræöideild, á meðan
stelpunum finnst þær þurfi aö
hafa svo ofsalega góöar eink-
er fínn, konurnar eru allar
hressar og góðar við mig. Ég
býst við aö vinna þarna áfram,
þó það sé auðvitað ekki hægt
að lifa af laununum, það er svo
dýrt aö lifa í dag. Dagheimilið
fyrir strákinn tekur sitt og svo
reyni ég auðvitaö aö borga aö-
eins heim, þannig aö í dag er
ég hlaðin skuldum sem ég sé
enga leið út úr.
Hvað með búsetu og fjöl-
skyldulff í framtíðinni?
Auvitað langar mig að flytj-
ast að heiman og vera sjálf-
stæð, en núverandi aðstæður
bjóða ekki upp á það. Viö erum
sex í fjögurra herbergja íbúö,
en það er nær útilokaö aö fá
leiguíbúð og svo hrökkva laun-
in nú varla fyrir leigu á neinni
íbúö. Að kaupa íbúö er ekkert
nema fjarlægur draumur sem
rætist nú aldrei við núverandi
aðstæður. Ég gæti vel hugsað
mér aö giftast einhverjum góð-
um manni og eignast svona
þrjú börn. Mér finnst sjálfsagt
að eiginmennirnir taki jafnan 4
þátt í heimilisverkum og upp-
eldi barnanna. Ég held aö þaö
sé að aukast, en aö mörgu leyti
unnir, til að fara í eðlisfræði-
deild.
Viö höfum líka tekiö eftir því
aö strákar fá alltaf betri sumar-
vinnu heldur en við — ekki
endilega skemmtilegri vinnu,
heldur bara miklu meiri laun,
eða meiri uppgripavinnu. Svo
geta þeir leyft sér aö fara til út-
landa.
NÁM OG VINNA
í FRAMTÍÐINNI
Næsta ár ætlum viö aö tína
jaröarber í Noregi (ha, ha) —
þ.e.a.s. að taka okkur frí frá
skóla. I raun erum viö alveg
óráönar hvaö veröur, en auð-
vitað förum viö áfram í nám, en
vitum ekki hvað það verður. En
maður verður að hafa ein-
hverja menntun til að fá spenn-
andi vinnu. Þaö mikilvægasta,
þegar viö veljum námsbraut,
er að námið gefi möguleika á
skemmtilegri vinnu. Launin
skipta ekki öllu máli, heldur
ánægjan. Það virðist sem karl-
ar hugsi öðruvísi en konur
hvað þetta varðar. Fyrir þá
virðist mikilvægara að fá góð
laun og aö ná frama. EN við
höfum alla möguleika á aö
læra og fá þá vinnu sem okkur
langar til og viljum.
TÖLVUR
Við höldum aö þaö sé hund-
leiðinlegt og þurrt aö vinna viö
tölvur. En viö getum vel hugs-
aö okkur að nota tölvur okkur til
aðstoðar í starfi. >
FJÖLSKYLDULÍF OG
BARNEIGNIR
Slíkt ætlum við ekki aö láta
hindra okkur í námi og starfi.
Að stofna fjölskyldu er mjög
fjarlægt fyrirbæri og viö hugs-
—1
4