Vera - 01.04.1985, Blaðsíða 9

Sambandið við
fullorðna
M: Hvað með samneyti unglinga við full-
orðna?
H: Það sem hefur gerst er að krakkarnir
hafa miklu meiri tómstundir og eru
smám saman að týna niður samveru
með fullorðna fólkinu.
B: Já, það er kannski eitt aðaleinkennið,
þessi fjarlægð frá fullorðnum.
S: Og hræðsla fullorðinna við krakkana.
Það er einhvern veginn þannig að frá
árunum 12—13 ára fram að tvítugu
ertu í þínum eigin heimi og býrð þér til
þinn eigin raunveruleika, sem er ekki í
tengslum við raunveruleika annarra í
þjóðfélaginu.
B: Foreldrum er ekki gert kleift aö um-
gangast unglingana og það er eins og
þeir séu hættir að vera uppalendurnir,
þeir bara gera það sem þeir halda að
eigi að gera við krakka. Svo sitja þessir
krakkar uppi með það en eru í rauninni
enn þá börn, sem þurfa stuðning og
uppörvun. Krakkarnir eru keypt með
alls konar tilboðum.
S: Já, og einatt verið að höfða til þeirra
eins og þeir væru sjálfstæðir einstak-
lingar með eigin fjárráð, sem þau hafa
alls ekki.
Æskulýösstarfsemi
M: Nú stendur krökkum ýmislegt til boða
frá Æskulýðsráði og skólunum.
H: Tilboðin miðast við mjög hefðbundna
skiptingu á milli stráka og stelpna.
S: Já, það er klárt mál að þau fara í ólíka
hluti. Stelpurnar eru minna í íþróttum,
strákarnir eru í tölvunum og mynd-
böndunum, þær í hnýtingar — það er
annars athyglisvert að bera saman að-
stöðuna fyrir þau sem eru í ballet eða
dans, þ.e. stelpurnar og svo íþróttirnar,
þar sem strákarnir eru. Hugsið ykkur
ef jafn miklum peningum væri veitt í
ballet og Reykjavíkurborg lætur í íþrótt-
ir.
E: Já, einmitt. Viðhorfin eru þau að það
sem strákarnir eru að gera, sé alvarlegt
og peninganna viröi en stelpurnar eru
í einhverju dútli.
H: Það er alveg rétt. Lítið bara á muninn
á því að fara á tölvunámskeiö og í hnýt-
ingar. Tölvunám er undirbúningur und-
ir lífið, hnýtingarnar dútl.
S: Tölur Æskulýðsráðs eru mjög sláandi:
80% stelpnannaeru í föndri, snyrtingu,
87% strákanna fara í tölvunám eða
myndböndin.
H: Það var, guði sé lof, ekki kennd snyrt-
ing í mínum gagnfræðaskóla og mér
finnst nú bara að það ætti að banna
snyrtinámskeið, það er ekkert jafnrétti
í þessu! Það er beinlínis ósiðlegt að
höfða beint til þess að stelpur, 14—15
ára eigi að fara að nota maskara og
meik og allt þetta. Þessi námskeið
gætu bara verið skylda, það væri
skárra.
íþróttir
M: Oftergefiðískyn.aðkrakkarséu mikið
í íþróttum. . .?
S: Enda stendur þeim allt til boða, það eru
deildir og tímar fyrir allar karlaíþrótt-
irnar. . .
M: En stelpurnar geta verið með?
B: Þaö eru auðvitað alveg kynskiptir tímar
og oft eru engir fyrir stelpur. Þegar ég
byrjaði t.d. í körfuboltanum þurftum við
að biðja um að deildin yrði endurreist
og það var gert. En strákarnir geta
gengið að öllu sínu, það eru tímar og
deildir fyrir alla aldursflokka.
H: Strákarnireru líkasvoaktívirogatorku-
samir og þurfa svo mikið, stelpurnar
geta bara verið að dúlla sér eitthvað!
Ég meina, einhvern veginn hlýtur að
standa á þessum mun, er þetta ekki
skýringin, ha?! Annars í alvöru aðtala,
það er ekki til frjórra og hugmyndarík-
ara fólk en grunnskólastelpur. Það eru
þær sem rífa upp leikritin og skemmt-
anirnar.
M: Erum við að segja að stelpurnar geti
haft ofan af fyrir sér sjálfar á meðan
strákarnir fara á æfingu og láta segja
sér fyrir verkum?
Kynþroskaaldurinn
H: Einmitt. En svo bara breytist þetta
alveg þegar kynþroskaaldurinn brestu
á. Um leið og þær fara að fá brjóst og
fara á túr, þá krumpast þær saman,
strákarnir aftur á móti, um leið og þeir
fara að mjókka um rassinn og breikka
um herðarnar, þá tútna þeir út.
E: Og allt snýst við. Kannski er það vegna
þess að þá hættir maður að vera barn,
þegar kröfurnar um kynhegðun eru
ekki eins strangar og byrjar að pota sér
inn í fullorðinshlutverkiö.
B: Þetta kemur líkaseinna hjá strákunum,
þeir eru seinni til líkamlega og tilfinn-
ingaþroski þeirra er öðru vísi.
S: Ég held einmitt að þessi breyting teng-
ist mjög kynhlutverkinu. Þær eru aldar
upp við að verða undirgefnar, taka ekki
frumkvæði, það eru strákarnir sem fara
,,upp á þær“ eins og þau orða það —
allt sem tilheyrir því að vera kona. Bara
það að vera skotin. . .
E: Já, það fer einmitt að vera algjör skylda
að vera alltaf skotin í einhverjum.
H: Og jafnaldrarnir eru svoddan asnar,
óþroskaðir og barnalegir
S: en samt verður maður að vera skotin í
þeim!
M: Þið talið um þessi ólíku viðbrögð við
líkamanum þegar hann breytist — ætli
þau eigi sinn þátt í þeirri breytingu, sem
verður á stelpunum.
9