Vera - 01.12.1985, Blaðsíða 6

tLMK NttKLrtK IxMKLHK l\Hr
\ARLAR KAR!
KARLAR K/
.AR KARLAR
!LAR KARLAI
KARLAR K/
:arlar
KARI
Carin Hartmann er listfrœðingur. Hún er sænsk en hefur um nokkurt
skeið verið búsett l Hollandi, þar sem hún býr með hollenskum leik-
stjóra og dóttur sinni af fyrra hjónabandi. Ljósmynd: Emilía.
KARLAR KARLAR KARLAR
iR KARLAR KARLAR KARL/
AR KARLAR KARLAR KARL
KARLAR KARLAR KARLAF
Á listahátíö kvenna í haust var í Norræna húsinu sýning
á póstkortum, sem bar yfirskriftina Karlar karla, konur karla.
Þetta var forvitnileg sýning af þúsundum póstkorta meö
myndum af körlum gerðum af körlum og af konum, gerð-
um af körlum. Þaö er sænski listfræðingurinn Carin Hart-
mann, sem hefur safnað og flokkað kortin og velt fyrir sér
þeim skilaboðum, sem myndirnar á þeim flytja okkur. Vera
hitti Carin að máli:
„Ætli þaö sé ekki einfaldast að ég fari meö þér yfir sýninguna,"
segir Carin þar sem við stöndum á miöju gólfi kjallarans í Norr-
æna húsinu og veltum því fyrir okkur, hvernig viö getum hagaö
þessu viötali. Sýningin „Konur karla“ hangir í fremri salnum, í
þeim innri, Karlar karla. Allt póstkort. Meö málverkum, teikning-
um, Ijósmyndum, öllu því sem sett er á póstkort. Þau eru þarna
svo þúsundum skiptir.
„Viö skulum byrja á körlunum" segir hún svo og ég elti hana
inn í innri salinn. Carin Hartmann er Ijóshærö og falleg kona með
kyrra rödd og blíðlegt fas alveg hiklaust og fær oröiö án þess mað-
ur vilji trufla hana:
„Karlasýningin er ööru vísi upp byggð en hin, hún rekur ekki
æviskeið karlanna, því líf karla ræöst jú ekki af líffræði þeirra á
sama hátt og líf kvenna, þann þráð vantar alveg hjá körlunum."
Öll eigum viö þó bernskuárin sameiginleg og báöar sýningarnar
byrja þar. Fyrirkomulagið er að nokkur kort eru innan eins
ramma, flokkuö af Carin í þemu. Rammi númer 1 á karlasýning-
unni er utan um kort af drengbörnum.
„Fyrsta ástin í lífi barnsins er mamma. Hún er sú sem elskar
þig mest, sú sem allt getur. Hún er fyrirmyndin, sú sem barnið
samsamar sig með. En drengurinn getur þaö ekki eftir vissan
tíma. Hann uppgötvar aö hún er öðruvísi, annars kyns, hann get-
ur ekki samsamað sig með henni lengur og verður að leita annaö
til aö skilgreina sjálfan sig. Fyrsta skilgreiningin var að hann væri
hluti af móður sinni, eins og hún, en það er ekki hægt eftir að hann
uppgötvar kynferði sitt og hennar. Vegna þess að hann á engan
raunverulegan föður. . .“
— Hvað áttu við?
„Þegar ég segi raunverulegan föður, þá á ég við föður, sem er
raunverulegur staðgengill móðurinnar, aðeins af öðru kyni. Ein-
hver sem annast, umber, leiðir við hönd sér.
Við skulum ekki gleyma því að karlmenn geta ekki gefið líf á
þann hátt, sem konur gera. Sú vitneskja að geta fætt af sér barn,
hefur úrslitaáhrif á líf og viðhorf kvenna og það að geta það ekki,
hefur úrslitaáhrif á líf og viðhorf karla. Þeir geta ekki gefið líf, þess
í stað hafa þeir tekið sér réttinn til að eyða því. Ég held að ef bæði
kynin gætu fætt börn, þá væri algjört jafnrétti til. Það hefði breytt
öllum viðhorfum og gildismati. M.a. vegna þess að karlmenn
RLAR KARLAR KARLAR K/