Vera - 01.12.1985, Blaðsíða 41

Alþýðuleikhúsið
ÞVÍLÍKT ÁSTAND
eftir: Graham Swannell
þýð.: Sverrir Hólmarsson
leikstj.: Kristbjörg Kjeld.
Alþýðuleikhúsið leikur af
hjartans list, bara ef það fær
hús til að leika í.
Allsstaðar er hægt að setja
upp leiksýningu og fólkið
kemur það þarf ekki að
spyrja að því, hér á okkar
menningarlega íslandi.
Kannski er þessi húsnæð-
isvandi leikhússins ástæðan
fyrir fídonskraftinum? Þau
láta ekki deigan síga, heldur
sýna að þau geta þetta!
Leikhús er ekki bara
íburðarmiklar sýningar með
flóknum leiktjöldum og bún-
ingum. Leikhús er líka hægt
að setja upp hvar sem er
með litlum tilfæringum. Slíkt
leikhús er að mínu skapi,
áhorfandinn verður meiri þátt-
takandi.
Að þessu sinni hefur Hótel
Borg orðið fyrir valinu. Við
sitjum á gömlu Borginni í
salnum þar sem allir hafa ein-
hverntíma tjúttað og það er
komið tvíbreitt rúm á mitt gólf
með bleiku rúmteppi, yfir því
hanga ögrandi lærahá kven-
stígvél.
Leikritið samanstendur af 4
þáttum sem allir fjalla um
hjónabandsleiðann. í fyrsta
þætti er bent á framhjáhald
sem lækningu við getuleysi
og leiða örvinglaðs karls sem
á of fíruga konu. Er ekki líka
alveg nóg að gera það bara
einu sinni í mánuði? Hefur
fólk tíma til ástaleikja þegar
eftirvinnan bíður, börnin bíöa
og kaupfélagið er að loka?
í öðrum þætti er komið að
framhjáhaldinu. Þar er
,,besta vinkona manns að
halda við manninn manns"
og sú kokkálaða ætlar ekki
lengur að halda aftur af sér,
hún ætlar að gera það líka!
Þriðji þáttur fjallar um
drenginn auma sem hefur
svikið konuna og skammast
sín, en galgoparnir vinir hans
reyna að hressa hann við og
kenna honum leikreglurnar.
Aldrei segja allan sann-
leikann, konurnar eru til þess
að leika sér að þeim! Og að
Hann talar með öllum líkam-
anum bæði þegar hann geys-
ist um sviðið frussandi og
reiður og þegar hann húkir
úti í horni í hlutverki grás
möppudýrs.
Þær eru líka góöar
stelpurnar sem leika á móti,
þær Margrét Ákadóttir og
Helga Jónsdóttir, hvort sem
þær eru þreyttar húsmæður
eða fínar skvísur.
Höfundurinn Graham
Swannell er 35 ára og fjallar
þarna um fólk á þeim aldri.
Þetta er hans fyrsta sviðs-
leikrit og honum hefur tekist
vel. Hver þáttur segir nýja
sögu en alltaf sami undirtónn-
inn, grái fiðringurinn sem get-
ur stundum farið illa með
fólk. Ekki spillir músikin.
Prestley kóngurinn, Muddy
Waters syngjandi ,,l got my
mojo working“ eða ,,það er líf
í limnum" og Bruce
Springsteen hljóma Ijúflega í
eyrum.
Fínt hjá ykkur í Alþýðuleik-
húsinu. Ég þakka fyrir mig og
gangi ykkur vel.
gyða
Ljósmyndir:
Alda Lóa
Leifsdóttir
lokum er foreldrasmábarna-
vandamálið tekið fyrir: ,,Nú
eru allir úti að skemmta sér
og halda framhjá nema við!“
Heimilisföðurinn unga langar
út að lifa lífinu, en konan
hans er ánægð og þreytt í
bleyjufargani og pelastandi.
Hún sættir sig líka fullkom-
lega við það að deila einni
sæng með karlinum sínum
fram á grafarbakkann, hann
hryllir hinsvegar við tilhugs-
uninni einni.
Arnar Jónsson leikur í öll-
um þáttum af fingrum fram.
41