Vera - 01.09.1986, Blaðsíða 18

6£>6666ó«<5 6 <3 tí 6 <6 <4<*éJJd'í6ó<!6 4 6 6 * *
Skmfskjóðan
Guörún Ólafsdóttir
Mikið er nú gaman aö afmælum, sérstaklega þegar maöur þarf ekki
aö baka fyrir þau sjálfur og taka til og þvo upp á eftir! Eins og um dag-
inn þegar Reykjavík átti tvö hundruö ára afmæli. Það var alveg æöis-
gengið! Aö berast meö straumnum eftir Lækjargötunni og horfa á fólkið,
sem var nógu duglegt aö troðast til aö boröa afmælistertuna, sem var
greinilega góö af því aö fólkið sleikti svo mikið út um og smjattaði þessi
ósköp, og að reyna að troðast ekki undir — þaö var algjört æöi! Eöa um
kvöldið — aö vaða HC- og Svalfernurnar, ísdollurnar og pylsubréfin í
Austurstræti upp í ökla, koma sér fyrir upp á Arnarhóli og klappa sér til
hita — það var meiri háttar. Ég gat næstum vorkennt sveitavarginum,
hangandi yfir sjónvörpunum sínum i einhverri hællærislegri stofu í
krummaskjuðunum sínum eins og Akureyri eöa ísafiröi eöa hvaö þau nú
heita. Þeim er nær aö flytja í bæinn þar sem fjöriö er, þar sem eitthvað
er aö gerast. Fólk er aö tala um aö þaö sé einhver náttúra þar — ein-
hver ró og friður! Eins og maður fái ekki nóg af slíku í Þjórsárdal, Galta-
lækjarskógi og Vestmannaeyjum um verslunarmannahelgina!
Og hvaö maður læröi mikla mannkynssögu þarna á Arnarhól um
kvöldiö! Ekki vissi ég t.d. aö Skúli Magnússon heföi verið svona fínn í
töjinu. Ég hélt aö hann-hefði alltaf verið í lafafrakkanum sínum sem
hann er í á styttunni. Svo var hann bara aö labba um í Aöalstrætinu og
kíkja inn á Fógetann — þaö var auðvitaö ekki krá í þá daga heldur ein-
hverskonar prjónastofa eöa svoleiðis — í bláum flauelisjakka meö
blúndum og í skóm með spennum — svaka smart eins og bara allt í
sambandi viö afmælið.
Sumir eru aö tala um aö reisa styttu af Daviö. Þaö minnir mig á aö
um daginn hitti ég bandaríska konu. Hún er svona kvenna-kvenna, þiö
vitið. Og hvað haldið þið aö manneskjan hafi sagt? ,,Þið eruð greinilega
mikiö fyrir myndastyttur af köllum, eru engar myndastyttur af konum?“
Ég bara gaþti, og svo sagði ég: ,,Jú jú. Það er til dæmis af Póminu og
Pallas Aþenu og svo er móöurást og svo er víst einhver stytta af þvotta-
konu einhvers staðar rétt hjá Laugardalslauginni, einhvers staöar þar í
óræktinni og kannski er vatnsberinn kona, ég held það.“ Þá var bara
manneskjan hneyksluð á svipinn. Hún heföi ábyggilega viljað hafa ein-
hverja styttu af einhverri hallærislegri kvenréttindakerlingu eöa svo-
leiðis.
Mér finnst þaö alveg sjálfsagt aö reisa styttu af Davíð. Vandinn er
bara aö finna góöan stað fyrir hana. Auðvitaö væri sniðugt að hafa hana
viö hliðina á Skúla, af því að þeir tveir hafa nú eiginlega byggt Reykja-
vík, en það er svo lítið pláss þar og styttan verður auövitaö aö vera
almennileg. Arnarhóllinn er upptekinn og Austurvöllur. Kannski væri
sniöugt aö setja hana niður á auðu lóöinni þar sem Fjalarkötturinn var.
Þá væri hægt aö minnast Fjalarkattarins um leiö með því að láta kött
standa uppi á öxlunum á Davíð. En þaö er hætt viö aö þeir myndu ekki
njóta sín þarna af þvi að Morgunblaðshöllin myndi skyggja á þá.
Besti, já eini, staðurinn er Engey. Þar væri hægt aö byggja háan
stöpul undir styttuna, svona á hæö viö Hallgrímskirkjuturn. Styttan yröi í
réttu hlutfalli við stöpulinn og svo væri hægt aö hafa stjörnu út frá höfð-
inu og láta hana halda á kyndli í uppréttri hendi og kyndillinn yröi eins
og viti fyrir alla landsmenn sem þá flytja higaö í frelsið og farsældina.
Eftir hundrað ár yrði haldiö upp á 100 ára afmæli styttunnar meö
afmælisveislu sem myndi slá öllum afmælisveislum út! Bara aö maður
gæti lifað í 200 ár eins og hún Reykjavík við sundin blá hefur gert og
upplifað þá afmælisveislu!
18