Vera - 01.03.1988, Side 4

sem Vera og kvermahreyfingin aö baki
hennar spyr samfélagid er einmitt þessi:
,,Hvad er svona merkilegt við það að
vera karimaður?" Það er einmitt endur-
mat á störfum og endurskilgreining á
hugtakinu ábyrgð, sem við erum að fara
fram á! Það er ótrúlegt að innihald blað-
sins skuli hafa farið svona fram hjá þér.
Varðandi teikninguna af nöktu kon-
unni, sem þú getur um, er það eitt að
segja að um hana er mjög skiptar skoð-
anir enda um mikið smekksatriði að
ræða. En að nekt konu á mynd geri
myndina þar með klámfengna, því viljum
við mótmæla við þig og son þinn.
Hvað viðvikur uppsögn þinni á Veru,
þá tökum við hana vitanlega til greina
þótt við sendum þér þetta tölublað að
gjöf svo að þú fáir séð svar okkar. Okkur
þætti fengur i að þú héldir áfram bréfa-
skriftunum svo við getum haldið áfram
skoðanaskiptum okkar á milli — til þess
er leikurinn gerður. Greiðsluna fyrir þetta
eina tölublað sendir þú einfaldlega á
sama stað og þú sendir lesendabréfið
hér að ofan, þ.e. á það heimilisfang, sem
birt er efst á siðu 3 i hverju tölublaði.
Kveðjur, ritnefnd Veru.
Ljóð um Veru
Við hér hjá Veru fengum skemmtilegt
og fróðlegt bréf frá eldhressri konu á
áttugasta og sjöunda aldursári, Kristinu
M. J. Björnsson og hefðum gjarnan
viljað birta það i heild, en þar sem það
var mjög langt, ákváðum við að birta
álit hennar á því hvernig ,,Vera á að
vera“ i bundnu máli. En Kristín skrifaðu
okkur endilega aftur um álit þitt á
kvennabaráttu, klámi og öðru sem um
var fjallað i bréfinu, en i knappara
formi, þannig að það rúmist í lesenda-
dálkunum.
Með bestu kveðjum ritnefnd.
Hvernig á Vera aö vera?
Hvernig á Vera að vera?
Vinsæl á landinu frera,
keppast viö gott eitt aö gera,
glæsta málvöndun fram bera.
Segja: ,,Hann kvaö vilja þéra“,
það myndi ,,ku“ burtu skera.
Vera’á aö vera sem móöir,
vitrust og bezt hér um slóðir,
er bræöur hér berjast sem óöir
býöur hún: ,,Verið nú góðir“,
skoðið þiö heiminn vorn hljóðir,
hatrið, sem blóðmyrðir þjóðir“.
Vera’á að vera okkar yndi,
viðkvæm, en stálhraust í lyndi,
síngirnin mildast þá myndi
ef mannlífið ást hennar fyndi
á sannleikans tárhreina tindi,
við til hennar flýðum í skyndi.
Já, svona’á góða Vera’að vera,
vættur heilla landsins bera,
mannfá þjóðin má ei, Vera,
myrða unga fólkið, Vera,
Vínlaust land á Vera’að gera
valinkunna eyju frera.
(Ómar ungi)
Skemmdarverk
Kæra vera!
í síðustu veru (6/87) las ég grein Kristínar
Ástgeirsdóttur um „Ráðhúsið í Tjöminni"
og er ég sammála henni.
Þó ég sé ekki íslendingur og búi í hinni
fallegu Munchen-borg, — þannig að ráð-
húsið í Reykjavík ætti ekki að skipta mig
máli, ætla ég samt ekki að halda mér sam-
an.
Ég hef komið oft til íslands sem farar-
stjóri (frá '17) og finnst ísland hafa breyst
mikið á þessum árum í framfaraátt, — til
nýtískulegri lifnaðarhátta. Samt er landið
enn prýtt mörgum fögrum náttúruperlum
sem tekist hefur að varðveita, — þrátt fyrir
aukna bílaeign landsmanna og vaxandi
umferð erlendra ferðamanna til landsins.
Það sem helst dregur útlendinga, — þar á
meðal mig til landsins, er fegurð þess og
sú barátta íslendinga ungra sem gamalla
við að halda landinu sínu í byggð. Það er
aðdáunarvert.
Kannski er þó jafnvægið dálítið að
ganga úr skorðum, vegna örrar uppbygg-
ingar i Reykjavík. En hvílík skemmdarverk
ef bessu lióta ráðhúsi verður holað niður i
eina fegurstu perlu borgarinnar, Tjörnina, í
þennan fallega bæjarkjarna sem er svo
sérstæður. Þaö verður sett við hlið gömlu
húsanna, turn Dómkirkjunnar mun ekki
sjást, — verður ekki lengur tákn gamla ís-
lands, þar sem fyrsta lýðveldið var reist.
Vera er flutt
Um mánaðamótin janúar/febrúar
flutti Vera sig um set. Nýja heimilisfang-
ið er Vesturgata 3, 101 Reykjavík. Við
fluttum frá elsku Víkinni þar sem við er-
um búnar að vera frá því Vera tók sín
fyrstu spor á lífsleiðinni sem nú eru
komin á 6. ár. Þrátt fyrir sterk tengsl við
þetta gamla fallega rauða hús (Víkina)
í hjarta borgarinnar er ekki hægt að líta
fram hjá þeirri staðreynd að vinnuað-
staðan sem við höfðum þar var alls
óviðunandi. Bæði var húsnæðið sem
við höfðum þröngt og óhentugt og svo
var það líka það að hitinn í húsinu var
okkur vægast sagt oft erfiður. Á veturn-
ar urðu starfskonur Veru oft á tíðum aö
vera við vinnu sina í kápum eða úlpum
með trefla, húfur og helst vettlinga. Á
sumrin var hins vegar stundum mikil
freisting að mæta í vinnuna á sundbol
þá gat hitinn orðið eins og á suðrænni
sólarströnd. Hér í Hlaðvarpanum, sem
eins og allir vita er líka gamalt hús, er
hægt að vera eðlilega klæddur við
vinnuna og það finnst okkur afar gott.
auk þess er húsnæðið að öllu leyti
hentugra fyrir Veru. Ef þig langar að
birta eitthvað í Veru eða segja okkur frá
einhverju sem þér finnst eiga erindi til
kvenna nú eða bara ef þú ert í bænum
og vilt fá þér kaffisopa, littu þá við og
sjáðu um leið hvernig fer um okkur. Hjá
okkur er opið alla virka daga frá 9—16.
Starfskonur Veru,
Halla, Ragnhildur og Stella.
Ljót ráðhús eru allsstaðar til, en slík tjörn
hvergi annars staðar.
Reykjavík þarf ekki að vera eins andlits-
laus og aðrar borgir. Vonandi tekst þessari
duglegu þjóð að umflýja slíkt. Er ekki til
pláss í Reykjavík, kannski þar sem nýtisku-
leg hús standa, — til dæmis nálægt Kringl-
unni?
Með bestu kveðjum.
Ulrike Höfer.
Kærar þakkir fyrir bréfið Ulrike, vonandi
sýna íslendingarhvað íþeim býr og afstýra
þessari eyðileggingu á borginni sinni. Vera
er þér fullkomlega sammála í þessu máli.
Ritnefnd
Til áskrifenda Veru.
Vinsamlega tilkynnið breytt heim-
ilisföng strax og ef það hefur gleymst
og þið fáið ekki blaðið hringið þá í
síma 22188 og látið okkur vita, þá
sendum við ykkur blaðið um hæl.
4