Vera - 01.08.1992, Qupperneq 9

HVAÐ ER ÞAÐ SEM ALLIR VILJA VERÐA
EN ENGINN VILL VERA?
Myndin hér viö hliöina sýnir á mjög glöggan hátt hvernig lífshlaup kvenna er annaö
en karla. Líf konunnar snýst um börnin á meðan karlmaöurinn einbeitir sér að starfs-
framanum. Þegar hann er oröinn ráösettur maður í atvinnulífinu er hún aö hugsa um
barnabörnin og svona heldur lífiö áfram þar til bceöi eru orðin gömul. Þá verður
karlinn einn og yfirgefinn en konan ekki vegna tengsla hennar viö börnin. Tímarnir
hafa breyst síöan myndin var gerö og margar gamlar konur eru jafn einmana í dag
og karlinn á myndinni. Margar þeirra búa einar og enginn hefur tíma til aö sinna
þeim. Sú þjónusta sem konur inntu áöur ókeyþis af hendi hefur nú fœrst yfir á
sveitarfélögin. Ýmislegt er gert fyrir aldraða á meöan þeir eru vel frískir. Hinsvegar er
mikill skortur á þjónustu fyrir þá sem eru hœttir aö geta séö um frumþarfir sínar. Konur
eru í meirihluta aldraöra og öldrunarþjónusta er því mikiö kvennamál. Þaö er betra
aö vera karl en kona, ungur en gamall og því er augljóst aö þaö hlýtur aö vera verst
að vera gömul kona.
Öldrun er óumflýjanleg, en hún er ekki eingöngu þarátta viö hrörnun og
sjúkdóma heldur einnig tími skemmtunar og sköþunar. Margar konur þyrja
rithöfundaferil sinn þegar þœr eru komnar á efri ár. Aðrar hafa þyrjaö aö mála, fariö
í skóla eöa ferðast til draumalandsins. Auövitaö eru möguleikarnir til aö láta
drauma sína rœtast háðir efnum og aðstœðum, en einnig ímyndunarafli. Efri árin
spanna off tuttugu til þrjátíu ár og ef fólk heldur heilsu og hefur þá þjónustu sem er
þeim nauösynleg til aö geta lifaö lífinu lifandi gerir þaö þaö. Hingaö til hefur
kvennahreyfingin ekki sett málefni aldraöra á oddinn. Það er von ritnefndar aö
eftirfarandi greinar vekji umrœöur, en þœr fjalla m. a. um aldursfordóma, kynlíf
aldraöra, öldrunarsjúkdóma, umönnun aldraöra og lífskjör gamalla kvenna á
Norðurlöndum.
ÞB
9