Vera - 01.05.1995, Blaðsíða 3

h&wu-néM
þa^r/téY'ZiAY'
Ekki alls fyrir löngu var ég meö framsögu um jafnréttismál á fundi hjá sagnfræði-
nemum í HÍ. Hann var dável sóttur og þaö sem meira var, það voru fleiri strákar
á fundinum en stelpur. Þó aö þaö sé merkilegt út af fyrir sig þá var þaö sem ég
ætla aö segja ykkur frá hér, enn merkilegra. Sá eini sem andmælti mér er ég
lét óvægar staðreyndirnar dynja yfirfundargestum, var stúlkukind ein. Hún stóð
upp og sagðist bara ekki vita hvað ég væri aö pípa, aldrei heföi hún oröið vör
við nokkuð ójafnrétti, hvorki í daglegum samskiptum né í starfi. Þó ég hafi orðiö
hvumsa, þá varð mér ekki orðavant og las yfir hausamótunum á henni, svo
kannski er hún vitrari í dag. En ég skal segja ykkur það að þetta er ekki í fyrsta
skipti sem ég verð vör við þessa tregðu hjá ungum stúlkum, jafnöldrum mínum.
Ónei. Þegar ég segi með þjósti ogstolti við alla sem heyra þurfa: égerfeministi,
þá bregðast sumir við eins og ég hafi sagt berklar holdsveiki eyðni. Með ofsa-
hræðslu í augunum flýtir það sér í burtu með orðum sem ég nota einungis á
hermenn hjálpræðisins sem vilja selja mér Herópið. Það eru ekki síst ungar
stúlkur sem forðast mig sem helsýkta. Ef mér tekst að grípa I frakkalafið á flótta-
manninum og segja: „Ég vil búa við sama rétt og frelsi og karlmenn og auðvitað
sætti ég mig ekki við minni laun, en þú?“ tekst mér stundum að smita þessar
stúlkur og þá líður mér ofsalega vel, eins og hamingjusamri bakteriu sem komst
á leiðarenda. Sem komst í gegnum þykkildi hræðslu og fordóma gagnvart orðinu
einu: feministi !!!, sem undirróðursöflunum í þjóðfélaginu hefur með stakri
þolinmæði og þrautseigju tekist að kenna aö fari ekki vel í munni háttvísra ungra
stúlkna, enda samnefnari frekju og yfirgangs.
Ég hef fundið það út að þetta eru oft á tíðum stúlkur sem ætla sér mikið í
lífinu, þær eru fullar sjálfsöryggis og vissu um eigin getu. Þær eru vissar um að
þær eigi aldrei eftir að verða fórnarlömb ójafnréttisins og guð gefi að svo haldist.
Þær líta fram hjá tölulegum staðreyndum sem birtast reglulega á forsíðum
blaðanna og taka þátt í því að fussa og sveia yfir þessum „konum sem aldrei
hætta aö kvarta", sem draga allar aðrar konur inn T þennan einsleita hóp
kúgaðra kvensnifta. - Þetta eru konur sem borga ekki tryggingarnar vegna þess
að þær keyra svo varlega.
Það öfugsnúna er að það eru aðrir sem ætla að borga tryggingarnarfyrir þær.
Það færist sífellt í aukana að ungir strákar kalli sig feminista, þeim finnst
óeðlilegt að brotiö sé á rétti skólasystra þeirra og vinkvenna og þeir eru
óhræddir viö að segja svo. Það kom mér því ekkert á óvart, að könnun Veru
sýndi að það eru fleiri karlar (11,7%) en konur (6,7%) sem segja að það þurfi að
aukajafnrétti almennt ogað þessi munurer mestur í yngsta aldurshópnum, þ.e.
aðeins 3,9% kvenna og 16,9% karla á aldrinum 18-29 nefna þetta.
En 11% þátttakenda telja að ekkert þurfi að bæta. Það er álíka mikið og ca
7 þingmenn hafa að baki sér. HUGSIÐ YKKUR!!!

þema
Konur í fangelsi 11-21
fastir liðir
Leiðari 2
Pistill 3
Athafnakonur 4
Frumkvöðullinn 9
Dagbók Auðar Haralds 30
Úr síðu Adams 42
Matur 44
viðtöl
Leena Lander rithöfundur 22
Amnesty International 36
greinar
Kosningarnar 6
Kjarasamningar 24
Nýr lífsstíll 26
Leikskólamál 28
Feminisminn 31
Konur og sjónvarp 40
Kvennaathvarfið 46
menning
Diddú og La Traviata 38
Dóttirin, bóndinn og
slaghörpuleikarinn 34
Babbidí-bú 44
annað
Ráðstefnur 29
Að utan 33
Af rifi Adams 43
Kolfinna Baldvinsdóttir
fnisyfirlit