Vera - 01.05.1995, Blaðsíða 47

margsinnis sagt að svo væri. Sami starfsmaður
annaðist fjármál og bókhald samtakanna frá ár-
inu 1989 til 1994 og voru aldrei geröar alvarleg-
ar athugasemdir viö störf hans. Álfheiöur Inga-
dóttir fullyrðir aö félagslegur gjaldkeri hafi
margsinnis rætt um fjármálaóreiðuna á fundum
samtakanna, en hún hefur reyndar ekki átt sæti
í framkvæmdanefnd. Sé það rétt hefur fjöldi
kvenna haft vitneskju um margra ára bókhalds-
og fjármálaóreiöu án þess að aðhafast nokkuð
í málinu. Verður það að teljast mikið áþyrgðar-
leysi. Viðkomandi konur segjast eiga erfitt með
að sætta sig við þessa málsmeðferð. Hér vakn-
ar spurning um hver tók við athugasemdum
endurskoöanda og hvað var gert með þær?
Misnotkun á sjóði
í sömu fréttatilkynningu er sagt frá misnotkun
starfskvenna á neyöarsjóði athvarfsins, fullyrt er
að misnotkunin hafi verið almenn. Að sögn frá-
farandi starfskvenna var um áramótin 1993-94
hætt að nota tékkhefti í athvarfinu. Var þaö gert
að þeirra eigin ósk þar sem erfitt hafði reynst aö
halda utanum fylgiskjöl. í staö þess var ákveðið
að taka í notkun beiðnakerfi. Eftir áramótin voru
engu að síður gefnir út 18 tékkar af viðkomandi
reikningi. Tveir voru gefnir út af fráfarandi starfs-
konum vegna athvarfsins, en dregist hafði að
taka beiönakerfiö í notkun. Hinir tékkarnir voru
gefnir út af fyrrverandi starfskonu athvarfsins,
sem þá var komin í annað starf innan samtak-
anna. Voru þeir allir til einkanota, en upphæðir
lágar. Fráfarandi starfskonur vildu ekki una yfir-
lýsingu stjórnar og óskuðu eftir að stjórnin léti
rekja alla tékka til að ganga úr skugga um hvort
um óeðlilega notkun væri að ræða af þeirra
hálfu. Stjórnin taldi ekki ástæðu til þess en
skrifaði starfskonum bréf þar sem fram kemur
að ekkert benti til þess að þær tengdust mis-
notkun á sjóði.
Greiðslur upp í laun
í fréttatilkynningum stjórnar segir að töluverð
þrögð hafi veriö aö fyrirframgreiöslu launa og að
margar starfskonur hafi nýtt sér þær. Fram kem-
ur aö í síðasta ársuppgjöri hafi fyrirfram greidd
laun numið um 1,5 milljónum króna. í tilkynning-
unni segir enn fremur aö „þrátt fyrir ítrekaðar til-
raunir tókst ekki aö stöðva þessa óæskilegu
þróun." Nokkrar fráfarandi starfskonur segjast
hafa fariö fram á fyrirframgreiðslur og fengið
samþykktar. Voru skuldir jafnaðar um næstu
mánaðamót í samræmi við venju á almennum
vinnumarkaði. Tvær starfskonur, sem létu af
störfum á sföasta ári, virðast hafa veriö í algerri
sérstööu hvaö fyrirframgreiðslur varöaöi og
skiptu þær hundruöum þúsunda. Var önnur
þeirra sú hin sama og gaf úr tékkana sextán.
Fyrrum starfskonur og félagi í framkvæmda-
nefnd fullyröa að þessar miklu fyrirframgreiðslur
„...lög sem takmarkí heimild atvinnu-
rekenda til aö segja upp fólki án ástæðu“.
Bryndís Hlöðversdóttir í Mbl. 11. apríl um
baráttumál sem væru henni efst í huga á
Alþingi.
hafi eingöngu veriö á vitorði rekstrarfulltrúa og
félagslegs gjaldkera. Rekstrarfulltrúi var sá eini
í samtökunum sem hafði aðgang að launasjóði
og sá um allar launagreiðslur. Félagslegur gjald-
keri geröi loks samning við viðkomandi starfs-
IVlér finnst aðgerðir stjórnar einkcnnast af
kúgun sem gjarnan er kennd við karla og
kvcnnaathvarfíð er stofnað til að berjast
gcgn. Stjórnin virðist hafa tileinkað sér öll
verstu einkenni karlastjórnunar að mínu
mati. Að bjóða svo nýjum starfskonum lág-
markslaun er hluti af þessari stjórnunar-
stefnu, lág laun er ekkert annað en einn þátt-
ur kvennakúgunar. Er byltingin nú farin að
éta börnin sín? Félagskona í samtökunum.
konur um endurgreiðslur. Öörum fulltrúum fram-
kvæmdanefndar var ókunnugt um þetta.
Starfskonur eru mjög ósáttar við að fyrri félags-
lega kjörinn gjaldkeri skuli kosinn í stjórn sam-
takanna til að taka á fjármálaóreiðunni en þær
látnar víkja úr starfi með svert mannorð.
Ef þú spyrðir starfskonur síðustu ára að því
hverjir stjórnuðu samtökunum þá myndu
þær allar nefna sömu 2-3 nöfnin. Ef starfs-
konurnar hafa misboðið þeim eru þær látn-
ar tjúka. Þctta með fjárhagsóreiðuna var
bara dregið upp á heppilegum tíma. Það er
annars athyglisvert hve margar Alþýðu-
bandalagskonur hafí tekið þátt í þessari hall-
arbyltingu. Félagskona í samtökunum.
Launakostnaöur
í fréttatiIkynningu frá stjórn segir aö fram-
kvæmdanefnd hafi tekiö ákvörðun um það síö-
ast liðiö sumar að hækka laun starfskvenna.
Þar segir orðrétt: „þessi ákvörðun var fjárhags-
getu samtakanna ofviða og úr takti við almenna
launaþróun 1 landinu." Kristín Blöndal segir aö
skipuð hafi verið launanefnd til að gera tillögur
aö launahækkunum. Launanefnd bar þær síöan
fram á fundi framkvæmdanefndar þar sem þær
Fyrst nú skif ég hvernig þolendum ofbeldis
líður. Eg verð að minna sjálfa mig á það oft
á dag að ég hafi ekki gert ncitt rangt annars
færi ég að trúa því að ég sé þjófur og svikari,
það er búið að segja mér það svo oft. Suma
daga þorði ég varla að fara út. Auðvitað vilj-
um við ekki skaða kvennaathvarfið, cn getur
verið rétt að þegja yfir þessu? Fyrrverandi
starfskona.
voru samþykktar. Launahækkanir höfðu marg-
sinnis veriö ræddar á framkvæmdanefndarfund-
um og verið á fjárhagsáætlun síöustu tveggja
ára. Félagsmaöur sem nú situr í stjórn og sat
áður í launanefnd fullyrðir aö hann hafi viljaö
fresta ákvörðun um launahækkanir þar til fé-
lagslegur gjaldkeri sneri aftur úr fríi. Aörir sem
sátu í launanefnd mótmæla þessu og segja
hann þvert á móti hafa lagt áherslu á launa-
hækkun og kallað hana launaleiðréttingu. Þegar
félagslegur gjaldkeri kom aftur til starfa lýsti
hann óánægju sinni með meðferð mála. Á
sama fundi benti hann á aö stefndi í milljón
króna rekstrarafgang á árinu sem nota mætti til
að greiða launahækkanirnar, kemur þetta fram
í Ijósriti af fundargerð. Starfskonur segjast engu
aö síður hafa boðist þá til að endurskoöa málið.
Ekki hafði orðið af því fyrir aðalfundinn.
Starfskonur sitja fyrir um störf?
í framhaldi af fréttatilkynningu stjómar, þar sem
starfskonum í athvarfi þótti vegið að mannoröi
sínu, óskuðu starfskonur eftir því að stjórnin
sendi leiðréttingu þar sem mannorö þeirra væri
hreinsað. Óskað var eftir svari áöur en rætt yrði
um endurráðningu. Stjórnin svaraði kröfu þeirra
engu en boðaði hverja einstaka starfskonu á
fundi. Að sögn stjórnar var ætlun þeirra aö ræða
endurráðningu á þessum fundum. Þegar starfs-
konur höfnuðu þessum einstaklingsfundum, en
ítrekuðu ósk sína um mannorðshreinsun, leit
stjórnin svo á að þar með hefðu þær hafnað
endurráðningu og auglýsti eftir „vönduðu"
starfsfólki. Nokkrar starfskonur sóttu um starf á
ráöningarstofu og voru boðaðar í viðtal. Þær
voru beðnar um meðmæli frá fyrri vinnuveit-
anda. Þegar ein þeirra spurðist fyrir um líkumar
á endurráðningu var henni tjáð að margir væru
um stöðuna. Þessari starfskonu var síðar hafn-
að nokkrum dögum fyrir starfslok hennar, þar
sem hún hefði unniö nær fjögur ár í athvarfinu
og að stjórnin héldi sig við fjögurra ára hámarks-
ráöningu. Nýjar konur voru því ráðnar Iflest störf-
in, aöeins tvær fyrrverandi starfskvenna voru
endurráönar. Þær höfðu stystan starfsaldur.
Starfskonur Kvennaathvarfsins fá um þaö bil
helmingi lægri laun en áður og búa starfskonur
ekki lengur við launajöfnuð.
Stoöurn kippt undan athvarfi
Starfskonur og ýmsir félagar í Samtökum um
kvennaathvarf telja uppsagnirnar skaða athvarf-
ið, enda hafi starfsemi athvarfsins verið einstak-
lega góð og einkennst af margra ára starfs-
reynslu og þekkingu. Meðal annars hafa
fyrrverandi dvalarkonur sent stjórninni bréf og
beðið um endurskoöun uppsagna. Þaö er skoð-
un margra félagskvenna að þaö muni taka mörg
ár fyrir nýtt starfsfólk að öðlast þá reynslu sem
var til staðar.
Hefur þú séð í dag?
kvnnaathvarfiö