Vera - 01.04.1998, Blaðsíða 48

3 dægurflugur í einu höggi:
Andrea Jónsdóttir
skrifar um tónlist
Jæja, gáð augu, þar sem ég var svo hrika-
lega langorð um eina konu [Sheryl Crowj í
síðustu Veru, ætla ég að troða þrem í þessa í
styttra máli. Ekki að þær séu ómerkilegri í
poppsögunni, a.m.k. tvær þeirra, en á þá
þriðju er ekki komin virkileg reynsla...og
er þá kannski bara rétt að byrja á
henni. NATALIE IMBRUGLIA
heitir hún, áströlsk og líklega
af ítölskum ættum skv. nafn-
inu. Hún er næstelst fjög-
urra systra, og að ég held
fædd 1975.
NATALIE
IMBRUQLIA
NATALIE varð þekkt fyrir leik sinn 1
áströlsku sápunni Neighbours, og enda
þótt hún hafi ekki verið nema 17 ára þegar
hún byrjaði að leika Beth í þáttunum var þá
þegar búið að bjóða henni samning sem söng
konu. Henni fannst hún ekki vera tilbúin að fleygja sér
út í tónlistarbransann þá, og leist líka þannig á að hún
fengi ekki að ráða miklu um gang mála. En þegar hún
hafði fengið nóg af því að vera önnur en hún sjálf með
Nágrönnunum í tvö ár, klippti hún hár sitt knallstutt,
flutti til London og smellti sér í fjörið og poppið þar,
með þessum líka ágæta árangri. Upphafslagið á fyrsta
fulla geisladisknum hennar, LEFT OF THE MIDDLE,
er þrælsterk poppmelódía og kom henni enda í efstu
sæti vinsældalista víða um heim í fyrra. TORN heitir sá
söngur, og annað smáskífulag af sama fulla diski er far-
ið að hljóma við bærilegar vinsældir: BIG MISTAKE.
Um diskinn í heild má segja að hann sé mjög vel
heppnaður. Tónlistin er rokkað popp með smá þjóð-
laga- og tripp-hopp-ívafi og Natalía hefur líka þessa á-
gætu rödd. Textarnir eru vel fyrir ofan meðallag að
gæðum og fjalla t.d. um búin sambönd eða lausleg, með
mátulegum pirringi, heimþrá, yfirborðsmennsku, en
einn (Smoke) um vont fjölskyldusamband - íað að mis-
notkun fjölskylduföður á bæði eiginkonu og dóttur -
vel gerður.
Natalía leit í byrjun aðallega á sig sem textasmið. En
þegar hún fór að vinna að plötunni í hljóðveri fór hún
að skipta sér af Iagasmíðunum og á grunnhugmyndina
að 10 lögum plötunnar. Helsti tónlistarmaður plötunn-
ar, Phil Thornally, er skráður meðhöfundur að þeim á-
samt fleirum sem ég kann lítil deili á, en Phil hefur m.a.
unnið með Cure, Duran Duran, Edwin Collins og Thompson
twins. Af 12 lögum eru bara tvö sem mér finnast nálgast það að
vera leiðinleg, hin standa öll undir því að verða smáskífu- og/eða
myndbandslög, einkum og sér í lagi SMOKE og IMPRESSED. Sem
sagt: áheyrileg og dálítið töff plata, eiginlega í samræmi við útlit
söngkonunnar: fínleg, falleg og/en töff.
Madonna
Það er svo sem ágiskun hjá mér að Natalie Imbruglia sé af ítölsk-
um ættum, en MADONNA er það örugglega, samkvæmt eig-
in yfirlýsingum. Sú magnaða kona var að senda frá sér
stóra plötu eftir langt hlé, en þá teljum við ekki með
Evitu-plötuna sem fylgdi myndinni og er auðvitað
ekki hennar eigið verk. Hins vegar þykir fólki
Evitu-verkefnið hafa gert Madonnu að miklu
betri söngkonu, en hún kvað hafa farið í
raddþjálfun til að ráða betur við lög
Andrews Lloyd-Webber, sem hún þótti líka
skila með prýði - og leiknum að vísu líka.
Ferill Madonnu er í stuttu máli svona:
Fæddist í Michigan 16. ágúst 1958 - verð-
ur því fertug í sumar. Ætlaði að verða
dansari - fékk styrk til að fara í Michig-
an-háskólann - yfirgaf hann 1978 og
flutti til New York þar sem hún dansaði
með ýmsum nútímadanshópum og reyndi
líka fyrir sér í París. Kom aftur til New
York og gerðist trommari í rokksveitum,
en var jafnframt mjög virkur gestur á
helstu diskóstöðum borgarinnar. Fékk
plötusamning 1982 og sama ár komu út
hennar fyrstu smáskífur og myndbönd.
Arið 1986 voru vinsældir Madonnu slíkar
orðnar að ekki varð flóarfriður fyrir henni í
fréttum - né heldur mun hún hafa haft mikinn frið
vegna ofsókna fjölmiðla. En Madonna hefur að ég
held aldrei kvartað undan þeim, tekur pressunni sem
hverju öðru hundsbiti - jafnvel nauðsynlegu, sem fylgi frægðinni
sem hana hungraði í.
Þessi nýja Madonnu-plata heitir RAY OF LIGHT og er að mestu
leyti textalega séð hugleiðingar Madonnu um eigið líf í ljósi sólar-
geislans í lífi hennar, litlu dótturinnar Lourdesar, sem elskar hana
skilyrðislaust og veit ekkert um stöðu hennar, eða þeirra mæðgna.
Öfugt við það fólk sem baðað hefur sig upp úr frægð Madonnu
sem elskhugar hennar eða „vinir” - skilyrðislaus ást dóttur til
móður, sem Madonna sjálf fékk ekki notið vegna þess að ung að
árum missti hún móður sína úr krabbameini. Tónninn er sem sagt
nokkuð alvarlegur í Madonnu á þessari skífu, en þó engin sjálfs-
vorkunnsemi á ferðinni, og ég held að mjög fáar svo stórfrægar
manneskjur aðrar en Madonna hafi náð að halda haus og fótfestu
og sínu striki og sjálfstæði í frægðinni, og jafnframt ögrað stofn-
unum eins og kirkjunni, Móralska meirihlutanum bandaríska og
fordómum almennt, t.d. í sambandi við alnæmi, kynþætti og sam-
kynhneigð. Eg dáist t.d. fremur að Madonnu sem karakter,
ögrandi baráttukona fyrir ýmsum mannréttindum, heldur en músi-
kant, en það má auðvitað ekki gleyma því að tónlistin er hennar
vopn. Og hugsið ykkur bara hvað glansáratugurinn níundi hefði
verið hrikalega miklu sléttari, felldari og sviplausari án hennar.
Þrátt fyrir alvarleikann í textunum á RAY OF LIGHT er langt
frá því að lögin séu samfelldur vangadans. Utsetningar eru flottar,
með strengjum og góðum danstakti í ágætis lögum, sem maður
fellur ekki fyrir í einu vetfangi, en eiga örugglega eftir að endast
48 \€ra