Vera - 01.02.1999, Qupperneq 15

Bríeturnar klæddu styttur bæjarins í kvenföt og
skildu eftir spjald sem á stóö: „Hvar eru konurnar?"
Þóra Fjeldsted
Gunnhildur Jakobsdóttir
Hugrún R. Hjaltadóttir
Brynhildur Pálsdóttir
Emilía Ásta Örlygsdóttir
Ingunn Vilhjálmsdóttir
hafi þróast úr rabbhópi yfir ífélag. í upphafi vorum viö
í rauninni aö fræöa hver aðra. Viö gáfum hverri og
einni þaö verkefni aö lesa sér til um eitthvaö sem hún
svo sagöi okkur frá á næsta fundi.
Vera: Þið minntust á aögeröir...
Bríet: Já viö skulum nú ekkert vera að minnast á
þaö... [gripið fram í af öðrum félaga] Viö stunduöum
dálítinn skæruliðahernað. [þögn] Viö fengum gamla
hugmynd frá Rauðsokkahreyfingunni hér áðurfyrr og
ákváðum aö klæöa styttur bæjarins í kvenmannsföt.
Ástæöan er sú aö þaö eru ekki til neinar styttur í
Reykjavík af konum sem viö vitum um. Einu kvenna-
stytturnar sem fyrirfinnast í Reykjavík eru af nöktum
Venusargyðjum eða nakta móðureðlinu hjá Ásmundi
og Einari. Viö hliðina á styttunum sem viö klæddum
upp settum viö skilti sem á stóö: Hvar eru konurnar?
og á því voru ýmsar tillögur af konum sem ættu jafn
vel skilið aö standa sem styttur í staö karlsins.
Vera: Og skapaöist einhver umræöa í kringum þessar
aðgeröir?
Bríet: Nei.
Vera: Senduö þiö ekki tilkynningu í blöðin og lýstuö
yfir ábyrgö á — ódæöinu?
Bríet: Viö framkvæmdum þessa aðgerð um miðja nótt
og hringum i DV til aö tilkynna þeim þetta. Ljósmynd-
arinn sem var á vakt klukkan eitt um nóttina var nýbú-
inn að panta sér pitsu og nennti ekki aö fara á vett-
vang. Við töluðum lengi viö hann í síma og reyndum
aö fá hann til aö koma, en hann nennti alls ekki að
hreyfa sig. Og síðan keyrði lögreglan framhjá þegar
viö vorum aö klæöa Skúla fógeta upp. Við vorum meö
stiga og bleikt sjal aö reyna aö koma þvi á Skúla
gamla. Við vorum þvi frekar mikiö grunsamlegar. Viö
komumst undan lögreglunni meö því aö kasta okkur
niöur úr stiganum og hlaupa og hlaupa og þjóta burt
á bílnum. Síðan var fólk ekkert að hreinsa stytturnar
sem okkur tókst aö klæða upp. Appelsínugular fjaðrir
flöksuðu á heröum Ingólfs Arnarssonar í viku.
Vera: Og löggan náöi ykkur ekki?
Bríet: Nei, en hún kemur örugglega og tekur okkur
þegar þetta birtist í Veru. Appelsinugulu fjaörirnar á
Ingólfi hafa sært blygöunarkennd Reykjavikur — viö
erum plága á islensku borgaralífi...
Vera: Hefur Bríet farið í menntaskólana og kynnt sig,
breitt út boöskapinn?
Bríet: Fulltrúi frá okkur hefur fariö í stjórnmálabekki
menntaskólanna til aö kynna Kvennalistann, en ann-
ars höfum viö ekki sérstaklega veriö aö kynna okkur.
Viö erum í rauninni frekar lokaöur hópur. Núna hent-
ar það fremur markmiði félagsins aö vera lokað.
Nýlega hófust útsendingar á Bylgjunni á útvarpsþætt-
inum Emblu sem við stýrum. Allur okkar tími undan-
farna mánuöi hefur fariö í aö skipuleggja þessa tíu
þætti sem veröa sendir út og þaö er rosalega erfitt, ef
ekki ómögulegt, aö taka inn nýja félaga á þessu stigi
málsins.
Vera: Útvarpsþáttur?
Bríet: Já, viö sóttum um styrk til Menningarsjóðs út-
varpsstööva í febrúar í fyrra til þess aö búa til útvarps-
þætti og höfðum þá fengið vilyrði frá Bylgjunni um út-
sendingartíma. Styrkinn fengum viö síöasta sumar og
í haust byrjuöum viö að undirbúa útvarpsþættina.
Vera: Bríet er félag ungra femínista og útvarpsstöðin
sem ungt fólk hlustar kannski helst á væri X-ið. Af
hverju sóttust þiö ekki eftir aö komast þangaö, þar
sem þiö munduð ná til ungs fólks?
15