Vera - 01.04.2004, Blaðsíða 26

/ UNGT FÓLK OG JAFNRÉTTI
Strákastöðin Popptíví
»Þegar ég var í grunnskóla las Guðjón skriftarkennari fyrir okkur í tímunum.
Meðan við æfðum okkur á tengingum Ijótu skrifstafanna og ef við þögðum, þá
las hann strákabækur alla skriftartíma. Þetta voru m.a. sögur um þá kumpána
Gvend Jóns, Árna í Hraunkoti og Grím grallara, sem allir lentu í ýmsum ævintýr-
um. Gvendur og Grímur voru sniðugir og gerðu fyndin prakkarastrik, en mig
minnir að Árni hafi verið góðmenni með flugmannspróf, frábæra þekkingu á
skyndihjálp og aðdáunarverða hæfni til þess að leysa flóknar ráðgátur.
Fáar kvenpersónur komu við sögu þessara bóka (enda strákabækur eins og ég
sagði áðan). Helst birtust þær ef það vantaði stelpu til þess að toga í flétturnar
á, unga dömu til þess að kyssa, eða kellingu sem hljóp fáránlega brjáluð á eftir
einhverjum fyndna prakkaranum. Megin niðurstaða þessara bóka sem Guðjón las
fyrir okkur var því: Stelpur eru leiðinlegar. Mórallinn: 0000JJJJ stelpur!
Þórunn Hrefna Snemma fór einhver rauðsokkufjandi á kreik inní mér og
Sigurjónsdóttir ég hef sjálfsagt verið ellefu ára þegar ég lét skoðun mína í
Ijósi við Guðjón. Ég sagði honum að mér þættu stráka-
bækurnar leiðinlegar og bar fram þá ósk að hann læsi
Löbbu-bækurnar í staðinn. Labba var líka fyndinn töffari,
en bara kvenkyns. Guðjón tók ekki í mál að lesa Löbbu. Ég
man ekki hvað hann sagði, en mér fannst eins og honum
þætti það móðgun við strákana í bekknum ef þeir þyrftu
að sitja undir lestri stelpubóka. Þó voru nú strákarnir í
bekknum bara fjórir en við stelpurnar tíu. Ég hefði auðvit-
að átt að segja: Hvaða áhrif heldurðu að þessi stöðugi lest-
ur hafi á sjálfsmynd okkar stúlknanna í bekknum, Guðjón?
En orðræða af þessu tagi hafði þá ekki borist til Eskifjarðar
svo að tilraun mín var dæmd til þess að mistakast.
Þegar ég horfi á Popptíví með ellefu ára syni mínum
hugsa ég stundum um Guðjón skriftarkennara. Ég hugsa
um Grím grallara, Árna í Hraunkoti, Gvend Jóns og alla
hina strákana sem hafa svo lengi einokað alla heimsins
skriftartíma, því á Popptíví, þessari sjónvarpsrás sem er
vinsælust meðal unglinga í dag, sést ekki kvenkyns vera
HÁPUNKT VINSÆLDA ÞEIRRA KUMPÁNA TEL ÉG VERA ÞEG-
AR ÞEIR SEM ÆTLUÐU AÐ SENDA FERMINGARSKEYTI í VOR
GÁTU Á NETSÍÐU SÍMANS VALIÐ UM VENJULEGAR ÞING-
VALLAMYNDIR, RÓSABÚNT OG SVOLEIÐIS Á SKEYTIN - EÐA
MYNDAF AUDDA OG SVEPPA!
nema hún sé fáklædd að skaka sér á einhverju.
Dæmi skal tekið af rapp- og þungarokksmenningunni
þar sem sveittar, kappklæddar karlstjörnur performera
meðan þrýstnar konur á bikinf (sumar berar að ofan)
nudda sér upp við þá. Karlarnir gera, konurnar þurfa bara
að vera... sætar.Tónlistarmyndbönd með Britneyju, Krist-
ínu og J-Ló eru auðvitað kapítuli út af fyrir sig. Enginn
kvenmaður virðist leyfa sér að hugsa eitt andartak að
henni leyfist að gera myndband fullklæddri þar sem hún
er ekki að þykjast fá fullnægingu.
70 mínútur - sjarmatröllin Sveppi og Auddi
Vinsælasti þátturinn á Popptíví, og sá sem ég horfi oftast á,
er 70 mínútur. Þættinum stjórna sjarmatröllin Sveppi og
Auddi sem hafa á síðustu misserum öðlast stjarnfræðilega
frægð meðal íslenskra ungmenna. Sveppi og Auddi dúkka
upp hér og hvar um Reykjavík og nágrenni eins og nokk-
urs konar hálfguðir, gefa eiginhandaráritanir, selja dvd-
diska í bílförmum, skemmta og sprella. Hvar sem Auddi og
Sveppi mæta á svæðið er gaman vegna þess að ungling-
arnir elska þá. Hápunkt vinsælda þeirra kumpána tel ég
vera þegar þeir sem ætluðu að senda fermingarskeyti í vor
gátu á netsíðu Símans valið um venjulegar Þingvalla-
myndir, rósabúnt og svoleiðis á skeytin - eða mynd af
Audda og Sveppa! Auk þeirra stjórnar 70 mínútum Pétur
Jóhann Sigfússon, sem hefur nýlega komið inn sem „góði
strákurinn" (nördinn) til að fylla upp í myndina með þeim
kynþokkafulla og þeim fyndna.