Ljósmæðrablaðið - 01.12.1981, Page 20

124
LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
Ræöa Guðrúnar Ólafar Jónsdóttur
Elsku Sigurður, Dídí, Guðmundur, Eva, Freyja og Jónas. Gott
samstarfsfólk, nemar og aðrir gestir.
Jæja — nú er þetta búið. Tvö ár tók það, að koma okkur á
þetta stig, að útskriftinni. Sjálfsagt hafa margar okkar hugsað
eins og ég fyrir tveim árum, — skyldi ég geta þetta? — en ég skal.
Stundum erfitt, oftast skemmtilegt, en umfram allt gagnlegt. Ekki
bara hvað viðkemur því að læra sitt fag, heldur ekki síður það að
læra og vinna með góðu fólki, efla sjálftraust sitt og kynnast frá-
bærri samstöðu hverrar annarrar.
Hér höfum við lært það starf, sem verður ævistarf okkar
flestra. Það eru ekki bara við sem höfum reynt að leggja okkur
fram, aðrir starfsmenn skólans og spítalans hafa ekki síður lagt
sig fram um að gera okkur að því sem við í dag erum. Fyrir það
færi ég okkur innilegustu þakkir. Þakka ykkur fyrir gott fólk.
Við viljum líka þakka foreldrum okkar, eiginmönnum og
öðrum vandamönnum fyrir að styðja okkur og styrkja meðan á
náminu stóð.
Við erum bæði ánægðar og stoltar yfir að vera í dag hluti ljós-
móðurstéttarinnar. í þeirri stétt, einni elstu starfsstétt kvenna, eru
samankomnar sterkar og sjálfstæðar konur sem við berum
virðingu fyrir.
Og nú, þegar við kveðjum skólann og spítalann, berum við þá
sterku von í brjósti, að sú vinátta og góðu tengsl sem hér hefur
verið stofnað til, verði aldrei rofin.
Þakka ykkur fyrir.
Ræða próf. Siguróar S. Magnússonar
Enn einu sinni erum við samankomin til að gleðjast með ykkur
ungu glæsilegu konur, sem nú útskrifast úr Ljósmæðraskólanum
og bætist í ljósmæðrastéttina. í dag er merkisdagur í lífi ykkar,
vinna ykkar hefur skilað árangri, þið hafið náð takmarki ykkar.
Kennarar ykkar og aðrir þeir, sem stuðlað hafa að menntun ykkar
óska ykkur innilega til hamingju með daginn. Á sama tima fyll-
umst við vissulega trega við að sjá á bak nokkrum ykkar til fjar-