Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1887, Side 40

gætu ekki fengiö neinn lifchlaupann skotinn og þah spilti
aga í hernura. Lincoln vissi þabvel; einusinni saghi hann
um þetta mál: „Sumir hershöf&ingjarnir kvarta yflr því,
a& jeg ná&i allt of marga; en þab gle&ur mig svo mikih,
þegar jeg, eptir þrautir dagsins, get fengiö nægilega ástæcu
til a& frelsa líf eins manns, og jeg leggst ánæg&ur til hvíldar
vih umhugsunina um, hve mjög jeg gleh ættingja hans
og vini me& undirskript minni‘r‘.
En í þessari gd&semi hans, sem stundum gat or&ih
nærri því of mikil, er a&alstyrkleiki hans fólginn. þa&
var ástin til mannanna, sú tiifinning, aí> hann var a&
vinna fyrir a&ra, sem gaf honum si&fer&islegan krapt, til
þess ab láta ekki hugfallast, þútt stundum Ijeti nærri aí>
svo færi.
Lincoln var hófsemdarma&ur mikill, drakk ekki áfenga
drykki og neytti heldur ekki tóbaks. Hann var mjög lát-
laus í allri umgengni og ekki margmáll, en sag&i þ<5 opt
skrítnar smásögur og fórst þab vel. Og hann gat sagt
þessar sögur bæbi í tíma og ótíma, bæ&i þegar hann var
gla&ur og hryggur; hann haf&i gaman af a& segja þær,
og þa& lifna&i yfir honum vi& þa&. Margir hjeldu því,
a& hann væri ógnarlega ánæg&ur meö sjátfum sjer, og meö
sjálfan sig, en eins og á&ur er sagt, þá var þa& ekki svo.
Stjórnara&ferö Lincolns lýsir miklum hyggindum og
varkárni. Hann valdi sjer ágæta menn í stjórn sína; mest
kve&ur þó a& Seward, sem svo nærri Ijet, a& yr&i fyrir
forsetakosningunni. Iíann var ma&ur hugrakkur og studdi
Lincoln ætí& me& rá& og dá&. í vi&skiptum sínum viö
útlend ríki sýndi hann mikla gætni. Bæ&i Napoleon þri&ji
og stjórn Englendinga voru su&urríkjunum hlynnt og stund-
um lá vi& sjálft, a& til ófri&ar kæmi. En stjórn nor&ur-
ríkjanna tókst a& þræ&a fyrir öll sker, án þess þó a& láta
hlut sinn í nokkru.
Hvergi sýndi hann þó meiri hyggindi en í þræla-
málinu. Margir voru allt of svæsnir, vildu afnema þræla-
haldiö á einni svipstundu og undir eins í byrjan ófri&arins.
Lincoln var því mótfallinn, og me& því tókst honum a&
halda öllu betur saman framan af. En þegar tími var til
þess kominn, þá gjör&i hann þa&. Á nýjársdag 1863
kunngjör&i hann, a& uppfrá þeim tíma skyldu allir þrælar
(as)