Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1891, Blaðsíða 39

vinnukonur hennar hugsi um anna& enn hana sjálfa,
°S þessvegna er Arínu þverneitah um bón hennar. Endir-
*nn verbur sá, a& Petruschka er sendur í herþjónustu, en
Arína er neydd til þess aí) giptast öfcrutn.
Meh »Dagbók vei&imannsins« baka&i Turgenjev sjer
■negnustu óvild stjórnarinnar á Rússlandi, og allir vissu aö
pab var fyrir bók þessa, og ekki greinina um Gogol, aí)
nonum var kastab í fangelsi. En einmitt af því ab bókin
var ritub meb allri þeirri gætni, sem á þurfti aí> halda og
tn®& snilld Turgenjevs, þá haföi hún miklu meiri áhrif
en þaö, sem a&rir rituöu um sama efni, hún sannfæröi
n*enn, af því árinni var hvergi tekiö of djúpt í, og af því
Sagt var frá úkostum og löstum bændalýösins eins ljúst
°g satt eins og kostunum. þrem árum eptir aö búkin
k°ni út, ljetti Alexander keisari II. ánauöinni af bænda-
stjettinni, og er þaö almæli, aö hann hafi sjálfur a& nokkru
leyti þakkaí) þab verk sitt bók Turgenjevs.
Ein af frægustu skáldsögumTurgenjevs heitir »Reykur«.
A&alpersúnan í búkinni er kona, sem Írína heitir; for-
eldrar hennar bjuggu í Moskvá, voru af aöalsættum, en
bláfátækir. þegar er hún varö gjafvaxta, kynntist hún
Ungum manni, sem Litvinov hjet; eptir nokkurn tíma
Wkust ástir meí) þeim, sem fylltu sálir þeirra meí) fyrir-
heitum, en þó aöeins skamma stund. Hún þrá&i auí) og
ytri fegurb, og þessi þrá vann sigur á ást hennar, þegar
er tækifærib bauöst henni til þess, aí> njúta þeirra lífsins
S®&a. Keisarinn kom meö hirb sinni til Moskvá um
veturinn og þessvegna fúru foreldrar Irínu meö hana
ú dansleik í abalsmannafjelaginu í Moskvá. Frí&Ieikur
hennar vakti þar a&dáun alira, og þa& var& til þess a&
^ttingi hennar frá Pjetursborg, stúrau&ugur, sem aldrei
fyr haf&i vilja& hafa kynni af |>essum fátæku frændum
8Ínum í Moskvá, bau& foreldrum hennar a& taka hana af
þeim, og fara me& hana til Pjetursborgar; hann hugsa&i
a& fegur& hennar gæti á einhvern hátt or&i& til þess a&
auka metor& sín og völd. Foreldrarnir tóku þessu bo&i
þegar, feginsamlega, frína segir Litvinov upp og fer me&
frænda sínum til Pjetursborgar.
Nokkrum árum sí&ar bar fundum þeirra saman í
Baden-Baden. Litvinov bei& þar eptir heitmey sinni,
(«i)