Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1896, Page 77

Skotinn: Nei, það væri skömm íyrir hundínm
* * *
Gufnvagnastjórinn: Flýttu þjer maður; vagnalestin er
að fara af stað.
lslendingurinn á leið til Ameríku: Ekki skal jeg trúa
því, þið verðið svo hlálegir, að hinkra ekki dálítið
eptir_ mjer, jeg kem nærri strax.
I því þaut gufuvagnalestin fram hjá honum, svo hann.
varð að bíða til næstu ferðar.
* * *
Daginn eptir fæðingu Alfons XIII. Spánarkonungs-
stóð þetta í spænsku dagblaði: «Hans hátign Spánarkon-
ungi þóknaðist allramildilegast að fœðast í nótt kl. 3»..
* * *
Lœknirinn: Góðan daginn, Pjetur minn! Hvernig-
er heilsan ?
Pjetur: Jeg er nú orðinn nokkur nveginn frískur, það'
ú jeg yður að þakka.
Lœknirinn: Segið þjer ekki þetta, Pjetur minn ! Það,
er ekki jeg, heldur Guð, sem heíur geíið yður heilsuna
aptur.
Pjetur: Jæja ! Það er gott; rnjer kemur þaðlíkabeÞ
tir að eiga við hann um borgunina.
* «
Lœlcnirinn: Jeg samgleðst yður !
Sjúklingurinn: U haldið þjer að þjergetið læknabmig?-’
Lœknirinn: Það var annað, sem jeg átti við. Við
læknarnir höfum komið okkur saman um, þegar þjer eruð
dáinn, að kenna þennan sjúkdóm við yður.
» « »
Það er hatt eptir dönskum sýslumanni, semnýkominn.
var í embætti á xslandi, að hann hafi átti að segja ein-
bverju sinni, þegar hann var að selja fje á uppboði: «Bjúð-
ib þib nú, piltar, í mórauðu ærunad.
Sami sýslumaður sagði og eitt sinn, er tilrætt varð
tim bágindi í sýslunni: »Það eru Ijótu harðindin þetta,
þeir,eru farnir að hórast1 2 hjer í sýslunnis.
1 embættisbrjeíi til amtmanns komst hann eitt sinn
svo að orði: «Jeg ætla að leyfa mjer ab stinga þessu
hpp í8 herra amtmanninn».
* * *
Lars Mathiesen, nafnkenndur skrítlusmiður, spurbi
eitt sinn skáldib Rahbek, er nýlega hafði feDgið kross:
Geturbu sagt mjer, hver munur er á þjer og asnanum?
Ralibek: Nei, það veit jeg ekki.
L. M.: Asninn ber sinn kross á bakinu, en þú á
brjóstinu.
1) ána; 2; horast; 3) stinga upp á þossu við
(71)