Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1905, Blaðsíða 78

málaráðherra, sem hugsaði nokkuð um vinsældir í með
ferð sinni á almannafé. Hann taldi alla eyðslu beint óráð-
vendni, því að alt er þetta annara fé, sem manni er trúað
fyrir. Hann gat enda verið hlægilega smámunasamur íjað
spara og spara. Eitt er til dæmis að taka að hann fór
einu sinni að áminna utanríkisstjórnina um það að eyða
sem allra minstu að fyrirferðinni til spjalda og umbúða,
því að alt þetta tæki upp hyllurnar í skápunum, og svo
þyrfti að reisa hús yfir skápana, og þegar svo húsin væru
komin þyrfti að stofna embætli handa skjalavörðunum.
Gladstone og hiskupskosningin.
Árið 1882 andast erkibiskupinn i Kantaraborg, Tait
að nafni, var Gladstone þá við æðstu sjórnarvöld og réði
‘hann mestu eða öllu um það, hver við skyldi taka því
embætti. Gladstone vandaði mjög til kosninga biskupa,
og hafði oft ámæli flokksbræðra sinna og fylgismanna
fyrir það, hve gjarnt honum væri að skipa pólitíska and-
stæðinga í þau sæti. í þetta skifti þurfti nú ekki sízt að
vanda kosninguna í valdamesta tignarsæti biskupa-kirkj-
unnar ensku og varð niðurstaðan hjá Gladstone að ráða
Viktoríu drotningu að skipa biskup einn í Cornwall, er
Benzon hét, í embættið. Þegar það kvisaðist, varð illur
kurr hjá flokksbræðrum hans, því að dr. Benzon var
ákafur andvígismaður stjórnarinnar, og gjörði einn mikils-
virtur stjórnmálamaður úr flokki Gladstones sér ferð til
hans til að telja nonum huglivarf. Þegar ekki annað
hreif, sagði hann Gladstone frá því, að þá í vikunni á
undan hefði dr. Benzon stutt til kosninga einn grimmasta
mótstöðumann stjórnarinnar, og það mann, sem með mik-
illi illkvitni hafði ráðist á Gladstone persónulega. Gamli
maðurinn hugsaði sig vel um og mælti síðan: „Á ég að
segja yður hvað þér gerið með þessu? Nú komið þér
einmitt með allrabeztu meðmæli með dr. Benzon, því að
væri hann veraldarbarn og eigingjarn maður, þá hefði
hónum ekki komið til hugar að fara svona óhyggilega að
ráði sínu“. Benzon varð síðan erkihiskup.
(72)