Dagblaðið Vísir - DV - 22.09.2004, Blaðsíða 15

DV Fréttir
MIÐVIKUDAGUR 22. SEPTEMBER 2004 15
Hrjótandi hundur borinn út Mastiff-hundur í borginni Cluj í
Rúmeníu hefur verið borinn út af heimili sínu sökum þess að hann hraut of hátt.
Hundurinn heitir Sumo og hefur unnið til verðlauna á sýningum. Það voru næstu
nágrannar sem kvörtuðu til yfirvalda sökum hávaðans í hrotunum. Yfirvöld mældu
hroturnar og reyndust þær 32 desibel. Því var ákveðið að bera Sumo út. Eigandi
hundsins, Attila Varga, er síður en svo ánægður með þessa niðurstöðu og hefur
ákveðið að áfrýja útburðarúrskurðinum. Attila segir Sumo sérstakan hund sem sofi
í rúmi hans og Attila skilur ekki kvörtunina. Sumo hafi aldrei haldið vöku fyrir
honum.
Bergljót Davíðsdóttir
skrifarum dýrin
sín og annarra á
miðvikudögum í DV.
HAUSTTILBOÐ
Full búð af nýjum vðrum fyrir hunda,
ketti og ðnnur gæludýr.
30% afsl. af ötlum vörum
Mán. föstd. 10-18, laugard. 10-16, sun 12- 16.
Tokyo, Hjallahrauni 4. Hfj. S. 565 8444
Garpur er týndur Kötturinn Garpur hefur ekki sést sfðan
16. september en hann á heima á Brekkustfg 19 í Vesturbæ Reykja-
víkur. Hann er Ijósgrár, bröndóttur, með hvítar loppur og bleika snoppu.
Hann er eyrnamerktur nr. 381 og með græna hálsól. Garpur er frekar
stór og auðþekkjanlegur á stórum plástri á skotti sfnu.
Hans er sárt saknað og ef einhver veit um ferðir hans, vinsamlegast
hafið samband við Ingu Dagmar í síma 847 1118 eða 553 9077.
TýndiPöu
dyrinu pínu?
Það kemur aiitaffyrir annað
slagið að gæludýrin okkar týn-
ast og koma ekki heim aftur
þegar þeirra er vænst. Öll þekkj-
um við óttann og örvæntinguna
sem grlpur mann undir slíkum
kringumstæðum. Til að minnka
áhættuna er númer eitt tvö og
þrjú að hafa dýrin merkt með
aðgengilegum upplýsingum. Oft
dugar það ekki til en það þarf
ekki að taka fram hve það er
mikilvægt að vera með vel girt-
an garð og gæta þess að hafa
alltafmillihurðir lokaðar ef
menn eru með hund. Efhundur-
inn tapast þá er um að gera að
hringja strax í hundaeftirlits-
manninn á svæðinu og lögregl-
una og láta vita áður en hann
hefur verið færður að Leirum.
Erfíðara er með kisurnar, fugl-
ana og kanínurnar en eigi aö
siður er hægt að hringja I lög-
regiuna þvi oft er komið með
týnd dýr þangað. Kettirnir fara á
Kattholt og þar eru óskilakettir
settir beint inn á heimasiðuna
kattholt.is og þar er lika
hægt að auglýsa eftir
þeim. Nú, svoer að
augtýsa
arnir líða
og kalla
útleitar-
flokka
vina og ætt-
ingja. Það
hefur oft
reynst vei.
Kettling
vantar heimili
Þessi kisa er ein
þeirra sem búa I
Kattholtiog enginn
telur sig eiga eða vill
afhenni vita. Hún er
blið og yndisleg og
vantar sáriega gott
heimili sem allra
fyrst. Þeir sem telja sig geta
veitt henni það sem hún þarfn-
ast og eru tilbúnir til að gefa af
sér, geta talað við Sigríði í Katt-
holti og falast eftirhenni.
Kötturinn Miles missti annan framfót við herðablað en það virðist ekki há honum
mikið. Ótrúlega mikill karakter, skemmtilegur og mannelskur eftir aðgerðina.
VeiÉir í btflnr fóim
„Við tókum eftir því í desember
í fyrra að Miles steig ekki í fótinn
en þegar betur var að gáð þá voru
engin ummerki um sár,“ segir
Björg Bjarnadóttir eigandi ofur-
kattarins Miles sem aðeins hefur
þrjá fætur og plummar sig vel.
Björg fór strax með hann til
dýralæknis í Garðbæ og Hanna
Arnórsdóttir tók við honum til
rannsóknar. „Hann var lagður inn
og rannsakaður en Hanna hringdi í
okkur daginn eftir og sagði að
hann væri illa brotinn fremst á
loppunni. Aðeins væri um tvennt
að ræða; taka af honum fótinn við
herðablað eða leyfa honum að
fara," segir Björg og bætir við að
það hafi aldrei verið spurning.
„Þrátt fyrir að aðgerðinni fylgdi
kostnaður þá greiddum við það
með ánægju ef það gat orðið til
þess að Miles minn lifði og ætti
möguleika á að lifa góðu lífi með
aðeins einn fót."
Það hefur komið á daginn og
hann er ekki eftirbátur kattanna í
kring sem fara ekki langt með hann.
Björg segir að þau hafi verið dáh'tið
hrædd um að aðrir kettir myndu
ráðast á hann en sú hefur ekki orð-
ið raunin. Hann veiðir flugur og
einn daginn kom hann með fugl,"
segir hún og rifjar upp hve Miles var
ótrúlega fljótur að ná tökum á að
nota aðeins eina framlöpp. „Okkur
finnst hann líka hafa breyst, hann
er ljúfari og hændari að okkur enda
var hann á sjúkrabeði hjá mér í
Einhver hefði látiö Miles fara
í þessum sporum „Ég get ekki
séð að hann þjáist á nokkurn
hátt eða fótleysið hamli honum,
þviá að gefa dýrunum sjens."

m

■

ríí'i

síSsafevi''*

nokkrar vikur á
meðan hann greri sára sinna. Hann
treystir okkur betur og á einhvern
veginn meira í okkur eftir þetta,"
segir hún.
Okkur finnst hann líka hafa breyst, hann er
Ijúfari og hændari að okkur enda var hann á
sjúkrabeði hjá mér í nokkrar vikur á meðan
hann greri sára sinna.
Miles hefur að undanfömu ver-
ið að fóstra kettlinga heima en
systir hans eignaðist fjóra litla fyrir
nokkrn. Björg segir sérlega
skemmtilegt að sjá hvernig hann
ber sig við að halda utan um þá á
meðan hann þvær þá. „Miles virð-
ist vera búinn að ná sér fullkom-
lega eftir þetta og veitir okkur
mikla gleði og ánægju," segir
Björg.
Sjötíu kisur í Kattholt á einum mánuði
Nítján kisur komust heim aftur
í ágústmánuði komu sjötíu kisur
í Kattholt en það er ótrúlegur fjöldi á
einum mánuði. Sigríður Heiðberg
segir þennan fjölda sýna svart á
hvítu hvað kattaeigendur em í raun
kærulausir um dýrin sín. Það má
einnig spyrja hvar allar þessar kisur
væm ef ekki væri staður eins og
Kattholt en þar er starfsfólk alltaf
reiðubúið að taka við dýrunum. Af
þessum sjötíu kisum vom nítján
sóttar af eigendum en tíu fegnu ný
heimili. Tíu söfnuðust til feðra sinna
af ýmsum ástæðum, en margar kisur
em í mjög slæmu ásigkomulagi þeg-
ar komið er með þær og í raun ekk-
ert annað fyrir þær að gera en leyfa
þeim að sofna svefninum langa.
Þrjátíu og fjórar em enn í Kattholti
og bíða þess að eigendur þeirra sæki
þá eða eitthvað gott fólk komi og
veiti þeim heimili til frambúðar.
Sigríður segir að tími sé kominn
til að kattahald á höfuðborgarsvæð-
inu verði tekið föstum tökum. Ef vel
eigi að vera þurfi að skylda fólk til að
skrá hvern kött, örmerkja
og greiða af honum gjald.
Fyrr verði þessi mál ekki í
lagi og engum til hags að
hafa ástandið eins og það
Þessar eru t
eigo heimili og vel er um pær
hugsaö en yfir helmingur
þeírro kalta sem koma í Katt
holt er ekki svona heppinn.
Pekinghundur
bjargar eiganda
sínum frá birni
Sauðahirðir í Rúmeníu á litla
peking-hundinum sfnum lífið aö
launa eftir að hundurinn bjargaði
honum úr klóm skógarbjamar
sem réöist óvænt á hairn. Petre
Preda var að líta eftir fé sínu ná-
lægt Magurii Casunului þegar
bjöminn kom allt í einu æðandi
að honum úr skógarþykkni. Petre
lagði á flótta en féll og fótbrotnaði.
Hann hélt að sín síðasta stund
væri upp runnin þegar hundurinn
greip til sinna ráða og réðist á
bjöminn. Með því að áreita bjöm-
ixm tókst hundinum að fá hann til
að elta sig aftur inn í skógar-
þykkniö. Um klukkutíma síðar
kom hundurinn aftur óskaddaður
til Petre. Vegna þessa atburðar
hefur Petre ákveðið að hundur
hans skuli heita Bjöm hér eftir.