Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1946, Blaðsíða 96

greinum, hefur kvenfélagasamband íslands og ýmis
kvenfélög haldið námskeið víðs vegar um landið í
matreiðslu og handavinnu — einkum á síðari árum.
Búnaðarfræðslan.
Landbunaður hefur allt fram á síðustu áratugi ver-
ið aðalatvinnuvegur þjóðarinnar. Það er þvi eðlilegt,
að menn hafi lagt nokkra stund á það að kynnast
sem hagkvæmustum búnaðarháttum. Lengi vel létu
menn sér nægja að dveljast um skeið hjá bændum, er
góðir búhöldar þóttu, oftast í vinnumennsku. Laust
eftir miðja 19. öld virðist vaknaður áhugi á stofn-
un búnaðarskóla, og komu þá fram bænarskrár á AI-
þingi frá Þingeyingum, bændum í Gullbringusýslu
o. fl., en þeim var ekki sinnt. 1863 lagði stjórnin fram
frumvarp um 3 búnaðarskóla, en þar við sat. Sex
árum síðar var á Alþingi samþykkt fjárveiting, kr.
3000.00 til búnaðarskóla í Húnaþingi, en stjórnin
synjaði um staðfestingu. Segja má, að á velflestum
þingum eftir þetta hal'i komið fram eitthvað um
bændafræðslu, frumvörp eða bænarskrár. Árið 1872
var gefin út tilskipun um búnaðarfræðslu, en lítið
varð þó úr framkvæmdum. 1879 bar Benedikt Sveins-
son fram frumvarp um búnaðarskóla í liverri sýslu.
Því var vinsamlega tekið, en varð ekki útrætt. Tveim
árum síðar var borin fram'bænarskrá um búnaðar-
skóla í hverjum landsfjórðungi, en ekki var henni
sinnt. Áhuga manna um þessar mundir fyrir stofnun
búnaðarskóla má dálítið marka af því, sem nú hefur
verið sagt, en utan þings var hann sýndur í verki með
stofnun búnaðarskólanna i Ólafsdal í Dalasýslu 1880,
Hólum 1882, Eiðum 1883 og Hvanneyri 1889. Einna
gleggsta dæmið um þennan mikla áhuga er stofnun
skólans í Ólafsdal. Torfi Bjarnason reisti hið mynd-
arlega hús, sem enn stendur, að mestu leyti af
eiginrammleik. Alþingi veitti skólum þessum nokk-
(94)