Freyr - 15.02.1946, Síða 22

66
FRE YR
Kynnisfarir
Meðal annarra þjóða er sá hlutur talinn
eðlilegur og sjálfsagður, að einstaklingarn-
ir hefji sig úr hreiðri sínu og heimkynni
við og við, til þess að skyggnast eftir því
hvernig fólk á öðrum slóðum — í öðrum
héruðum eða öðrum löndum — hagar lífi
sínu og daglegum athöfnum.
Slík ferðalög — kynnis- eða skemmti-
ferðir — voru fyrr á tímum sjaldgæf. Voru
það helzt kaupsýslumenn og velmegandi
fólk, sem átti þess kost að eyða tíma og fé
til ferðalaga.
Nú um stundir eru samgöngutækin orð-
in svo fullkomin og tími sá, sem þarf til
langferða, svo takmarkaður, að fleirum er
fært að ferðast en fyrr gerðist.
Sumarleyfin eru notuð til þess að sjá og
skoða landið og heimsækja fólk á ókunn-
um slóðum. Á árunum fyrir stríðið og á
tímum þeim, sem framundan eru, ferðast
Danir og Svíar til Noregs, Svíar og Norð-
menn til Danmerkur og Danir og Norð-
menn til Svíþjóðar.
Innan hvers lands er straumur eigin
þjóðfélagsþegna að sjálfsögðu mjög mikill.
Nú' á tímum er engin stétt þjóðfélagsins
svo rígbundin, að ekki ferðist hún eitthvað
til þess að kynnast og fræðast.
Meira að segja bændurnir og húsfreyj-
urna'r, sem að sumrinu — um hábjargræð-
istímann — hafa meiri önnum að sinna en
flestar aðrar stéttir, fara einnig í kynnis-
farir.
Síðan um aldamót hafa kynnisfarir
danskra smábænda verið taldar meðal
veigamestu þáttanna í upplýsingastarf-
semi þessarar stéttar. Bændur og húsfreyj-
ur ferðast í önnur héruð og heimsækja
jafningja sína, fyrirtæki, eða eitthvað ann-
að, sem ástæða þykir til að kynnast.
Sænsk húsmæðrafélög hafa gengizt fyr-
ir því, að konur, sem annars fara aldrei
að heiman, eiga nú kost á því að ferðast
og dvelja utan heimilis síns til hvíldar og
ánægju vikutíma að sumrinu.
íslenzkir bændur og húsfreyjur hafa
gerzt víðförulli hin síðari ár en venja var
til áður. Kynnisfarir þeirra munu yfirleitt
vel rómaðar og taldar svo mikils virði, að
eigi mu;iu þær niður leggjast. Er vel ef
svo reynist, því að heimalningurinn veitir
einatt eftirtekt ýmsu því, sem hann sér
nýtt rjg öðru vísi er en það, sem hann á að
venjast í heimahögum. Bregzt það vart,
að eitthvað af því, sem fyrir augun ber, er
gott og gagnlegt þegar reynt verður — að
lokinni kynnisför — heima í sveit ferða-
mannsins.
STRÍÐX ER LOKIÐ og brostnir eru nú
hlekkir þeir, sem hindrað hafa ferðafúsa
íslendinga í því að ferðast yfir hafið og
heimsækja bræðraþjóðirnar á Norðurlönd-
um til þess að sjá og skoða eitt eða annað
af athöfnum þeirra og afköstum.
Allt virðist nú benda á, að fjölfarið muni
frá íslandi austur yfir hafið á komandi
mánuðum. Straumur ferðamanna er þeg-
ar byrjaður að stefna þessa leið. íslenzkir
lögreglumenn eru boðnir til dvalar í Sví-
þjóð. íþróttamenn erú styrktir til Norður-
landafarar á komandi sumri. íslenzkur
söngflokkur hyggst að fara austur yfir At-
lantshaf þegar vorar. Heill bekkur íslenzks
menntaskóla fær styrk af almannafé til
untanfarar. Blaðamönnum íslenzkum og
verkfræðingum er boðið á þing, sem halda
skal á komandi sumri. Ekkert af þessu skal
lasta og rekja mætti lengri vef orða ef