Dagblaðið Vísir - DV - 23.04.2005, Síða 32

32 LAUGARDAGUR 23. APRÍL 2005
Helgarblað PV
Seinþroska foreldrar
fínna hvarvetna fyrir
fordómum samfé-
lagsins. Fjölskyldur
þeirra eru stundum
kallaðar ósýnilegu
fjölskyldurnar þar
sem lítið hefur verið
fjallað um málefni
þeirra sem oft á tíð-
um er meðhöndlað
eins og eins konar
tabú. Margar sein-
þroska mæður eru
hvattar til þess að
fara í fóstureyðingu
afnánum fjöl-
skyldumeðlimum og
margar lenda í því að
missa forræðið yfir
börnum sínum.
Það veitti mér aukinn þroska
og hjálpaði mér mikið í fötl-
un minni," segir Birna Björg
Gunnarsdóttir sem er sein-
fær einstæð móðir í Kópavogi. Hún
vinnur á þvottahúsi hálfan daginn
en sinnir dóttur sinni eftir hádegi
þegar hún kemur heim úr skólan-
um. Bima Björg var í sambúð þegar
hún átti dóttur sína, hana Agnesi
Helgu Jónsdóttur 10 ára, sem hefur
verið ljósið í h'fi Birnu síðan hún
fæddist. Agnes er heilbrigð, gengur
ágætlega í skóla og æfir karate af
fullum krafti. Ljóst er að þær mæðg-
ur em afar nánar og kærleikurinn á
milli þeirra mikill. Birna Björg var
gift barnsföður sinum þegar hún átti
barnið en þau skildu fyrir nokkmm
árum.
Varð seinþroska eftir floga-
veiki
„Það var haldinn fundur
tilþess að skoða hvern-
ig bregðast ætti við, án
mín. Ég var ekki heldur
spurð hvernig aðstoð ég
vildi fá. Ég var bara látin
vita afþessum fundi eft-
ir á. Með öðrum orðum
þá var mér ekki boðið
að taka þátt í að skipu-
leggja mitt eigið líf."
Bima Björg fékk flogaveiki þegar
hún var barn sem hafði þau afdrifa-
riku áhrif á hana að hún telst vera
seinþroska. Hún segir móðurhlut-
verkið hafa breytt öllu í hennar Ufi
og orðið til þess að hún sjálf náði
miklum framfömm. Birna Björg
fann fyrir miklum fordómum á
meðan hún gekk með dóttur sína og
miðar það gjarnan við ófatíaðan
bróður sinn sem á líka barn. „Ég
fékk lítil viðbrögð og það virtist vera
meiri gleði yfir því að bróðir minn
ætti von á barni, það var alla vega
munur þar á. Mamma varð ekki hrif-
in þegar hún frétti að ég væri ólétt
og talaði um möguleikann á að fara í
fóstureyðingu.
Nýfaedd Birna þurfti að vera
10 daga á spitaianum á með-
an kerfíð tók ákvarðanir án
þess að hún fengi tækifæri til
þess að taka þátt í þeim.
Mamma nefhdi ekkert svoleiðis við
bróður minn. Þar var allt í fi'nu lagi
með að bam væri á leiðinni. Þess
vegna gat hún glaðst meira yfir því
barni.“
Þurfa stöðugt að sanna sig
sem foreldrar
Bima Björg fannst erfitt að upp-
lifa fordómana gagnvart meðgöngu
sinni á meðan hún sá aðra ljóma af
gleði yfir væntanlegu barni bróður
síns. „Það að fólk gat ekki glaðst eins
yfir mínu barni og barni bróður
míns vom skýr skilaboð um for-
dóma. Það er mjög erfitt að verða
fyrir fordómum og mega ails ekki
gera nein mistök eins og aðrir
nýbakaðir foreldrar," segir
hún og bendir á að þetta sé nú
smám saman að breytast frá
því sem áður var þegar ófatí-
aðir einstaklingar gerðu ein-
faldlega ekki ráð fyrir því að
fatlaðir eignuðust börn. Hún segir
fatíaða að sjálfsögðu eiga að njóta
þess eins og aðrir foreldrar að eign-
ast barn og finnst slæmt að enn séu
þess dæmi að gleðin sem fylgi
barnseignum einstaklinga í sömu
sporum og hennar séu eyðilögð með
þeirri byrgði sem fordómarnir eru.
Þessir fordómar verða til þess að
kröfurnar á seinfæra foreldra verða
jafriframt enn meiri en annarra þar
sem þeir þurfi stöðugt að vera að
sanna sig fyrir samfélaginu um
hæfni sína sem foreldrar.
Fékk ekki að vera með í
ákvarðanatökum
Birna Björg þurfti að liggja 10
daga á fæðingardeildinni á meðan
verið var að skipuleggja framtíð
hennar og barnssins. „Það var hald-
inn fundur til þess að skoða hvern-
ig bregðast ætti við, án mín. Ég var
ekki heldur spurð hvernig aðstoð
ég vildi fá. Ég var bara látin vita af
þessum fundi eftir á. Með öðrum
orðum þá var mér ekki boðið að
taka þátt í að skipuleggja mitt eigið
líf,“ segir hún og ítrekar að allir for-
eldrar eigi að hafa sama rétti til
þess að fagna nýfæddum börnum
sínum. Henni finnst leiðinlegt að
þessi ánægjulega stund í hennar lífi
hafi verið eyðilögð með þeim hætti
sem hún hefur lýst. „Þetta er ekki
réttlátt og það veit ég og vegna
þessa finnst mér ég stundum dáh'tið
út undan og einhvern veginn
ósjálfrátt sett í annan flokk. Það er
mjög erfitt fýrir seinfæra foreldra
þegar þeim er hvorki treyst af nán-
ustu aðstandendum né kerfinu
sjálfu til að axla þá ábyrgð sem for-
eldrahlutverkinu fylgir," segir Birna
Björg.
Ætlar ekki að eignast fleiri
börn
Þær mæðgur eru nýfluttar í
glæsilega þriggja herbergja íbúð í
Kópavogi þar sem Agnes gengur í
Digranesskóla. Þeim líður vel saman
og Agnes er ákveðin og skýr stelpa
sem veit hvað hún vill. Henni líður
augljóslega vel hjá mömmu sinni
sem hugsar vel um dóttur sína sem
hefur fært henni svo mikla ham-
ingju. Uppeldi hennar er það besta
sem fyrir hana hefur komið. Birna
Björg segist ekki hafa hugsað sér að
eignast fleiri börn enda enginn
maður í lífi hennar'. „Við erum sáttar
saman og njótum lífsins tvær,“ segir
hún og bendir Agnesi á að taka til í
herberginu sínu. Agnes er fljót og
fjörug, bregst skjótt við beiðni
mömmu sinnar sem er hennar besta
vinkona.