Ægir - 01.05.2002, Page 49

49
- Þjónn! Segðu mér, berið þið
þennan óþverra á borð fyrir skikkan-
legt fólk?
- Nei!
Hún var nýgift og sá hamingju-
sami var Frakki.
- Ertu hamingjusöm? spurði ná-
grannakonan.
- Já, alveg óskaplega. Framvegis
ætla ég bara að giftast Frökkum!
Fegurðardísin var nýbúin að
hryggbrjóta enn einn biðilinn og
hann var á leið til dyra. Hún kallaði á
eftir honum:
- Þú ferð líklega ekki að drekka
þig fullan?
- Nei, í svona kringumstæðum er
ég vanur að fremja sjálfsmorð!
Ertu búinn að sjá nýjustu skyrtu-
tískuna, Helgi? spurði konan hans. -
Þær eru alveg tölulausar.
- Nýjustu og nýjustu, sagði Helgi.
- Ég er nú búinn að ganga í svoleiðis
skyrtum síðan við giftumst!
Einn sjúklingurinn á geðveikra-
hælinu mætti garðyrkjumanninum
sem var með hjólbörur fullan af
mykju.
- Hvert ertu að fara með allan
þennan skít? spurði sjúklingurinn.
- Á jarðarberin.
- Á jarðarberin! hrópaði sjúkling-
urinn. Við setjum nú sykur á jarðar-
berin og við erum sagðir geðveikir!
- Það er næstum of heitt til að vera
í fötum, sagði eiginmaðurinn. - Hvað
heldurðu að nágrannarnir segi ef ég
slæ lóðina ber?
Konan leit sem snöggvast á hann
og sagði svo: - Þeir myndu áreiðan-
lega segja að ég hafi gifst þér vegna
peninganna!
Maður sem taldi sig vera Napóleon
var lagður inn á geðsjúkrahús. Þar var
annar fyrir sem fullyrti líka að hann
væri Napóleon og læknirinn setti þá
saman á stofu til að vita hvað gerðist.
Eftir viku spurði læknirinn hinn
fyrrnefnda hvort hann héldi enn að
hann væri Napóleon.
- Nei, sagði sjúklingurinn, - ég er
búinn að komast að því að ég er Jós-
efína.
- Jósefína?
- Já, konan hans!
Maður kom til læknisins og var
með skelfilega timburmenn og bað
um hjálp.
- Ég lenti í vondum félagsskap,
sagði hann til að skýra málið.
- Hvernig þá?
- Ég átti þrjár viskíflöskur og hinir
voru allir bindindismann!
Síminn hringir og eiginmaðurinn
svarar.
- Það hef ég ekki hugmynd um.
Hringdu í vegagerðina!
_- Hver var þetta? spurði konan.
- Hef ekki hugmynd um það. Ein-
hver grasasni sem spurði hvort vegur-
inn væri fær!
Magnús var að kenna Níels að
blanda kokkteil.
- Sjáðu hérna, Níels, sagði hann. -
Í þennan kokkteil set ég 1/3 vodka,
1/3 gin, 1/3 sjerrí og 1/3 tónik.
- Nú, en það eru fjórir þriðju hlut-
ar.
- Já, Níels, en ég nota alltaf stór
glös!
Ritstjórinn varð argur þegar Geir,
einn af blaðamönnunum var sí-
geispandi á morgunfundinum.
- Sumir sofa bara fjóra tíma á nótt-
unni og eru samt sprækir á daginn,
sagði ritstjórinn ergilega.
- Já, það ætti ég að vita manna
best, sagði blaðamaðurinn. - Við
erum með tvo svoleiðis gaura heima!
Sveinn hafði keypt bíl af Jóa.
Nokkrum dögum seinna kemur
hann, alveg í rusli.
- Heyrðu, Jói, geturðu ekki talið
aftur upp kostina við bílinn? Ég þarf
svo sannarlega á uppörvun að halda!
Stína fór með 18 ára dóttur sinni
til læknisins.
- Klæddu þig úr, sagði læknirinn
við dótturina.
- En það er ég sem er lasin, sagði
Stína.
- Jæja, rektu þá út úr þér tunguna!
- Ætlarðu að skilja? Ég get bent
þér á afbragðs lögfræðing.
- Of seint. Ég kynntist svo asskoti
huggulegum arkitekt!
Ertu á nýju skónum þínum? spurði
Skotinn son sinn.
- Já, pabbi.
- Taktu þá lengri skref!
- Hvað er líkt með ketti og karl-
manni?
- Báðir eru hræddir við ryksuguna!
Miðaldra kona kom inn í strætis-
vagninn og rótaði í kápuvösum sín-
um í leit að peningum. Eftir langa
mæðu gat vagnstjórinn ekki orða
bundist:
- Geturðu ekki bara borgað og
haldið svo áfram að klóra þér?
Jóna tók eftir að hún fékk ekki
rétta upphæð í barnabætur og fór á
sýsluskrifstofuna til að kippa því í
lag.
- Hvað áttu mörg börn? spurði
fulltrúinn.
- Sex stráka.
- Og hvað heita þeir?
- Jón, Jón, Jón, Jón, Jón og Jón.
- Jón? Heita þeir allir Jón. Hvern-
ig ferðu að þegar þú kallar í þá.
- Ég kalla bara Jón og þá koma
þeir allir.
- En ef þú þarft bara að kalla í einn
þeirra?
- Þá nota ég föðurnafnið líka!
P L O K K F I S K U R