Dagblaðið Vísir - DV - 14.02.2006, Síða 32
1
32 ÞRIÐJUDAGUR 14. FEBRÚAR 2006
Menning DV
Orkulindir Ásdísar
Næstkomandi laugardag, þann 18
febrúar, verður opnuð sýning Ásdísar
Spanó í Gallerí Box á Akureyri. Sýn-
ingin ber yfirskriftina Orkulindir og
verður opnuð klukkan 16. Gallerfið
er til húsa við Kaupvangstræti 6 og
opið er á fimmtudögum og laugar-
dögum frá 14-16. Sýning Ásdísar ',
Spanó stendur til 11. mars. \-
Umsjón: Þórunn Hrefna Sigurjónsdóttir hrefna@dv.is
Ásdís Spanó Listakonan opnarsýn-
ingu ÍGallerí Box á laugardaginn.
Dagatalið í ár
Þó liðið sé á árið eru dagatöl
enn að koma út fyrir 2006. Það
óvenjulegasta er 12 Tóna daga-
talið 2006 sem inniheldur 12
mánuði, 52 vikur og þessa 365
daga sem öll góð dagatöl prýðir
nema um hlaupár sé að ræða.
Það sem gerir þetta dagatal sér-
stakt er að litljósmynd af þekkt-
um íslenskum bassaleikara þek-
ur hvern mánuð dagatalsins sem
er 12 síðna í stærðinni A4.
Bassaleikararnir 13 sem
prýða dagatalið eru Björgvin Ingi
Pétursson (Jakobínarína), Þröst-
ur Heiðar Jónsson (Mínus), Ge-
org Hólm (Sigurrós), Rúnar Júlí-
usson (Hljómar), Halldór Ragn-
arsson (Kimono), Ragnar Steins-
son (Botnleðja), Unnur María
Bergsveinsdóttir (Brúðarband-
ið), Viðar Hákon Gíslason
(Trabant), S. Björn Blöndal
(Ham), Guðni Finnsson (Dr.
Spock, Ensími & Rass), Guðrún
Heiður ísaksdóttir (Mammút) og
Þorgeir Guðmundsson og Ester
Ásgeirsdóttir (Singapore Sling)
sem pósa saman fyrir desember-
mánuð.
Auk fallegra mynda af tignar-
legum bassaleikurum má finna á
dagatalinu gagnlegar upplýsing-
ar um afmælisdaga ýmissa
bassaleikara, innlendra sem og
erlendra. Andrea Jónsdóttir og
Dr.Gunni eiga þakkir skilið fyrir
veitta aðstoð.
Ljósmyndirnar tók Bjarni
Gríms og var hár og förðun í
höndum önnu Guðrúnar Marí-
asdóttur. Umsjón var í höndum
Sigurðar M. Finnssonar og Jó-
hanns Ágústs Jóhannssonar.
Styrktaraðilar Bassaleikara-
dagatals 12 Tóna eru X-FM, RÍN,
Geimsteinn, Flugleiðir, (Veit-
ingahúsið) Sirkus, Samskipti,
Prikið, Exton, Hljóðfærahúsið,
Tónastöðin og Nonnabúð.
Dagatalið er gefið út í 500 ein-
tökum og fæst án endurgjalds í
verslun 12 Tóna að Skólavörðu-
stíg 15. Sérstakur verndari daga-
talsins er Skúli Sverrisson.
Á laugardaginn veröur frumsýnt í litla sal Borgarleikhússins leikritið Hungur eft-
ir Þórdísi Elvu Þorvaldsdóttur Bachmann, sem leikstýrt er af Guðmundi Inga
Þorvaldssyni. Þórdís hóf að skrifa verkið eftir að hún las netsíður átröskunar-
sjúklinga sem mæla með átröskun sem lífsstíl.
Sálfræðitryllir
svelti og ofát
Höfundur Hungurs, Þórdís Elva
Þorvaldsdóttir Bachmann, segir að
verkið hafi verið nokkuð lengi í
smíðum. Hún hafi byrjað á því
sumarið 2004 þegar hún starfaði
fyrir framan tölvu allan daginn og
vafraði mikið um á netinu. „Ég fór
víða á þessu vafri mínu og það var
fyrir hreina tilviljun að ég lenti inni
á síðu sem greindi frá ört stækk-
andi faraldri netsíða sem mæra
átröskunarsjúkdóma", segir Þór-
dís. „Þessar síður eru nefndar „pro-
ana og pro-mia“ sem þýðir að þeir
bloggarar sem skrifa á þær eru ým-
ist haldnir anorexíu eða bulimiu en
tala um það sem lífsstíl sem er
sjáifvalinn, fremur en sjúkdóm, og
þar er hvatt til þess lífsstfls."
Þórdís segir að slíkar síður séu
ansi dökkur afkimi internetsins og
það megi deila um hvort þær eru
ekld bara stórhættulegur áróður.
En síðurnar kveiktu áhuga hennar.
„Ég varð auðvitað sjokkeruð, en
líka undariega heilluð. Mér fannst
áhugavert að velta því fyrir mér
hvað ýtir fóiki svo langt inn í sjúk-
dóminn. Mér finnst sérlega gaman
að skoða hvernig mannlegt eðli
virkar. En ég verð að segja að áhrif
útlitsdýrkunarinnar í samfélaginu
kemur berlega í ljós á þessum síð-
um. Og maður þarf svosem ekki að
leita lengra en í næsta tímarit til
þess að sjá konur sem hafa vaxtar-
lag eins og ellefu ára gamlir strákar.
Þessi stöðuga megrunarumræða
miðar að því að telja konum trú um
að þær séu ekki nógu góðar nema
þær líti út eins og Kate Moss. Eins
og hún er nú góð fyrirmynd, ef við
förum út í þá sálma. Þetta er svo
ótrúleg firring."
Eftir að Þórdís fór að kynna sér
átröskunarsjúkdóma komst hún líka
að því að þó að umræðan um þá sé
fyrirferðarmikil í samfélaginu er
mikið úrræðaleysi rflcjandi. „Mér
blöskraði að hér á landi er talið að
þrjú til fimm þúsund manns þjáist af
átröskunarsjúkdómum, en þó em
merkt sjúkrarúm einungis þrjú tals-
ins. Mér fannst einfaldlega kominn
tími til þess að varpa betra ljósi á
þetta. Því skrifaði ég Hungur. Það
fjallar um vináttu tveggja stelpna
sem þjást af sveltisjúkdómi, en líka
um offitusjúkling sem verður í fyrsta
sinn þeirrar gæfu aðnjótandi að hitta
mann sem elskar hana eins og hún
er. Það er nefailega algengur mis-
skilningur að allir átröskunarsjúk-
lingar svelti sig. Ofætur em einnig í
þeirra hópi og sennilega em þær
miklu fleiri. Ekki er hægt að íjalla um
átröskun án þess að taka báða pól-
ana. Mér þótti líka sláandi að síður
offitusjúklinga em mjög líkar anor-
exíusíðunum. Það er sama vanlíðan-
in og sjálfsfyrirlitningin sem stýrir
skrifúm fólksins hvort sem það er 42
kfló eða 400. Enda má það ekki fara á
milli mála að átraskanir em alvarleg-
ur geðsjúkdómur."
Þórdís vill þó taka það skýrt
fram að Hungur sé ekki að neinu
leyti fræðsluleikrit eða forvarnar-
verkefni. Það fjalli um fólk sem þjá-
ist af þessum sjúkdómum og sé
innsýn í heirn sem flestum er hul-
I' %
>
J Þórdís Elva Þorvalds-
j dóttir Bachmann Þyk-
J ir gaman að skoða
J hvernig hið mannlega
I eðli virkar.
inn. Verkið sé miklu fremur spenn-
andi sálfræðitryllir og komi mjög á
óvart sem slíkt.
Helga Braga Jónsdóttir, Elma
Lísa Gunnarsdóttir, Ásta Sighvats
Ólafsdóttir og Þorsteinn Bach-
mann leika í Hungri, en það er
samstarfsverkefni Borgarleikhúss-
ins og Fimbulveturs, listfyrirtækis
sem höfundurinn Þórdís og leik-
stjórinn Guðmundur Ingi reka.
Leikritið hefur sérstaka heimasíðu,
þar sem m.a. eru tenglar á pro-ana
og pro-mia síður. Slóðin er
wvvw.hungur.com. Á fimmtudag-
inn verður forsýning á verkinu og
aðeins kostar 1200 krónur inn.
Afskiptasemi ættingja Becketts
Vilja ekki konur í Beðið eftir Godot
Samuel Beckett
Ekki eru allirsam-
mála um hvernig
túlka eigi verk hans.
Eftirlifandi ættingjar skáldsins
Samuels Beckett hafa löngum haft
orð á sér fyrir að vera afskiptasamir
þegar verk hans eru túlkuð. Nú ný-
verið reyndu þeir að fá sett bann á
uppfærslu ítalska leikhússins
Pontedera á leikritinu Beðið eftir
Godot vegna þess að konur voru í
hlutverkum þeirra Vladimirs og
Estragons. Leikkonurnar Luisa og
Silvia Pasello, sem eru eineggja tví-
burar, voru fengnar til þess að taka
hlutverkin að sér þegar tveir karl-
kyns leikarar hættu við. Fyrir dómi
benti stjóm Pontedera leikhússins
á klausu í samningnum við dánar-
bú Becketts þar sem sagði að ef
leikarar gætu ekki klárað verkið
mætti ráða aðra í þeirra stað, en
ekkert var sagt um kyn í því sam-
hengi.
Leikstjórinn, Robert Bacci, fagn-
aði sigrinum og sagði að málshöfð-
unin hefði verið fáránleg. Leikkon-
urnar litu út fyrir að vera karlkyns,
klæddust karlmannsfötum og fæm
með textann sem karlmenn væm,
en gerðu ekki tilraun til þess að
breyta honum á nokkum hátt. Þvert
á móti væri milcil trúfesta við texta
Becketts í uppsetningunni. öllum
leiðbeiningum skáldsins um sviðs-
mynd og annað sem sýningunni
tengdist væri lflca fylgt út í hörgul.
Þeir sem eiga höfundarréttinn á
verkum Becketts á Ítalíu og Franska
rithöfundasambandið hafa þó
haldið því fram að Beckett hefði
ekki verið sáttur við uppfærsluna og
segja að meðan hann var á lífi hafi
hann komið í veg fyrir tilraunir til
þess að skipa konur í Jflutverk sem
skrifuð væm fyrir karla.
Beðið eftir Godot hefur verið sett
upp um heim allan, við ólfldegustu
aðstæður, allt frá San Quentin fang-
elsinu í Bandaríkjunum til hinnar
stríðshijáðu Sarajevo. Flestar upp-
setningamar em trúar frumtexta og
sviðsleiðbeiningum Becketts, en þó
hefur heyrst af sýningum sem settar
hafa verið upp með allnokkrum
breytingum, en þar sem sennilega
er gengið lengst endar sýningin á
því að Godot kemur! Raunar fylgir
sögunni að ekki hafi fengist leyfi
fyrir henni.
DV-mynd Bjarni Grlms