Dagblaðið Vísir - DV - 11.03.2006, Síða 23

DV Helgarblað
LAUGARDAGUR 11. MARS 2006 23
Arna Sigríður Þór dóttir Önnu og
Hönnu Með Stich sem er einn af fjöl-
skyldunni og barnabarn Önnu og Hbnnu.
líkamans og komst að því að best
væri að koma því fyrir innan
klukkutíma," segir Anna.
Sæðið beið okkar í glasi
„Daginn áður en eigandi „efnis-
ins“ fór til útlanda kom hann við hjá
systur sinni sem er vinkona okkar
og skildi eftir sæði í glasi og síðan
brunuðum við Anna til hennar og
komum sæðinu
fyrir með plast-
sprautu," segir
Hanna og flissar.
Þær segja að
allt hafi þurft að
gerast svo hratt
til að líkurnar á
að Hanna yrði
ólétt yrðu meiri
því sæðið er
sterkast innan
klukkutíma frá
því það verður
viðskila við eig-
anda sinn.
Hanna er 33 ára
þegar hún verð-
ur ólétt og Anna
segir að þar sem
hún vinni mikið
með bömum í starfi sínu sem leik-
skólakennari þá vildi hún að Hanna
gengi með barnið. „Ég treysti mér til
að annast hvaða bam sem er því ég
hef alltaf verið með bömum en
Hanna hafði ekki umgengist börn
og hafði skipt einu sinni á ævinni
um bleyju áður en hún skipti á dótt-
ur sinni," segir Anna.
Ætluðu ekki að trúa sínum
eigin augum
Hanna segir að meðgangan hafi
gengið mjög vel en hún hafi ekki
Iætlað að trúa því þegar hún pissaði
á óléttupmfuna að hún væri orðin
ólétt. „Þegar ég gerði fyrstu
óléttuprufuna snemma morguns þá
j kom enginn litur fram á strimlinum
( og ég lagði hann á vaskinn og fór
svo aftur upp í rúm. Seinna um
morguninn sá ég að liturinn hafði
breyst og sýndi að ég væri ólétt. Ég
ætlaði ekki að trúa mínum eigin
augum og við keyptum fullt af pruf-
um til að vera vissar og á endanum
fríkuðum við út þegar ekki var um
ap villast að ég væri orðin ólétt,"
segir Hanna.
Anna bætir við að það hafi verið
mikil hamingjutilfinning að fá stað-
fest að Hanna væri ólétt og til að
byrja með vom áttuðu þær sig ekki
alveg á því að þetta væri orðið að
veruleika. „Við trúum þessu varla
enn,“ segir Hanna stolt og glöð yfir
frumburðinum sem er gullfalleg,
ljóshærð og bláeygð stelpa sem
skottaðist um íbúðina á meðan á
viðtalinu stóð og vildi fá sinn hluta
af athyglinni. Mæður hennar segja
að hún þurfi að fá sína athygli og
Ama heyrir þessa athugasemd og
segir ákveðið: „Ég er ekki drottning
dramatíkurinnar,“og með það var
hún horfin úr stofunni.
Spilaði tónlist fyrir bumbuna
Á meðgöngunni var.Hanna mjög
sólgin í reyktan fisk og vildi helst
ekki hafa neitt
annað í matinn í
langan tíma.
„Þegar ég fór í
búðina með
Hönnu að kaupa
í matinn eitt
sinn varð mér á
orði að við ætt-
um kannski að fá
okkur eitthvað
annað en reykt-
an fisk og að
þeim orðum
slepptum sé ég
tár trilla niður
vangann á
Hönnu og þá var
reyktur fiskur
keyptur enn eina
ferðina. Við höf-
um ekki haft reyktan fisk í matinn
síðan," segir Anna og þær hlæja
báðar dátt.
Þær tóku báðar fullan þátt í með-
göngunni og fóru á fæðingarnám-
skeið saman. „Svo þurfti ég að
hlusta á alls konar tónlist og sögur
sem Anna las fyrir bumbuna," segir
Hanna og og er skemmt yfir athuga-
semd sinni en
Anna sem leik-
skólakennari
vissi að fóstrið
hlustar á öll
hljóð í umhverf-
inu á meðgöngu
og það var
einmitt til þess
að þegar Anna
fór á vökudeild
og var með Örnu
dóttur sinni í
fyrsta sinn þá
hreyfði hún höf-
uðið í áttina til
önnu þegar hún
heyrði rödd
hinnar móður
sinnar. „Það var
frábært þegar ég
sá viðbrögð Örnu við að heyra í mér
og ég tengdist henni strax mjög
sterkum böndum," segir Anna.
Erfið fæðing
Fæðingin var ekki eins auðveld
og meðgangan og þegar kom í ljós
að Hanna gat ekki fætt Örnu á eðli-
legan hátt þá var hún tekin með
keisara. „Mænustungan sem ég fékk
misheppnaðist og ég varð hálflöm-
uð og næstum út úr heiminum. Það
var búið að reyna með sogskál að ná
henni út en ekkert gekk og þá var
Arna tekin með keisaraskurði og ég
missti mikið blóð og var send strax
eftir fæðingu á gjörgæslu.
Daginn eftir þegar ég fór á vöku-
deildina til að sjá
örnu þá var ég
keyrð í skrif-
stofustól til
hennar því ég
held að hjúkkan
hafi ekki fundið
neinn annan stól
til að keyra mig í.
Svo þegar ég sá
Örnu þá kvikn-
uðu hjá mér til-
finningar sem ég
vissi ekki að ég
hefði. Það er
ótrúleg lífs-
reynsla að sjá
barnið sitt í fyrsta
sinn og ekki hægt
að lýsa tilfinning-
unni," segir Hanna og yfir hana
kemur sælusvipur og auðséð að hún
er mjög stolt af því að vera móðir.
„Hvor ykkar er pabbinn?"
Anna og Hanna segja að fjöl-
skyldur þeirra hafi frá fyrstu tíð stutt
þær í því að eignast barn og þær hafi
ekki orðið varar við neina fordóma í
sinn garð fyrir utan að finna for-
dóma hjá þeim sem ættu ekki að
„77/ að eignast barn
þarffyrst að koma úr
skápnum, hvort sem
við erum að tala um
samkynhneigða eða
gagnkynhneigða því
það er líka að vera í
skápnum að geta
ekki staðið með sjálf-
um sér og sætt sig við
það sem maður er.
AUir foreldrar sem
hafa farið ígegnum
sjálfskoðun eru betri
foreldrar."
vera með þá. „Það er ótrúlegt að fólk
sem starfar innan heilbrigðiskerfis-
ins skuli vera svona þröngsýnt eins
og við höfum rekið okkur á.
Þegar við fórum til félagsráðgjafa
rétt eftir að Arna fæddist til að
kanna hvar við stæðum í kerfinu þá
spurði hún okkur að því hvor okkar
væri pabbinn. Alveg fáránleg spurn-
ing því Arna á pabba en hún býr
með tveimur
mæðrum sínum.
Svo þegar ég sótti
um að ættleiða
Örnu þá fórum
við í þrjú viðtöl
hjá barnavernd-
arnefnd. Þar vor-
um við spurðar
að því hver
myndi passa
barnið ef við
þyrftum á pöss-
un að halda og þá
sögðum við að
amma hennar og
afi gerðu það. Þá
segir fulltrúi
barnaverndar-
nefndar við okk-
ur að það sé gott
að bamið verði mikið hjá þeim til að
byrja með. Með þessum orðum er
gefið í skyn að okkur sé ekki
treystandi til að sinna barninu okk-
ar sem skyldi," segir Anna.
Ama og pabbi hennar góðir
vinir
Þær segja að það hafi alltaf verið
gott samband á milli pabba örnu og
Líka
föður
Sæði
sæði
það
barn
fram
Nina Stork eigandi Stork Klinik í
Danmörku Segir að 20 börn hafi fæðst á
islandi með dönsku gjafasæði.
þeirra allra. Hann kemur oft í heim-
sókn og leikur sér við Örnu og þau
eru bestu vinir. Pabbi hans, afi Örnu
kemur líka enda mjög stoltur af
barnabarni sínu og segja Anna og
Hanna að mikill kærleikur sé á milli
fjölskyldnanna. „Auðvitað kvikna
tilfinningar þegar barnið kemur í
heiminn og það
við um
örnu.
er bara
en þegar
breytist í
þá koma
aðrar til-
finningar. Faðir
Örnu var ein-
hleypur þegar
hann gaf okkur
„efnið" í hana en
við höfum alltaf
verið mjög já-
kvæðar í sam-
bandi við að
hann rækti örnu
og hann sinnir
henni af mikilli
ástúð. En við erum löglegir foreldrar
hennar og Anna ættleiddi ömu
stuttu eftir fæðingu hennar og ef
eitthvað kemur fyrir mig þá sér
Anna um hana, rétt eins og gerist
hjá hverju öðm pari sem á börn
saman," segir Hanna.
Að koma úr felum
Heimili þeirra Hönnu, Önnu og
örnu er mjög fallegt og hlýlegt og
ekki er annað að finna en um sé að
ræða ósköp venjulega fjölskyldu.
Hanna og Anna tala um sín mál á
opinskáan hátt og em ekkert að fela
fyrir dóttur sinni. „Hún Arna spyr
þegar hún er tilbúin til að fá svar og
við höfum alltaf
svarað henni og
sagt henni allan
sannleikann.
Það er eðlilegast
og farsælast að
fela ekki neitt,
hvorki fyrir sam-
félaginu né
börnunum.
Það er mikið
um það í þjóðfé-
laginu að fólk sé
með brotna
sjálfsímynd og
hugsar svo mik-
ið um það hvað
allir hinir segja
og hugsa að fólk
gleymir sjálfu
sér. Til að eignast barn þarf fyrst að
koma út úr skápnum, hvort sem við
emm að tala um samkynhneigða
eða gagnkynhneigða því það er líka
að vera í skápnum að geta ekki stað-
ið með sjálfitm sér og sætt sig við
það sem maður er. Allir foreldrar
sem hafa farið í gegnum sjálfskoðun
em betri foreldrar. Þess vegna em
samkynhneigðir oft betri foreldrar
því þeir em búnir að fara í gegnum
sjálfskoðun og gera upp við sig að
hlusta frekar á eigið hjarta en það
sem fólkið í næsta húsi er að segja,"
segir Anna.
Hanna tekur undir þessi orð
hennar og bætir við að það sé svo
leiðinlegt að vera í felum og hún
óskar engum þess að lifa slíku lífi.
Anna bætir síðan við að ef foreldrar
hafi skerta sjálfsímynd þá hafi börn
þeirra það líka.
Fordómar skapa fordóma
„Ég fæddist svona og valdi ekki
að vera svona og þarf þess vegna
ekki að réttlæta það að ég sé lesbía.
Ef ég hefði átt val þá hefði ég valið
að vera með manni og eignast fullt
af börnum með honum því ég elska
börn. Þetta er ekki spurning um val
eins og þegar fólk velur sér fag í há-
skólanum. Ef við emm opin og
hreinskilin gagnvart kynhneigð
okkar þá mætum við ekki fordóm-
um,“ segir Anna.
Hanna segir að þegar þær
bjuggu í litlu þorpi út á landi í rúmt
ár þá fundu þær fyrir mestu for-
dómunum hjá lesbísku pari sem bjó
þar. „Önnur þeirra átti barn úr fyrra
sambandi og þær vom alltaf að fela
fyrir baminu að þær væm saman.
Með því em þær sjálfar að ala á eig-
in fordómum og þannig skapa þær
fordóma með fordómum," segir
Hanna.
Þær em sammála um það að
samkynhneigðir einstaklingcU sem
ekki em komnir út úr skápnum séu
fordómafyllstir út í homma og lesb-
íur. Gmndvallar-
atriðið í öllu
saman sé að vera
það sem maður
er og vera stoltur
af því. Ganga
með höfuðið hátt
og þurfa ekki að
réttlæta það sem
er sjálfsagt.
Blaðamaður
getur svo sannar-
lega tekið undir
þessi síðustu orð
þeirra því betra
dæmi um ham-
ingjusama ijöl-
skyldu er varla
hægt að finna en
þessa yndislegu
og ástríku fjölskyldu í Hafnarfirðin-
um sem sýnir það hugrekki í orði og
á borði að standa með sjálfri sér og
hlusta á sjálfa sig en ekki það sem
aðrir segja.
jakobina@dv.is