Dagblaðið Vísir - DV - 16.06.2006, Qupperneq 49

Helgarblaö DV
LAUGARDAGUR 6. MAÍ2006 57
Guðrún Bergmann Breiðir út faðminn
mót lífinu. Guðrún er að skapa sér nýtt llf
eftir lát ástkærs eiginmanns sins, Guðlaugs
Bergmann, sem lést fyrir einu og hálfu ári.
Við Maríulindina Guðrún og Gulli giftu sig við þessa lind. Guðrún segist oft hafa fundið fyrir
návist Gulia eftir að hann lést.
Erfitt að koma heim í myrkri og
kulda
Guðrún segir að hluti af því að
missa maka sé að venjast því að vera
„ég" en ekki „við“. „Það tók mig örugg-
lega sex mánuði að hætta að segja við.
Það tók líka langan tíma að skynja
hvað það þýddi raunverulega að ég
væri orðin ein. Þótt maður hafí átt fall-
egt áratuga samband verður maður að
læra að lifa með missinum og það hef-
ur verið æfingaprógrammið mitt und-
anfarið eitt og hálft ár. Þegar maður er
búinn að vinna svona náið með ein-
hverjum sem er alltaf tíi staðar eru við-
brigðin mikil. Það hefur verið mitt
helsta verkefni að sætta mig við það og
læra nýjar leiðir. Mín leið hefur
kannski aðaliega falist í því að gera
bara allt ein, en yfir sumartímann hef
ég auðvitað starfsfólk til að hjálpa mér.
Ég stefni að því að vera meira í Reykja-
vflc í haust því þar er fjölskyldan, strák-
amir og bamabömin. Ég hef lflca
breytt til og verið fararstjóri, fór til
dæmis með ferð til Egyptalands í fyrra
og fer aftur nú í haust. Það skiptír í
rauninni litlu í dag hvar maður
staðsetur sig ef maður hefur tölvu, það
er alfs staðar hægt að svara tölvupóstí.
„Ég vissi að hann var
farinn. Það var enginn
þráður lengur milli
andans og líkamans.
Andinn varalveg
farinn úrlíkamanum
og ég vissi að hann
kæmi ekki til baka.
Ég hlakka til að eyða meiri tíma með
fjölskyldunni því það er svo sem ekk-
ert að sækja hér á vetuma nema sitja
ein í myrkrinu. Ég fann ekki svo mikið
fyrir því fyrsta árið því ég hafði svo
mikið að gera en fyrstu mánuðina á
þessu ári fannst mér mjög erfitt að
koma hingað heim ein í myrkri, roki og
kulda."
Ekki nýr maður enn
Guðrún segist ekki hafa verið tilbú-
in í nýtt samband fram að þessum
tíma, en nú sé hún opin fyrir nýjum
tækifærum. „Það hefði bara ekki verið
inni í myndinni," segir hún og skellir
upp úr þegar ég spyr hvort það sé nýr
maður í hennar lífi.
„Nei," segir hún hlæjandi, „það er
ekki nýr maður í lífi mínu. En fyrir
stuttu var hér gestur sem varð voða-
lega hrifinn af mér og það var skrýtin
uppliíún. Ég varð svo hissa þegar ég
fattaði að hann var svolítíð skotinn í
mér. Ég var búin að gleyma því að nú
er ég stödd á öðmm stað og hann
máttí aiveg vera skotinn í mér, það var
meira að segja ffekar gaman. En nei,
það er ekkert þannig að gerast. Ég er
hins vegar viss um einhvem tíma kem-
ur nýr maður inn í mitt líf en það ger-
ist bara þegar það á gerast."
Guðrún er alltaf jafn ungleg og
geislandi en hún segist ekki luma á
neinum fegmnarleyndarmálum.
„Ég er bara heppin og vel af guði
gerð. Ég hef alltaf verið með góða húð
og kannski farið þrisvar á ævinni í and-
litsbað. Ég hef lika hugsað vel um lflc-
amann af því ég hef þurft að gera það.
Ég var aldrei lflcamiega mjög sterk svo
það kom af sjálfú sér. Ég mála mig lítíð
og þvæ mér bara með vatni en útlit
hefur lflca með andlega h'ðan að gera.
Þegar maður sættíst við sjálfan sig og
ákveður að maður sé falfegur og það sé
bara ailt í lagi með mann þá skilar það
sér í betra útíití. Það er þessi ásættan-
leiki. Ég held það væri alveg sama hvað
sagt væri við mig eða um mig í dag, ég
tæki það ekki nærri mér af því ég veit
hver ég er og hvað ég stend fyrir."
„Freaky", „crazy" og „scary"
Samtal okkar Guðrúnar hefúr stað-
ið lengi því hún er sífellt kölluð í sím-
ann eða fram í lobbí til að tékka inn
gestí, sem streyma á hótelið þrátt fyrir
veðrið. Bandarísk hjón með tvo syni
sína koma inn úr þokunni og greini-
fegt að fjölskyldan er að upplifa ævin-
týri lífs síns. Lýsingarorð eins og „frea-
ky“, „crazy" og „scarý' em endurtekin
í sífellu og Guðrún brosir við þeim og
tekur þátt í ævintýrinu. Hótel Hellnar
hafa verið hennar ær og kýr í langan
tíma og hún nýtur þess að taka á móti
fólki og sýna því landið sem henni er
svo kært. Þegar hún og Gulli ákváðu að
selja allt sitt og flytja á Snæfellsnesið
ætluðu þau að láta „drauminn rætast"
en draumurinn var ekki endifega alveg
skýr.
„Við vomm mörg sem tifheyrðum
þessu félagi sem átti jörðina ogþað var
erfitt að fókusera og fá alfa á sömu línu
til að byrja með," segir Guðrún. „Við
fórum í gegnum heilmikla hakkavél
varðandi það samstarf. Draumurinn
var kannski fyrst og ffemst að búa til
einhvers konar miðstöð þar sem hægt
væri að koma og stunda sjálfsrækt og
vinna í andlegum málefnum. Við vor-
um að hugsa um að halda námskeið
og þess háttar en það kom í ljós að það
var enginn markaður fyrir slflct. Fólk
var hins vegar alltaf að leita eftir gist-
ingu og smátt og smátt þróaðist þetta í
þá átt. Árið 2000 var stofnað hlutafélag
um gistirekstur með skýr markmið og
stefiiu og og við höfum verið að byggja
upp síðan."
Víðurkenning fyrir sjáifbæra
ferðaþjónustu
Guðlaugur Bergmann var hug-
sjónamaður fram í andlátið og lét sig
umhverfismál miklu varða. Guðrún
segist munu halda áfram að vinna að
þeim hugsjónum. „Ég áttí auðvitað
þátt í þeirri hugsjón og minn þáttur er
ekki horfinn. Aherslumar hafa þó
kannski breyst aðeins. Þegar Gulli lést
stofnaði fjölskyldan umhverfissjóð til
minningar um hann og nú er komin
dágóð upphæð í þann sjóð. Ég og syn-
ir hans höfum tekið ákvörðun um að
gefa sjóðinn til sveitarfélaganna á
Snæfellsnesi í haust þegar Gulli hefði
orðið 68 ára. Margt af því sem Gulla
dreymdi um að sjá gerast hér í um-
hverfismálum er nú orðið að veruleika
og hann náði að sjá margt af því gerast
áður en hann lést. Við mddum á
vissan hátt brautina þegar Hótel
Hellnar var vottað af Green Globe 21
fyrir sjálfbæra ferðaþjónustu árið 2002
og hefúr verið endurvottað árlega
síðan þá.“
Gleymir ekki að þakka
Guðrún segist vera með plön að
minnsta kostí tuttugu ár fram í tímann
og segir eitt af aðalatriðunum í þeim
plönum sé að vekja fólk til umhugsun-
ar um að það sem hver og einn gerir ""
skiptí mátí þegar umhverfismál séu
annars vegar.
„Ég er með þennan rekstur í
augnablikinu en það er alveg mögu-
leiki að ég geri einhverjar breytingar
og jafnvel hættí og fari að gera eitthvað
allt annað. Þangað til held ég áfram að
gera vel það sem ég er að gera. Ég er
bjartsýn á framtíðina og jákvæð og
finnst frábært að lifa. Ég á yndislega,
stóra fjölskyldu sem ég er í góðu sam-
bandi við og ég er mjög meðvituð um
að þakka fyrir mig. Það má aldrei
gleymast að þakka. Stundum finnst
manni allt alveg yfirþyrmandi erfitt og
þá er freistandi að væla svoh'tið en ég
geri það aldrei lengi. Lífið er einfald- ,
lega of skemmtilegt og spennandi."
edda@dv.is
Söknuður Myndin fyrir aftan Guðrúnu er táknræn, en hún er afenglunum sem fylgdu Gulla
til himna. Guðrún og Gulli voru samhent hjón og miklir félagar. Veiðimennska var eitt af
áhugamálum þeirra og þar voru þau eins og einn hugur.