Freyr - 01.09.1956, Blaðsíða 22

278
FREYR
TÓMAS BÖRKUR SIGURÐSSON:
Að vestan
Sumum lesendum Freys mun ef til vill
kunnugt um, að Búnaðarsamband Banda-
ríkjanna (The American Farm Bureau Fe-
deration) bauð í fyrra nokkrum íslenzkum
piltum til Bandaríkjanna, til vinnu á bú-
garði i 1 ár. Ég sótti um að fara og komst
að, en farið var frá íslandi þann 14. jan.
s.l. með flugvél Loftleiða, en landað í New
York. Var þar á flugvellinum fulltrúi frá
fyrrnefndu búnaðarsambandi til að taka á
móti okkur, en við vorum þrír saman. Var
okkur ekið til hótels nokkurs, sem er 45
hæðir, en þar dvöldumst við í eina viku, svo
aö okkur gafst tækifæri til að skoða New
York borg að talsverðu leyti, enda var okk-
ur og nokkrum Hollendingum, sem þarna
voru í sama tilgangi, léður fylgdarmaður í
4 daga. Á hóteli því, sem áður greinir, voru
saman komnir nær 140 piltar frá 27 lönd-
um, og voru þeir þarna í sama tilgangi og
við frá íslandi. Ég kynntist þarna nokkrum
þessara pilta persónulega, flestum þó hin-
um spönskumælandi Suður-Ameríkumönn-
um, en einum Norðmanni kynntist ég, sem
mjög vék kunnuglega að okkur íslending-
unum, enda hafði piltur þessi verið á ís-
landi í mánaðartíma við skógargróðursetn-
ingu. Hann gerði sér það til frægðar eftir
íslandsdvölina að þýða „Litlu fluguna“ og
„Hreðavatnsvalsinn“ á nýnorsku, en það,
sem honum fannst einna mest um vert á
íslandi, voru íslenzku stúlkurnar.
Eftir að hópurinn frá hinum 27 löndum
hafði verið nokkra daga um kyrrt í New
York, var okkur dreift um öll fylki Banda-
ríkjanna. Það fylki, sem ég hlaut veru í,
Wisconsin,er eitthvert mesta mjólkurfram-
leiðslusvæði jarðarinnar. Var farið með
langferðabíl alla leiðina og tók ferðin 28
klukkustundir, enda þótt ekið væri að heita
mátti stanzlaust. Með langferðabílnum fór
ég til Madison, sem er höfuðborg Wiscon-
sin, en þangað sótti mig svo bóndi sá, sem
ég er hjá.
Búgarður sá, sem ég dvelst á, er mjög vel
skipulagður, og er á einhverju sléttasta
svæðinu í suðvestur Wisconsin. Hver ekra
lands á þessu svæði er seld fyrir 400 dollara,
en stærð búgarðsins er 300 ekrur lands, eða
um 65 hektarar. 49 kýr eru hér mjólkaðar,
allar af hreinræktuðu Holstein kyni, og eru
allar kýr af því kyni svart-hvítflekkóttar
og talsvert stærri en íslenzkar kýr eru að
jafnaði. Mjólkað er tvisvar á dag, fyrri
mjaltir hefjast kl. 5 að morgni, en seinni
mjaltir eru kl. 4y2—5 e. h. Vinnu er venju-
lega hætt á kvöldin um kl. 6, svo að vinnu-
tíminn er hvorki meira né minna en 13
klst. á sólarhring, en það er almennur
verkatími hér.
Hvað daglegum verkum viðvíkur, þá er
akuryrkja mun meiri hér en heima, eink-
um er maís mikið ræktaður. Plægingar hóf-
ust í byrjun apríl, en þá var höfrum og
grasfræi sáð. Maís var ekki sáð fyrr en um
miðjan maí. Verk þessi ganga fljótt úr
hendi víðast hvar, og t. d. hér á búinu
höfðum við 3 dráttarvélar að verki í einu,
sem hver um sig er stærri en flestar þær
dráttarvélar, sem notaðar eru á íslandi.
Búgarðurinn er i eign feðga, sem báðir
vinna á búinu, auk mín, svo alls vinnum
við þrír við búið. Mjólk er kæld hér með
mjög nýtízkulegu móti, eða í svo kölluðum
hraðkælum. Við slíka kælingu eru engir
mjólkurbrúsar notaðir, en allri mjólk hellt
í allstóran mjólkurgeymi, sem síðan kælir
mjólkina mjög fljótlega niður í allt að
2°—3° C, og helzt mjólkin það köld.
Mjólkurtankbíll kemur síðan eftir mjólk-
inni hvern morgun og sér mjólkurbílstjór-
inn algerlega um að dæla mjólkinni úr
mjólkurkælinum yfir í tankbílinn. Mjólkur-
kælingaraðferð þessi er ákaflega örugg, en
kælarnir dýrir; t. d. tekur sá, sem hér er,
um 1000 1. af mjólk, en hann kostaði 2500
dollara, eða 40.800 kr.
Mest af vinnutímanum að vetrarlagi fer
í skepnuhirðingar, en kúm er gefið hey
og súr maís tvisvar á dag og sama er að
segja um fóðurbæti. Hann er mestallur
framleiddur á búgarðinum sjálfum og er