Freyr - 01.12.1993, Blaðsíða 18

854 FREYR
23.'93
Frjálst er (fjallasal.
Hrossarœkt á íslandi
Yfirlit, síðari hluti
Kristinn Hugason,
hrossarœktarráðunautur Búnaðarfélags íslands
íslenski hesturinn
Fjöldi og skipting
Áætla má aö á landinu séu nú
u.þ.b. 75.000 hross, þ.e. um
21.000 hestar 4ra vetra og eldri,
þar af um 400 stóðhestar. Hryssur
4ra vetra og eldri má áætla að séu
um 26.000. Tryppi eru um 20.500
og ásett folöld um 7.500 af um
12.500 fæddum. Erfitt er að áætla
skiptingu hrossastofnsins á milli
hrossarækenda og hestafólks er
ekki stundar neitt hrossauppeldi.
Þó má áætla að stór hluti reið-
hrossastofnsins, u.þ.b. 10.000 til
12.000 geltir hestar, séu í eigu þess.
Eiginleikar stofnsins
Islenski hesturinn er fremur
smár vexti, samanrekinn að bygg-
ingu og hraustur en ekki léttbyggð-
ur og skortir því oft á fegurð.
Merkustu eiginleikar hestsins eru
gæðingskostir, þ.e. fjölhæfni í
gangi (fet, brokk, stökk, tölt og
skeið), mikið en þjált skap og góð-
ur vilji.
Kynbótamarkmið
Erfðagallar eru fátíðir í stofnin-
um. Þó ber að hafa vakandi auga
með erfðagöllum og er það auðvelt
í tölvuskýrsluhaldinu. Hið sama
gildir um hinn mikilvæga fram-
leiðslueiginleika sem frjósemin er.
Því þó að íslenski hesturinn sé í
heild sinni frjósamur (sjá síðar) þá
gætu einstaka ættlínur reynst
ófrjósamar. Hið skipulega kyn-
bótastarf miðast þó nær eingöngu
við að bæta sköpulag og kosti ís-
lenska hestsins.
Sköpulag: Samræmi þarf að
bæta með nokkuð léttari byggingu
og auka lengd á bol, baki og hálsi,
auka á reisingu og bæta fríðleik-
ann. Samtímis þarf að gæta að því
að hreysti líkamsgerðar hrossanna
viðhaldist að öllu leyti og þá ekki