Freyr - 01.11.2001, Síða 35

6. tafla. Kjörmagn oq skortsmörk fyrir kalíum í grasi við mismunadi vaxtarskilyrði.
Uppskeruhlutfall
Ensinn K-áburður 80 90 100
Uppskera, þurrefni hkg/ha % K í þurrefni Uppskera þurrefni hkg/ha % K í þurrefni Uppskera þurrefni hkg/ha % K í þurrefni Uppskera þurrefni hkg/ha % K í þurrefm
70,6 1,16 65,6 U 73,8 1,3 82,0 1,8
46,6 1,04 45,2 1,0 50,9 1,4 56,5 2,3
37,9 0,84 40,8 1,0 45,9 1,4 51,0 2,3
30,7 0,97 32,4 1,1 36,4 1,6 40,5 2,4
22,2 0,93 24,3 1,2 27,3 1,5 30,3 2,5
16,2 0,76 23,0 1,3 25,8 1,7 28,7 2,5
Niðurstöður byggðar á 25 vallartilraunum með kalíáburð. Tilraunimar em flokkaðar eftir uppskeru án kalíáburðar eins
og fram kemur í tveimur fyrstu dálkum töflunnar.
Niðurstöður rannsókna
Tilraunir með N, P og K-áburð
voru flokkaðar eftir uppskeru án N,
P eða K-áburðar. Fyrir hvem upp-
skeruflokk var hámarksuppskera,
90 og 80% af hámarksuppskeru
metin í tilraunum með vaxandi
skammta af N. P eða K. Magn N,
P eða K í grasi (% í þurrefni) við
þessi uppskerumörk var metin.
Niðurstöðumar em í 4.-6. töflu.
Með því að meta uppskeru í tonn-
um af þurrefni á hektara og með
niðurstöðum heyefnagreininga
(%N, P og K í þurrefni) má því
greina hvort um mikinn skort hafi
verið ræða (uppskera 20% undir
hámarki), skort (uppskera 10-20%
undir hámarki) eða viðunandi
frávik frá hámarksuppskeru
(<10%) komtegunda og túngrasa.
Kjörmagn níturs í þurrefni, 2,4 -
2,8 % N (4. tafla) má bera saman
við kjörmörk í vorhveiti í rann-
sóknum Siman's (1974): 1,8% við
blómgun, 2,1% N við skrið, 2,6%
þegar síðasta blað kemur fram.
Kjörmagn fyrir vetrarhveiti við
byrjun skriðs (stig 10 á skala
Feekes) var 1,7-2,8 % N í þurrefni
í rannsóknum Vielmeyers o.fl.
(1983). Kjörmagn N hefur því
mælst sambærilegt í tveimur við
skrið í vetrarhveiti og í túngrösum
í fyrri slætti hér á landi
í þeim ámm og á þeim stöðum
sem uppskera var minnst í tilraun-
unum (neðsta lína í 4. og 6. töflu)
er %N og %K í þurrefni hæst nema
þar sem ekkert N eða K er borið á.
Tiltölulega hátt steinefnamagn er
oft í uppskem, þar sem sprettuskil-
yrði em slæm og það á líka almennt
við um snemmslægju. Frávik frá
því að %N, %P eða %K sé hæst þar
sem spretta er lökust (neðstu lín-
umar í 4.-6. töflu) má rekja til þess
að skortur á N, P eða K er yfirgnæf-
andi. Þetta á eingöngu við tilrauna-
liði án N- eða K-áburðar (4. og 6.
tafla, 1. og 2. dálkur) í N- og K-til-
raunum.
Hins vegar hefur fosfórskortur
verið allsráðandi í þeim fosfórtil-
7. tafla. Plöntunæringarefni í grasi án N, P eða K í áburði oq hlutfall uppskeru af hámarki
Uppskera1 % N í þurrefni Uppskera % af hámarkr Uppskera' % P í þurrefni Uppskera % af hámarkr Uppskera' % K í þurrefni Uppskera % af hámarki
N-tilraunir P-tilraunir K-tilraunir
Miðlungs 1,94 34 Lítil 0,14 26 Lítil 0,76 56
II 2,02 43 II 0,17 49 II 0,84 74
Mikil 1,90 57 Miðlungs 0,18 73 Miðlungs 0,93 73
II 1,84 68 II 0,19 65 Mikil 0,97 76
Mikil 0,20 82 ll 1,04 82
II 0,21 87 II 1,16 81
II 0,23 87
1. Flokkun eftir hámarksuppskeru á ábomum reitum, uppskera mikil > 5 tonn þurrefni/ha, miðlungs 3,1 -4,9 tonn og lítil
<3 tonn.
2. Uppskera af óábomu í % af mestu uppskeru eftir áburð.
pR€VR 11/2001 - 35