Freyr - 01.08.2002, Blaðsíða 13

rannsókna og endurmenntunar.
Starfsmaður Skógræktarinnar eru
staðsettir hér sem og allir starfs-
menn Vesturlandsskóga, sem eru
þrír, og hér starfar landgræðslu-
fulltrúi.
Þetta eru viðfangsefhi sem
tengja okkur við þessar stofnanir
og nú, þegar sveitarfélagið, Borg-
arfjarðarsveit, er að reisa hér nýja
skrifstofúbyggingu þá fær þessi
starfsemi stórbætta aðstöðu.
Ullarselið?
Já, Ullarselið er mjög sérstakt
viðfangsefni. Fyrirum 15 árum
fór fólk að velta fyrir sér hvemig
mætti stuðla hér að handverks-
iðju hvers konar. Jóhanna Pálma-
dóttir frá Akri var ráðin hingað til
að efla bæði kennslu í handverki
og handverksiðju. I kjölfar þess
var svo Ullarselið stofhað með
aðstoð Framleiðnisjóðs. Nú er
svo komið að þetta er eitt
skemmtilegasta verkefnið á
Hvanneyri. Hlutverk Ullarselsins
er að selja framleiðslu starfs-
fólksins, bæði úr ull og öðm efni,
og þar hefúr verið unnin heilmik-
il þróunarvinna í hönnun gripa.
Ullarselið dregur mikinn fjölda
gesta að staðnum, án efa þúsund-
ir á hverju ári. Við hliðina á Ull-
arselinu er svo lítil verslun,
Kertaljósið, sem hefúr á boðstól-
um bæði matvöru og handverk.
Búvélasafnið?
Já, það er gamalt viðfangsefni,
tengt Verkfæranefndinni sem hér
starfaði lengi uns Bútæknideild
RALA tók við starfsemi hennar.
Upphaflega var safnið stofnað
sem safh nýrra véla sem menn
gætu komið til að skoða en með
tímanum varð það að safni véla
sem hætt var að nota.
Það má segja að búvélasafnið
hafi verið hér í dvala þangað til
Bjami Guðmundsson kennari fór
að sinna því og skólinn fór að
byggja það upp, í tengslum við
það að Bútæknideild RALA flutti
í nýtt hús.
Síðan gerðum við samning við
verktaka- og vélafyrirtækið
Jörva hf. hér á Hvanneyri og það
hefur hjálpað okkur við að gera
upp tæki. Þá höfum við fengið
tæki að gjöf, bæði uppgerð og
óuppgerð. Nokkur undanfarin ár
höfúm við haft safnið opið á fös-
tum tímum. Safnið er einnig
komið inn í skrár um söfn í
landinu og það er að verða eitt
af því sem dregur flesta gesti að
Hvanneyri.
Önnur umsvif?
Það er svo ekkert langt síðan
skólinn átti hér allar veitur; raf-
veitu, hitaveitu, vatnsveitu og
skolpveitu, og allt gatnakerfi á
staðnum og skólinn leigði mönn-
um lóðir undir íbúðarhús. Við
höfúm smám saman verið að losa
okkur við þetta og flytja þetta yf-
ir á sveitarfélagið og aðra.
Núna, í tengslum við gerð nýs
deiliskipulags, höfum við samið
við sveitarfélagið um að það yfir-
taki allt land, sem er skipulagt í
deiliskipulagi, frá og með vorinu
2002. Við höfúm selt RARIK
rafveitu skólans og vatnsveitan,
skolpveitan og gatnagerðin fer til
sveitarfélagsins. Þar með er lok-
ið þeim þætti í starfi skólans sem
er að halda hér uppi almennri
samfélagsþjónustu.
Skólinn átti lengi meginhlutann
af íbúðarhúsum og nemendagarð-
ana, þessu breyttum við árið
1997 og færðum húsin yfir í sér-
stakt félag. Skólinn á ekki lengur
aðrar byggingar en þær sem til-
heyra skólanum. Hvanneyri er
þannig að verða eins og hvert
annað þéttbýli úti á landi.
Það annað sem eftir stendur af
byggingum, utan skólans, er
kirkjan. Skólinn á kirkjuna.
Þetta er bændakirkja og rektor
Landbúnaðarháskólans er jafn-
framt kirkjubóndi og í krafti þess
eigum við jarðnæði, bæði í gamla
Andakílshreppi og í Skorradals-
hreppi. Við eigum t.d. Kvígs-
staði, Stóru-Drageyri, landspildu
uppi í Skarðsheiði, sem nefnist
Kirkjutungur, og við eigum lax-
veiðihlunnindi í Grímsá. Kirkjan
sér okkur fyrir öllum þessum
ítökum.
M.E.
Moli
HÁ NYT EKKI ALLTAF HIÐ
SAMA OG GÓÐ AFKOMA
Við könnun á búreikningum
3.700 kúabúa í Danmörku kom í
Ijós að há nyt kúnna gaf ekki
endilega góða rekstrarafkomu.
Flokkun á búreikningunum á
fimm flokka eftir nyt leiddi þó í
Ijós að afkoman batnar með
vaxandi nyt, sem að hluta
skýrist þó með því að saman fer
mikil nyt og mikil framleiðsla á
býlinu.
Þessi meðaltöl breiða hins
vegar yfir það að innan ein-
stakra flokka er mikill breytileiki
á afkomu. Þannig gat afkoman
sveiflast um dkr. 500-800 þús-
und milli hæstu og lægstu
fimmtunganna i hverjum flokki.
Könnunin leiddi einnig í lós að
afkoma i lægsta fimmtungnum
var mjög léleg, jafnvel í
flokknum með hæstu nytina.
Skýrsluhöfundar benda á að oft
sé mikinn ávinning að sækja í
það að bæta rekstrarstjórnina án
þess að auka nytina eða stækka
búið.
(Landsbladet nr. 29/2002).
Freyr 7/2002-13 |