Prentarinn - 01.01.1967, Blaðsíða 16

upp gildandi samningi. Kröfur þær, er sam-
þykktar voru á félagsfundi 18. maí voru 15%
hækkun á kaupi, 44 stunda vinnuvika mán-
uðina janúar, febrúar, október, nóvember,
desember; breyting á ákvæði um geymslu
veikindadaga og að meirihluti starfsfólks réði
því að neyzla hádegisverðar á vinnustað yrði
upp tekin.
Prentsmiðjueigendur böfnuðu þessum kröf-
um og vísuðu deilunni til sáttasemjara. Stjórn
H. I. P. ræddi ýmsar leiðir til samkomu-
lags án beinnar kauphækkunar, m. a. um
stofnun lífeyrissjóðs. Eftir þrjá sáttafundi
kom fram munnlegt tilboð frá prentsmiðjueig-
endum, þar sem þeir kváðust vilja fallast á
stofnun lífeyrissjóðs, breytingarákvæði um
geymslu veikindadaga og að janúar og febrú-
ar yrðu laugardagar unnir „hálfir“, þ. e. a. s.
með því móti að dagvinnutímabili lyki kl. 13 í
stað kl. 12 á bádegi og kvöldtímabili kl. 18 í
stað kl. 17. Stjórnin tjáði prentsmiðjueigend-
um, að hún gæti ekki fallizt á tilboðið sem
samningsgrundvöll. A félagsfundi var tilboðið
fellt. Tillaga kom fram um að ganga að tveim
fyrstu liðum tilboðsins, en fella burt ákvæðið
um laugardagsfríin. Sú lillaga var einnig felld.
Samþykkt var að kjósa 5 manna samninga-
nefnd til aðstoðar stjórninni. Var enn bald-
inn sáttafundur, sem lyktaði án árangurs og
var lýst yfir verkfalli á morgunfundi í félaginu
hinn 1. júní.
Árið 1959 var samið um lífeyrissjóð
fyrir prentarastéttina.
Um síðustu áramót nam líleyrissjóðurinn
20 millj. kr.
Lán frá upphafi hafa numið
kr. 19.384.000,00.
Hinn 8. júní var enn boðaður sáttafundur
og undirritað samkomulag af stjórn og samn-
inganefndarmönnum, öllum nema einum. Var
það síðan borið undir félagsfund 9. júní og
samþykkt með 109 atkv. gegn 57.
Arangur af þessum samningum og 8 daga
verkfalli varð stojnun lífeyrissjóðs prentara,
þar sem þeir greiða 4% en atvinnurekendur
6% af kaupi til sjóðsins, nokkur lagfœring á
geymsluákvœði veikindadaga og 44 stunda
vinnuvika í febrúarmánuði. Síðar samþykkti
prentarafélagið reglugerð, sem veitti atvinnu-
rekendum rétt til að stjórna sjóðnum að hálfu
á móli prenturum ásamt oddamanni.
1960—1961
Á félagsfundi liinn 24. apríl 1960 var einróma
samþykkt að segja upp samningum við at-
vinnurekendur. Engin stéttarfélög böfðu þá
mótað kröfur sínar og var sú leið farin af
H.I.P. eins og öðrum, að vinna eftir gamla
samningnum, þ. e. að liafa lausa samninga
eins og það er kallað, og var um það baft sam-
komulag við prentsmiðjueigendur. Við það sat
svo þar til á félagsfundi þann 12. febrúar 1961,
að stjórn félagsins var falið að hefja undir-
búning að nýjum samningi. Á félagsfundi 7.
maí voru samþ. tillögur til breytinga á samn-
ingnum og á félagsfundi 5. júlí var staðfest
samkomulag, sem náðst hafði milli stjórna
H.I.P. og F.I.P. um breytingar á samningi, og
voru þessar helztar: Sumarleyfi þeirra, er
starfað haja 21 ár í iðninni skyldi vera 21 dag-
ur (var áður 21 dagur eftir 25 ára starf í iðn-
inni). Grunnkaup hœkkaði almennt um 13%
og kaup kvenna og nemenda nokkru meira,
einnig kaup dagblaðasetjara og annarra vakta-
vinnumanna. Þá fékkst nemakaupið í fyrsta
sinn bundið í ákveðna prósentutölu aj kaupi
sveina. Aukavinna greiðist öll með 100%
álagi.
1962
Á félagsfundi 29. apríl er samkv. íillögu
stj órnarinnar samþykkt að fresta uppsögn
samninga um sinn. Þann 15. júlí samþykkti
félagsfundur að segja upp samningum frá og
12
prentarinn