Prentarinn - 01.01.1967, Blaðsíða 32

kvæmt reglugerð hans framvegis. Þessi tillaga
kom allt of seint fram, vegna míns eigin mis-
skilnings, og féll ekki í góðan jarðveg. Einkum
fannst þó stjórnarmeðlimum illa gert að koma
með svo andstyggilega uppástungu. Formaður
viðurkenndi þó að ástæðan fyrir því, að ekki
hefði verið unnið eftir þessum fyrirmælum
væri sú, að enginn hefði beðið um það. Ég
spurði þess þá, en fékk ekki svar, hvort það
væri meining formanns, að ekki skyldi unnið
eftir lögum og reglugerðum félagsins, nema
einhver utan úr bæ kæmi niður á Hverfisgötu
og bæði stjórnina að vera svo elskulega að
starfa eftir þeim. Eg spyr enn þessarar spurn-
ingar og vænti þess að fá svar við henni. Satt
bezt að segja hafði ég álitið að stjórnin væri
til þess kjörin að starfa eftir lögum félagsins
og það ætti að vera henni kappsmál. Ef þetta
hins vegar er á misskilningi byggt hjá mér,
leyfi ég mér hér með að fara fram á það að
stjórn Hins íslenzka prentarafélags starfi á
komandi starfsári samkvæmt 2. og 3. lið 7.
greinar reglugerðar um Framasjóð. Við fyrsta
lið þarf hins vegar að gera gagnmerkar breyt-
ingar, svo að ég fer ekki fram á meira starf í
hans anda en verið hefur.
Svo fór að lokum að tillaga mín var felld á
jöfnu, mitt atkvæði gegn eins stj órnarmeðlims.
Aðrir fundarmenn sátu hjá, og er varla hægt
að lá þeim það, því ég skildi varla sjálfur
hvað um var að vera, eftir að stjórnarmeðlim-
irnir liöfðu komið upp til að láta sitt álit í ljós.
Var tillagan lesin með útskýringum og án, aft-
ur og afiur og endaði með því að enginn
skyldi neitt í neinu.
I sambandi við fyrsta lið sjöundu greinar,
er nauðsynlegt að takmarka þá styrki, sem
veittir eru úr Framasjóði; hafa þá færri, en
jafnframt hærri að fjárupphæð. Um leið verð-
ur að fyrirbyggja það, að prentarar geti labb-
að sér inn á skrifstofu H.I.P. og fengið þar
1600 krónur, til þess að fara í sumarfrí til
Mallorka eða Kaupmannahafnar, eins og vilj-
að hefur brenna við. Setja þarf reglugerð um
það, að til þess að fá féstyrk úr sjóðnum,
verði menn að koma með sannanir (eða gögn)
fyrir því, að þeir séu að fara út til að forfram-
ast í listinni, ekki til að skemmta sér. Þegar
svo er komið er hægt að tala um Frarnasjóð.
Áhugaleysi
Nú fyrir stuttu barst í tal hjá okkur nokkr-
um prenturum, hvort ekki væri unnt að skipu-
leggja ferð prentara á Drupa-sýninguna í
Dusseldorf í maí/júní. Ég tók að mér að tala
við Foftleiðir um leigu á flugvél og nánari
skipulagningu á slíkri ferð.
Hjá Loftleiðum var mér tjáð að flugvél
væri fyrir hendi og þar að auki myndu þeir
geta tekið að sér að útvega hótelherbergi og
ferðir á sýninguna. Hins vegar fylgdi sá bögg-
ull skammrifi, að stéttarfélagið vrði að undir-
rita samninginn um ferðina.
Það er fljótsagt að það voru hin fyrirskip-
uðu afskipti H.Í.P., sem komu í veg fyrir að
ferðin væri farin. Ég átti tal við formann fé-
lagsins og sagði honum frá þessu og bað hann
einnig að félagið auglýsti þessa ferð. Hann
kvaðst varla búast við að vandkvæði yrðu á
þessu, en kvaðst þó verða að bera þetta undir
stjórnarfund og sagðist mundu tala við mig
eftir að ákvörðun hefði verið tekin.
Þetta skeði seinnipartinn í marz, og þegar
þetta er ritað (í maíbyrjun) hef ég ekkert
heyrt um ákvörðun stjórnarinnar í máli þessu.
Hins vegar kom formaður inn á það á aðal-
fundi, að engin ákvörðun hefði verið tekin
um málið innan stjórnarinnar þá. Ferðin er
hins vegar fyrir bí að fullu og öllu.
Finnst mér þessi deyfð stjórnarinnar sann-
arlega ekki bera vott um áhuga á menntun og
nýjungum, sem fram koma. Það er sannarlega
ekki von á góðu hjá hinum almenna félags-
manni, er forystan blátt áfram elur á deyfð, á-
hugaleysi og sofandahætti með fordæmi sínu.
Leiðbeinendur skortir
Annað mál er það, sem ég ber töluvert fyrir
brjósti, en það er að fengnir verði hingað til
iandsins tæknifræðingar eða sérfræðingar í
meðferð setningarvéla, prentvéla og annarra
þeirra tækja, sem til prentstarfsins þarf, og
eins til að kynna nýjungar í umbroti.
Sem dæmi um þörfina á þessu má taka vél-
28
PRENTARINN