Litli Bergþór - 01.03.1997, Blaðsíða 11

’kennslunnar? Hvernig á að kenna? Hvað er góður
kennari? Eg tel leikmenn alls óhæfa til að meta á
hlutlægan hátt það starf sem fer fram innan veggja
skólastofunnar. Þessvegna þarf samstarf þeirra sent hafa
með skólamálin að byggjast á ákveðnu trausti.
Akveðið hefur verið að beita í auknum mæli
samræmdum prófum til að skólar eigi auðveldara með að
meta stöðu sína miðað við aðra skóla. þar sem mjög fáir
eru í árgangi er slíkt mat þó rnjög ónákvæmt og verður að
taka með fyrirvara.
Þá er ég kominn að því, sem ég hef talið vera galla á
flutningi grunnskólans til sveitarfélaganna, sérstaklega
þeirra smærri. Skólastarf er mjög viðkvæmt og
vandmeðfarið. Starfið í skólastofunni er mjög sérstakt.
það snýst ekki nema að hluta til um miðlun þekkingar til
nemendanna. Það snýst ekki síður um samskipti fólks, að
læra að bera virðingu fyrir fólki og skoðunum þess, að
læra að bera virðingu fyrir sjálfum sér og umhverfi sínu.
Þegar kennarar eru með þessum flutningi komnir í
meira návígi við okkur, með því að við greiðum þeim
laun, og að við þurfum sjálf að taka á þeim vandamálum
sem upp koma innan skólans, eykst stórum þörfin fyrir
skilning foreldra og sveitarstjórnarmanna á
kennarastarfinu. Allir þekkja þá mynd sem hefur verið
dregin upp af kennurum sem kröfugerðahóp sem fær
launahækkanir langt umfram aðra, sem „stunda venjuleg
störf og fá ekki nema einn mánuð á ári í, eða bara hreint
ekkert sumarfn“. Fordómum þarf að eyða. Þeir eru jafn
forkastanlegir gagnvart skólastarfi og þeir eru á öðrum
sviðum mannlífsins.
Við getum verið sammála um að það eru til þeir
kennarar sem eiga ekki að stunda kennslu alveg á sama
hátt.og það eru til bændur sem eiga ekki að stunda
búskap, eða læknar sem eiga ekki að koma nálægt
lækningum. Fagmenntun og starfsréttindi segja oft ekki
nema hálfa söguna urn færni fólks til að stunda störf sín.
Meðfæddir hæfileikar fólks skipta engu minna rnáli.
Við eigurn að gagnrýna starfsfólk sveitarfélagsins sé
ástæða til, en við eigum ekki síður að styðja það og
hvetja það til dáða.
Foreldrar.
Foreldrar er sá hópur fólks sem hlýtur að hafa mikið að
segja um málefni grunnskólans. Þátttaka þeiira í því starfi
sem fer fram á vegum skólans er mikilvæg upp að vissu
rnarki og nreð réttum formerkjum.
Við, sem eigum börn, erum eðlilega ekki í minnsta vafa
um, að þau eru það dýrmætasta sem við eigum. Við
tökum öll áföll þeirra nærri okkur og leitumst við að
réttlæta það fyrir sjálfum okkur og öðrum að aðrir eins
englar hafi aldrei nokkurn tíma fæðst. Okkur hættir til að
leita fyrst sektar hjá einhverjum öðrum en okkur sjálfum
og börnum okkar, þegar ekki gengur allt sem skyldi í
skólanáminu, en við megum ekki misskilja hlutverk okkar
sem uppalenda.
Það er hlutverk okkar ekki síður en skólans, að leitast
við að gera úr bömunum okkar nýta þegna þjóðfélagsins
sem við búum í. Þetta er þjóðfélag samkeppni, örrar
tæknivæðingar og hraða. Stór þáttur í uppeldi barnanna
hlýtur að taka mið af þessu.
Þau verða að læra almennar umgengnisreglur, ekki bara
í skóla og á heimilum. Þau þurfa að geta látið sér lynda
við margskonar manngerðir í lífinu.
Þau þurfa að læra að standa á eigin fótum, að taka
ábyrgð á gerðum sínum, að takast á við mótlæti, að sætta
sig við að fá ekki allt sem þau vilja, að vera hreinskiptin í
samskiptum við aðra, að mamma eða pabbi verða ekki
alltaf til staðar þegar illa gengur.
Þau þurfa að vera samkeppnisfær á einhverju sviði
þjóðlífsins.
Þau þurfa að gera sér grein fyrir mikilvægi
menntunarinnar.
Þau þurfa að læra þær reglur, sem þjóðfélagið byggist á
og að láta sig málefni þess varða.
Það er svo ótal margt sem börnin okkar þurfa að læra.
Það sem ég nefndi hér að ofan er aðeins brotabrot af því
öllu.
Meginhlutverk okkar foreldranna er ekki að mynda
vamarmúr utan urn börnin, heldur miklu frekar að kenna
þeim aðferðir til að takast á við lífið í sínum fjölbreyttu
myndum.
Gölluð skólastefna.
Grunnskólinn hefur verið gagnrýndur fyrir að fara allt
of mjúkum höndurn um börnin. Þau komi út á
vinnumarkað eða í framhaldsskóla illa undirbúin til að
standast það álag sem þar mætir þeim.
Eg get að mörgu leyti tekið undir þessa gagnrýni. Tíu
ára skólaganga, þar sem börnin læra m.a. að það skiptir
ekki máli hversu mikið eða lítið þau leggja á sig. Þeim er
í engu verðlaunað fyrir að standa sig vel og þeim er ekki
refsað fyrir að standa sig illa. Skólastefna, sem fylgt
hefur verið undanfarin ár á að forðast það sem heitan
eldinn að gera upp á milli bama. Þau þurfa að jafnaði
Litli - Bergþór 11