Landneminn - 01.12.1951, Blaðsíða 32

ÓLAFUR JENSSON:
I
NNSÝN I NÝTT TÍMABIL MANNKYNSSÖGUNNAR
SEINNI GREIN FRÁ BERLlN.
ÞaS var ætlun mín aS fara nokkrum orSum um þær
aSferSir til kynningar, sem HeimsfriSarmót æsku og
stúdenta í Berlín bauS uppá. AuSvitaS er þaS hverj-
um manni ofvaxiS aS gefa í einni grein viSunandi
upplýsingar um alla þá þætti mótsins, sem urSu til
kynningar og fræSslu fyrir æskuna, sem þarna var
saman komin. Einar saman listirnar frá hinum ýmsu
þjóSum eru efni í margar greinar, ef framlag hvers
lands væri tekiS gaumgæfilega til athugunar. En ég
verS aS stikla á því stærsta.
Frá löndum verkalýSsins komu sendinefndirnar
meS sinfóníuhljómsveitir, ásamt kórum, einsöngv-
urum, dansflokkum og fjölmennum íþróttahópum.
Æskan gat notiS þess í ríkum mæli alla daga móts-
ins aS hlusta og horfa á listakraftana úr ríkjum
frjáls verkalýSs. Hún fékk aS sjá þjóSlegar listir flutt-
ar af fremstu listamönnum, sem lyftu menningarverS-
mætum þjóSa sinna upp í þaS veldi, aS engum gefst
tækifæri til aS njóta neins slíks á auSvaldssvæSinu
meSan listin og fólkiS eru skilin aS. Þarna blasti viS
augum æskunnar úr auSvaldsheiminum sá voldugi,
lifandi veruleiki í lislum, sem aSeins verSur notiS,
eftir aS þjóSfélag arSráns og stríSs er lagt í gröf. Þeir
kraftar sem I-osna úr læSingi á listasviSinu viS frels-
un alþýSunnar verSa ekki mældir meS samanburSi
viS neitt í þjóSfélagi auSvaldsins. ÞaS vita þeir, sem
nutu lista alþýSu hins frjálsa heims á Berlínarmótinu.
ÞaS er viS því aS búast aS sumir hér gapi af undrun
allóvitalega, þegar þeir sjá, vonandi ekki innan langs
tíma, listirnar frá þeim þjóSum, sem fáir vita eitthvaS
um hér á landi, t. d. Kínaveldi og öSrum ríkjum Asíu.
ÞaS má fullyrSa aS varla er hægt aS hugsa sér öfl-
ugra framlag til aS styrkja allar ástríSur æskunnar í
baráttunni fyrir friSi, en þann gífurlega menningarauS
sem borinn var til friSarmótsins. Þau verSmæii verSa
ekki fengin fyrir peninga, ekki sköpuS nema af alþýS-
unni og ekki vernduS nema af Jhenni. En auSvaldiS
getur eySilagt þau. Æskan mun ganga betur fram en
áSur til aS koma í veg fyrir þaS, eftir aS hafa kynnzt
þeim,
Fagmannafundirnir, sem skipulagSir höfSu veriS
fyrir fagmenn anda og handa í öllum atvinnugreinum
þjóSfélagsins, munu hafa varanleg áhrif á þann
fjölda, sem tók þátt í þeim. Af þeim hefur hver sína
sögu aS segja. En eitt var þeim þó öllum sameiginlegt
og þaS var heitstrengingin um aS tengja öll störf
friSi og Iífi. Ég man vel, hvernig gamall og frægur
þýzkur prófessor í læknisfræSi talaSi til okkar lækna-
nema frá 73 þjóSum. Hann sagSi: MarkmiS okkar á
Friðardúfurnar fíjúpa
yfir opnunarhátíð Berlínarmótsins.