Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1963, Side 63

BRéF frá stephani g. og sigfúsi blöndal
45
drengir mínir mörg ár. Svo skiftist
aRt upp. Sá elzti, Baldur, á land,
töluvert af gripum og íhestum, hér-
umbil víst skuldlaust, og kemst
fullvel af, iþað sem af er búskapn-
um. Sá næsti, Guðmundur, átti
lausafé, gripi og hross, uppá liðuga
$1000.00, sem hann seldi flest og
Petti í verzlun hér. Svo á hann land.
held honum gangi allvel. Báðir
giftir, og eiga 3 börn hvor. Sá yngsti,
Jakob, er heima hér enn og ógiftur.
í’ó að við vinnum saman, á hann
bæði land og lausafé svo, að ég held
hann hefði nóg að gera oftast að
hirða um það einn. útúr þessu fé-
lagsbúi okkar fór ég svo með allar
skepnurnar og allar skuldirnar. Ég
a tvö lönd örfáa gripi og hesta, og
uokkur svín, því ég treysti mér ekki
lengur til mikillar vetrar-fjár-
mennsku, en vil sem minnst þurfa
annarra við. Ég er oft lasinn, aldrei
eyðilagður, farið að förlast vinnu-
þol, en ekki alónýtur enn. Búskap
hætti ég, sjái ég mér færi að kom-
ast svo af, en enn er það ekki. Víst
iVaeri gaman, að sjá þig hér vestra,
hvíla þig þangað til þér leiddist,
hjá Laugu systur, hérna á næsta
kæ og mér. Við hefðum gaman af
því, og svo allt frændfólkið, sem þú
att hérna.
Kannske kem ég austur til ykkar
uaesta sumar, verði íslendingadagur
haldinn. Mér var boðið í sumar sem
leið, en svo seint, að ég gat ekki
komizt. Ef af því yrði, leita ég þig
uPpi, því næsta sinn, sem ég ferð-
ast skal ég ekki verða auglýsinga-
goss til uppboðs á vissum stað og
klukkutíma og við það bundinn. Ég
ætla ag fiakka efns 0g höfuðið horf-
ir.
I nágrannabænum, Red Deer, býr
kunningjakona þín, Kristín Þor-
valdsdóttir, gift Halldóri Ásmunds-
syni frá Haga. í sumar ráðgerði
hún að heimsækja þína byggð og
þig, en ekkert varð af því.
Og Jón minn, nú hætti ég. Vil
ekki að þú hafir nýju gleraugun
brúkunarlaus, en vildi síður
sprengja þau fyrir þér, en að því
er nú komið. Allt frændfólk þitt og
kunningjar hér á heimili biðja að
heilsa ykkur og vertu svo sæll.
Vinsamlegast,
Stephan G. Stephanson.
17-3-1921 Box 76
Merkerville, Alberta.
Elsku bróðir.
Ég kem nú ekki til að tefja þig
né mig lengi, í þetta sinn — aðeins
meðan ég er að segja: þakka þér
kærlega fyrir vísurnar þínar í Lög-
bergi síðasta! og ég get sagt þér
með sönnu, að tvær síðustu vísurn-
ar, sem eru annars efnis en hinar á
undan, munu vera, að mínum dómi,
það fallegasta sem sagt hefir verið
í þessum Vígslóðaærslum enn.
En kollgáta væri það, næsta ólík-
leg að hitta á, hversu margir Vest-
ur-íslendingar, átta sig á, 'hvert var
„fyrsta orðið“, eður skilja hvað þú
átt við — einkum þeir hérna —
kristnuðu. Svo mun því nú komið.
Ég náði aldrei til þín framar, né
vissi hvað af þér varð, í ösinni í
Wynyard í ágúst, eftir að við
skyndi-kvöddumst þarna við pall-
inn — og var ég þó að líta eftir þér.
Heyrðu — gætir þú ekki brugðið
þér vestur hingað, einhverntíma í
júní-langdegi, þegar gömlum er