Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1967, Page 26

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1967, Page 26
8 TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA Og saerinn var alltaf hans undrasvið í afspyrnuroki og blíðu. Og smákviku gljáfrið í grjóti og gnýrinn í fallandi brimsins skalf hann stælti að þreyta við Ægi afl — við andóf, í logni og róti. Hann lifði þar upp í anda svo ótal margt fleira en sögur tjá. Því óx út á sædjúpin öll hans þrá — og yfir til drauma stranda. Og margoft þá sá hann sig sjálfan sem sækonung, stýrandi’ um höfin blá. Og knörinn með reiða hann aleinn á, en áhöfnin varning hálfan. Ekki átti það þó fyrir honum að liggja. Að föður hans drukknuðum, flytur hann vestur um haf, og gerist þar á stríðsárunum sjálfboðaliði í sjóhemum, „því sjórinn var einasti óvinur hans,“ og lýkur ævidögum hans með því, að hann verður haf- inu að bráð. Vísa Gísla „Sigling“ (Farfuglar) er kjarnyrt og vel kveð- inn samtímis gætir þar íhygli, er eykur gildi hennar: Vindur af vogi stendur, voðir þenur hann gnoðar, unnur þars öskrar á grunni undan báleyar tindum. Skyldi’ hún til hafnar halda — höfn er skáhalt við stafni — eða frá lýð og láði leitandi’ um djúpið beita? Snjöll og margvís er táknræn sjó- sóknarlýsingin í skörulegum „For- mannsvísum“ Guttorms J. Gutt- ormssonar, er hann orti fyrir minni Sigtryggs Jónassonar og flutti á 40 ára afmæli landnámsins í Nýja ís- landi (Kvæðasafn,). Gott dæmi þess er eftirfarandi erindi: Engu tapað, en öllu skipað upp, hefur kappinn og þakkað happið. Allra fyrstur út á vastir, utar flestum sótti hlutinn. Kjörviður er í knerri dýrum, kjölur og rengur endast lengi. Verður sá með súðir ófúnar settur í naust á fimbulhausti. Hins vegar er kvæði Guttorms „Á Esjunni“ (íslenzku hafskipi) hreinræktuð sjóferðarlýsing, vafa- laust ort í fyrri Islandsferð skálds- ins (1938), prentað í Kanadaþisili. Kjarnmikið er málfarið, myndirnar skörpum dráttum dregnar, og ekki verður skáldinu fótaskortur í með- ferð hringhendunnar: Bringu arkar öldutröll að með harki vega — Dumbshafs svarka Dyngju- fjöll - digurbarkalega. Engum brár að lauga lízt, leikur grár þó kárni. Nóg af tárum heims er hýst hafsins bárujárni. Fæst við hraðans hjálpartól hönd, með kaðalsörum, sjómanna’ aðals út við pól, æfð í svaðilförum. \
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.