Árbók VFÍ/TFÍ - 01.06.2000, Síða 350

348 Arbók VFÍ/TFÍ 1999/2000
viðnámi undirlags með húðinni og viðnámi undirlagsins, mælt á sérstökum steypusýnum án
húðar. Þetta er gefið til kynna í kaflanum að framan um streymi vatnsgufu í gegnum veggi:
Þar sem hlutfallslegt loftrakastig er nærri 100 % í mælingarskálum, hlýtur að teljast mjög
sennilegt að streymisstuðullinn fyrir undirlag úr steypu sé talsvert breytilegur frá einu sýni
til annars eftir raunviðnámi ýmissa húða gegn gufústreymi. [1]
Mikilvægara er ef til vill að veita því eftirtekt að húðir í flokki VP valda um 60%
aukningu í //-gildi 2,5 cm þykkrar venjulegrar steypu, á meðan LP- og VT-gerðirnar ásamt
LM-vatnsfælu hafa að jafnaði engin áhrif til aukningar. Svipuð hlutföll hafa komið út úr
öðrum tilraunum tengdum Rb [1; 8].
Niðurstöðurnar í töflu 3 leiða í Ijós veruleg frávik frá þeim //-gildum, sem venjulega eru
tilgreind fýrir mælingar á lausum húðum. Hér mælist það af stærðarstiginu 10 GPa-s-m2/kg
fyrir húðir í flokki VP, en nálægt 0 fyrir LP-gerðir, samanborið við gildi um eða nokkru
undir 2-3, eins og áður er getið, fyrir lausar húðir bæði í flokki VP og LP.
r
Alyktanir
Meginályktanirnar sem draga má af mælingargildum töflu I og 3 eru teknar saman í töflu 4.
Þar er yfirborðsefnunum skipað í tvo flokka og eru viðnámsgildin í fyrsta talnadálkinum sett
fram sem eins konar hugmynd að viðmiðun við flokkun í gufúþétt og gufuopin yfir-
borðsefni. Gildin eru áætluð út frá niðurstöðunum í töflu 3, en með nokkurri hliðsjón af
niðurstöðunum í töflu 1. í fýrrnefnda aðalflokknum er þannig eðlilegt að hafa húðir máln-
ingar sem hafa mikið gufustreymisviðnám, eins og VP og LA, sbr. töflu 3, og einnig VG, en
í hinum húðir sem hafa lítið viðnám, eins og LP og VT, og auk þeirra vatnsfælur, LM. I
hinum talnadálkunum eru gildi sem unnin eru upp úr töflu 1.
I síðasta dálkinum eru meðaltalsgildi Sc fyrir hvom þessara aðalflokka. Gildin tvö sýna
ljóslega að hlutfallslegt rakamagn í steypu útveggja umræddra húsa er umtalsvert lægra í
tilvikum þar sem á veggjunum utanvert er málningarhúð sem hefur tiltölulega mikið viðnám
gegn streymi vatnsgufu.
I töflu I sést að Sc-fl gildið fyrir VT-húðina er hið sama og meðaltalsgildið fyrir
gufuþéttar húðir. Skýringin gæti legið í mjög svo þykkum húðum, en auk þess gæti
silikathúðin verið blönduð akrýlbindiefni, sem gerði hana gufuþéttari en húðina í við-
námsmælingunni, töflu 3. Af þessu sökum hefur VT-gerðin ekki verið tekin með í meðal-
talsgildinu í töflu 4. Veggir án yfirborðsefna, OO, em af augljósri ástæðu ekki heldur teknir
með, en rétt er að benda á að Sc-gildi þeirra breytti ekki meðaltalinu í töflu 4.
Heildarályktunin virðist nokkuð augljóslega vera sú að hið háa hlutfall raka, sem mælst
hefur í útveggjasteypu húsa á höfuðborgarsvæðinu, eigi rætur sínar að rekja til ríkjandi
Tafla 4. Samantekt töflu 1 og 3 - meginályktanir.
Aðalflokkur yfirborðs- efna Viðnám gegn streymi gufu (GPa-sm2/kg) (///100 gm) Meðalþykkt húða sýna- tökuveggja (//m) Fjöldi sýna- töku- veggja Hlutfalls- legt raka- magn (Sc, %)
Gufuþéttar húðir >5 um 400 20 79
Gufuopnar húðir eða vatnsfæla aðeins <2 um 200 eða engin húð 9 87