Bændablaðið - 08.06.2004, Blaðsíða 7

Þriðjudagur 8. júní 2004 7
Þegar Davíð Oddsson sagði á
dögunum eftir klukkustundar fund
með Ólafi Ragnari Grímssyni,
forseta Íslands, að þeir hefðu
leikið badminton þegar þeir voru
18 ára og síðan þekkst með
hléum, fóru hagyrðingar af stað.
Hjálmar Freysteinsson orti:
Ágætan þeir áttu fund
í eina og hálfa klukkustund,
þrættu lengi lon og don
um leikreglur í badminton.
Á gamals aldri
Kristján Bersi orti af sama tilefni:
Á æskuskeiði undu tveir
við íþrótt sína lon og don.
Á gamals aldri eru þeir
enn að spila badminton.
Þusað lon og don
Sigurður Ingólfsson bætti við:
Endalaust er þvælt og þráttað,
þusað bæði lon og don
höfðingjarnir hefðu átt að
halda sig við badminton.
Ef heimurinn ferst
Hjálmar Freysteinsson á síðustu
orðin að sinni um þetta fræga
fjölmiðlafrumvarp:
Menn þrasa út af þessu og hinu
í þinginu og sjónvarpinu,
en hitt finnst mér verst
ef heimurinn ferst
út af fjölmiðlafrumvarpinu.
Prestarnir þrír
Þrír prestar voru í göngutúr um
Öskjuhlíðina. Það var mjög heitt
og þegar þeir koma að
Nauthólsvíkinni ákveða þeir að
baða sig aðeins. Þar sem enginn
var í víkinni og þeir höfðu ekki
komið með nein sundföt ákveða
þeir að baða sig naktir. Þar sem
þeir eru að spóka sig í sjónum,
koma nokkrar stelpur aðvífandi,
prestunum til mikillar skelfingar.
Þeir ná ekki að komast í fötin í
tíma og því ákveða tveir þeirra að
reyna að hylja græjurnar, en einn
grípur fyrir andlitið á sér. Þegar
þeir eru komnir í skjól spyrja þeir
þann sem huldi andlitið hvers
vegna í ósköpunum hann hefði
gert það, en ekki reynt að hylja sitt
viðkvæmasta svæði. "Ég veit nú
ekki hvernig það er í ykkar
söfnuðum," svarar presturinn, "en í
mínum er það nú andlitið á manni
sem þekkist."
Gott að vera ungur
Hringur heitinn Jóhannesson
listmálari frá Haga í Aðaldal orti
einhverju sinni:
Nú er bjart um vík og vog
vermir sólin rekka
Gott er að vera ungur og
eiga nóg að drekka.
Fjallkóngurinn
Spurt var um höfund þessarar vísu
á Leir. Veit einhver lesandi
Bændablaðsins hver hann er?
Fjallkóngur í fjórtán ár
flaugst ég á við seggi.
Myndugur og mektarhár
mölvaði réttarveggi.
Mælt af
munni fram
Umsjón:
Sigurdór Sigurdórsson
Blómaskreytingar hafa fylgt manninum frá
örófi alda - til eru heimildir allt frá tímum
Rómverja til okkar daga sem sýna að
blómaskreytingar hafi ávallt fylgt mannfólkinu
á merkisdögum.
Fagmönnum í blómaskreytingum er mikill
heiður að fá að taka þátt í stóru stundunum í lífi
samborgaranna.
En blómaskreytingar eru meira en bara að
fylla allt af blómum.
Þar kemur til margra ára þekking á réttu
handbragði og réttri meðhöndlun blómanna til
að tryggja að þau standi sem lengst og best.
Má þar t.d. nefna þekkingu á mismunandi
stílbrigðum og reglum við samsetningar,
skreytingavinnu, form og liti, þekkingu á
andstæðum og hlutföllum og fleira.
Saga blómaskreytinga á Íslandi er stutt í í
skráðum heimildum., Við erum sífellt að taka
meiri þátt í öllu því sem er að gerast á erlendri
grund og slíkt kallar á þekkingu og skilning
okkar á því fagurfræðilega.
Nám í blómaskreytingum tekur þrjú ár sem
er sambærilegt við það
sem gerist hjá öðrum Evrópuþjóðum og er
fyrirmynd okkar sótt þangað.
Nemendur sem útskrifast úr Garðyrkjuskóla
ríkisins af blómaskreytingabraut hafa góða
menntun sem gefur möguleika á fjölbreyttu
starfi. En þar sem blómaskreytingar eru listfag
þá er það mikið undir hverjum og einum
blómaskreyti komið að byggja upp
viðskiptamannahóp út frá sínum eigin stíl. Það
er eitt að markmiðum námsins að hver og einn
útskrifaður blómaskreytir haldi sínum
sérkennum og efli sinn eigin stíl.
Sumir eru fínlegir í skreytingum en aðrir
grófir, sumir eru gamaldags en aðrir
nýtískulegir, þannig er það og þannig á það að
vera en þó þannig að allir blómaskreytar hafi
allar reglurnar réttar og á sínu valdi.
Það má líkja blómaskreytingum á Íslandi
við hárskeraiðnina en hér á árum áður þótti það
ekkert mál að hárklippingar væru stundaðar í
heimahúsum. Sá sem átti skæri gat klippt vini
og vandamenn. Þessu hefur verið líkt farið í
blómaskreytingum, þar sér fagmaðurinn
handbragðið - grunnreglur eru þverbrotnar
þannig að handverkið verður klúðurslegt og
blómin fá ekki að njóta sín sem skyldi jafnvel
þó að hráefnið sé það besta sem völ er á. Ekki
má gleyma því frábæra hráefni sem íslensk
blóm eru, þau ber að meðhöndla af
fagmennskuþannig að þau verði okkur öllum til
yndis.
Við viljum gera allt það besta fyrir ástvini
okkar, allt frá fæðingu til hinstu hvíldar. Þá er
gott að geta leitað til traustra aðila sem kunna
sitt fag og koma fram til aðstoðar á
tilfinningastundum í lífinu. Þannig getum við
blómaskreytar hjálpað til að gera
gleðistundirnar enn fallegri og eftirminnilegri
og mildað sorgarstundirnar með fallegum
blómum.
Júlíana Rannveig Einarsdóttir,
fagstjóri á blómaskreytingabraut
Garðyrkjuskólans
Blóma-
Kjallarinn
Blómaskreytingar - Lifandi listiðn
Íslendingurinn Halldór Gíslason, er
yfirmaður landbúnaðarmála í
sveitarfélaginu Forsand sem er
skammt frá Stavangri. Hann hefur
verið í þessu stafi í 3 ár en hafði áður
verið ráðunautur á sömu slóðum. Starf
hans felur í sér stjórnsýslu á ýmsum
málum svo sem landbúnaði,
byggðaþróun, umhverfi og
friðunarsvæði. Einnig stjórn á veiðum
á elg, hjörtum og dádýrum og sölu
veiðileyfa í veiðivötn svo eitthvað sé
nefnt.
Halldór sagði í samtali við
Bændablaðið að hinn fagri Lysefjörður
liggi í gegnum sveitarfélagið endilangt.
Svæðið segir hann vera mjög eftirsótt
af ferðamönnum og algengt að stór og
glæsileg farþegaskip sigli inn fjörðinn.
Nú er í gangi samstarfsverkefni
sveitarfélagsins og bænda um
uppbyggingu ferðamannasvæða með
það fyrir augum að fá tekjur af þeim
ferðamönnum sem koma í heimsókn
með menningartengdri ferðaþjónustu.
,,Þarna er um að ræða fjörð sem er
að fara í eyði en á sér mjög langa sögu.
Eins og alls staðar í Noregi þegar
búskapur leggst af tekur skógurinn
völdin. Við ætlum að verjast skóginum
og halda grónu landi og gömlum
beitarlöndum við. Þarna er líka mikið
af gömlum húsum, allt frá því um
1800, bæði mannabústöðum og
útihúsum. Leitað verður leiða til að
gera við þau hús sem þarfnast viðgerða
og halda húsunum síðan við. Búið er
að merkja gönguleið kringum fjörðinn
og verið er að úthugsa móttökustaði
með gistimöguleikum fyrir ferðamenn.
Um 60 bændur koma að þessu
uppbyggingarstarfi," sagði Halldór.
Hann segir að unnið sé af kappi við
að efla heimaúrvinnslu á dilkakjöti
þannig að bændur geti selt
ferðamönnum heimagerðan norskan
mat. Þeir sem vilja taka þátt í þessu
fara, að sögn Halldórs, og kynna sér
verkið hjá þeim sem eru byrjaðir
heimaúrvinnslu. Sömuleiðis fara þeir á
ýmis matargerðarnámskeið. Hann kom
með hóp norskra bænda til Íslands því
hugmyndin er að koma með eitthvað
íslenskt inn í framleiðsluna í Noregi.
Íslenskt dilkakjöt þykir þar
herramanns matur og gamalt fólk man
enn þá eftir íslenska saltkjötinu, sem
eitt sinn var flutt í tunnum til Noregs,
og þótti bera af öðru kjöti.
Íslendingur yfirmaður
landbúnaðarmála í Forsand í Noregi
Íslendingar eiga víða fulltrúa. Hér bendir Halldór á fjörðinn sinn en því verður ekki neitað að það er
búsældarlegt á þessum slóðum.