blaðið - 24.11.2006, Blaðsíða 16

blaðiðs
Útgáfufélag:
Stjórnarformaður:
Ritstjóri:
Fréttastjórar:
Ritstjórnarfulltrúar:
Árog dagurehf.
SigurðurG.Guðjónsson
Sigurjón M. Egilsson
Brynjólfur Þór Guðmundsson og
Gunnhildur Arna Gunnarsdóttir
Elín Albertsdóttir
JanusSigurjónsson
Stuðningsmenn
Þegar stjórnmálaflokkarnir samþykkja sjálftöku úr almannasjóðum þá
munu þeir ekki, viljandi eða óviljandi, stöðva það að fyrirtæki, félög eða
einstaklingar gefi meira en 300 þúsund krónur í kosningasjóðina. Þegar
vilji flokkanna verður ofan á munu verða til stuðningsmannafélög fyrir
einstök framboð, einstaka stjórnmálamenn eða einstök baráttumál. Þau
félög, eða þá velstæðir einstaklingar, munu kaupa auglýsingar til stuðn-
ings hinu og þessu og jafnvel verða keyptar auglýsingar gegn framboðum,
frambjóðendum eða einstökum málum. Þetta mun gerast.
Auglýsingum fækkar kannski lítið, kannski verður engu minna kostað
til framboðanna, framfærsla ríkisins til flokkanna verður hins vegar ör-
ugglega meiri og dýrari, það munu flokkarnir tryggja.
Ahugafélag um breytt kvótakerfi getur varið peningum til að vekja at-
hygli á sínu baráttumáli og bent á stefnu þess flokks sem stendur næst
vilja félagsins. Að sama skapi geta þeir sem vilja engar breytingar á kvóta-
kerfinu varið fjármunum og afli til að vekja athygli kjósenda á sínum mál-
stað, bent á með hvaða hætti verður best komið í veg fyrir breytingarnar.
Allt þetta myndi ekki flokkast sem stuðningur við flokka eða framboð,
sem vegna lagasetningar munu geta notið stuðningsmannafélaga og öfl-
ugra stuðningsmanna á sama tíma og opinber framfærsla verður aukin.
Eflaust hefði farið betur á að fólk sem ekki hefur hagsmuni flokkanna í
algjörum forgrunni ynni tillögur að breyttri skipan þessara mála. Það er
varasamt þegar þeir sem hafa mestra hagsmuna að gæta setja sér reglur
um umgengni um almannasjóði. Það er nánast hjákátlegt að heyra Kjartan
Gunnarsson tala um að nauðsyn sé á ríkisvæðingu flokkanna þar sem fáir
ofurríkir séu liklegri til að kaupa sér flokka og baráttu þeirra en áður var.
Kjartan Gunnarsson nefnir ekki einu orði handrukkara flokkanna sem
kröfðu stjórnendur fyrirtækja um peninga í flokkssjóði í áraraðir og þeir
fengu mest sem mest höfðu völdin og mestu réðu. Frægast er dæmið um
Jón Ólafsson, sem var góður og gegn flokksbróðir Kjartans, þar til Jón
neitaði að borga það sem flokkurinn setti upp. Þá breyttist margt. Jón
þótti ekki lengur góður og gegn flokksmaður og segist hafa orðið þess var
í lífi og starfi.
Þeir flokkar sem nú stjórna landinu hafa haft greiðari aðgang að öfl-
ugum fyrirtækjum en aðrir flokkar. Þegar sameiginlegur vilji allra flokka
verður ofan á og almannasjóðir verða látnir borga meira í kosningabarátt-
una opnast nýjar leiðir til fjáröflunar og styrktar flokkunum. Það verður
ekki í þeirra nafni, en flokkarnir og frambjóðendur munu vel njóta fram-
lags stuðningsmannafélaga og framlaga örlátra manna, ekki endilega til
stuðnings við flokka, heldur frekar við málefni sem gagnast greiðend-
unum. Þau framlög munu ekki rata til ríkisendurskoðanda, einsog beinar
fjárreiður flokkanna.
Sigurjón M. Egilsson.
Auglýsingastjóri: Steinn Kári Ragnarsson Ritstjórn & auglýsingar: Hádegismóum 2,110 Reykjavík
Aðalsími: 510 3700 Símbréf á fréttadeild: 510 3701 Símbréf á auglýsingadeild: 510 3711
Netföng: bladid@bladid.net, frettir@bladid.net, auglysingar@bladid.net
Prentun: Prentsmiðja Morgunblaðsins
EITT Í33ALDFRJALST
SIMANUMER
800-88
16 FÖSTUDAGOR 24. NÓVEMBER 2006
blaðiö
Thrri/ vm
mín. m
M WðG/TF,
L»STÆrf HFRij/l.
FRJ)U5LruDUNi
Pjo-ÞFf^McSSfNNU/Vt
E’nG-u VtL3/í
’&'fc'EYTA,
Nýjar fréttir af samstöðu
stjórnarandstöðunnar
Forystumenn stjórnarandstöðu-
flokkanna á Alþingi efndu til
blaðamannafundar í gærmorgun
til að greina frá þeim pólitísku stór-
tíðindum, að þeir hefðu nú við 2.
umræðu um fjárlagafrumvarp rík-
isstjórnarinnar, ákveðið að standa
saman að breytingartillögum. Fjöl-
miðlarhafaað sjálfsögðugreintvel
og skilmerkilega frá þessari sam-
stöðu flokkanna, enda eru liðnir
næstum tveir mánuðir frá því þeir
efndu síðast til sameiginlegs blaða-
mannafundar í þinghúsinu til að
undirstrika samstöðu sína. Ýmsir
hefðu því getað dregið þá ályktun
að samstaðan væri farin að gliðna,
enda hafa flokkarnir talað hver í
sína áttina í flestum helstu málum
í millitíðinni. Oftast nær hafa
komið frá þeim þrenns konar sjón-
armið við umræður um þingmál,
en stundum fleiri, einkum þegar
það hefur þjónað prófkjörshags-
munum einstakra frambjóðenda
úr þeirra röðum.
Enginn má skilja orð mín svo, að
samstaða stjórnarandstöðuflokk-
anna um breytingartillögur við
fjárlagaafgreiðslu séu ekki ákveðið
fréttaefni - þær eru það svo sann-
arlega. Venjulega einkennist til-
löguflutningur einstakra stjórnar-
andstöðuflokka við þetta tækifæri
af innbyrðis keppni í yfirboðum.
Nú hafa þeir hins vegar sameinast
um yfirboðin og er það vissulega
nokícur árangur. Skýringin kann
að vera sú að tillaga stjórnarand-
stöðunnar er í raun aðeins ein, að
auka útgjöld á sviði lífeyrismála
um 7,4 milljarða umfram það sem
gert er ráð fyrir í frumvarpi ríkis-
stjórnarinnar. Ekki er um að ræða
neinar tillögur á öðrum sviðum.
Stjórnarandstöðuflokkunum er
að vissu leyti vorkunn. Góð afkoma
ríkissjóðs vegna uppgangsins í sam-
félaginu hefur valdið því að svigrúm
hefur verið til verulegrar aukningar
útgjalda til hinna ýmsu málaflokka.
Það hefur verið unnt á sama tíma og
skuldir ríkisins hafa verið greiddar
niður í stórum stíl og farið hefur
verið út í verulegar skattalækkanir.

i
Viðhorf
Birgir Ármannsson
Á tímum sem þessum er vissulega
erfitt fyrir stjórnarandstöðuna að
gagnrýna ríkisstjórnarmeirihlutann
fýrir að auka ekki útgjöldin meira
- enda er verið að auka útgjöldin um-
talsvert. Fremur mætti gagnrýna
stjórnarflokkana fyrir að sýna ekki
meira aðhald, en það er hins vegar
ekki í samræmi við almennar pólit-
ískar áherslur stjórnarandstöðunnar,
sem mótast í grundvallaratriðum af
því viðhorfi að hið opinbera eigi að
taka sem mest til sín með sköttum
og úthluta því svo til þeirra verkefna,
sem stjórnmálamönnunum eru helst
þóknanleg.
En hvers vegna tala ég um þörf á að-
haldi? Eru ekki til nægir fjármunir?
Er ekki afkoma ríkissjóðs góð? Jú,
vissulega. Það eru hins vegar aðrir
þættir sem gera áðhaldssama stjórn
ríkisfjármálanna mikilvæga. Fyrst
ber að nefna að aðhald af hálfu rík-
isins skiptir að sjálfsögðu verulegu
máli þegar þensla er í samfélaginu
og verðbólga meiri en ásættanlegt
er. í öðru lagi er mikilvægt að halda
aftur af aukningu ríkisútgjalda þótt
uppsveifla sé í samfélaginu, því þótt
auðvelt sé að auka ríkisútgjöldin við
slíkar aðstæður þarf að hafa í huga, að
mikill hluti þeirra er þess eðlis, að erf-
itt er að draga úr þeim þegar harðnar
á dalnum í efnahagslífinu. Það er því
skynsamleg stjórn ríkisfjármála til
lengri tíma að láta ekki undan öllum
freistingum til að auka útgjöldin
þegar vel árar til þess að lenda ekki í
vandræðum þegar að kreppir.
Það er nefnilega ekki víst að alltaf
verði góð staða í efnahagslífinu, að at-
vinnulífið geti endalaust staðið undir
jafn hröðum vexti og undanfarin ár
og að tekjur almennings haldi stöð-
ugt áfram að vaxa. Árangur undan-
farinna ára er engin tilviljun heldur
niðurstaða skýrrar pólitískrar stefnu.
Ef blaðinu yrði snúið við og önnur og
neikvæðari viðhorf til atvinnulífs og
efnahagsuppbyggingar kæmust að
í stjórnarráðinu, væri raunveruleg
hætta á efnahagskreppu af manna-
völdum hér á landi. I grundvallarat-
riðum munu kosningarnar í vor snú-
ast um þá hættu.
Höfundur er þingmaður
Sjálfstæöisflokksins I Reykjavik.
Klippt & skorið
r
Ameðan aðalmeðferð olíumálsins svo-
kallaðaerfyrirHéraðsdómiReykjavíkur
spókar fyrrverandi olíukóngur (slands,
Kristinn Björnsson, sig
um í glæsihöllum á Indlandi
sem sendifulltrúi (slensku
þjóðarinnar ásamt eigin-
konu sinni, Sólveigu Pét-
ursdóttur, forseta Alþingis
og fyrrverandi dómsmála-
ráðherra, og fleiri íslenskum ráðamönnum svo
sem Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur, Jóni
Kristjánssyni, Sigríði Önnu Þórðardóttur,
Steingrími J. Sigfússyni og fleira fólki.
Sendinefndin er í opinberri heimsókn og mun
meðal annars heimsækja indverska þingið. Án
efa væsir ekki um þetta fína föruneyti sem er
væntanlegt heimídag.
Reykingabann þykir orðið sjálfsagt
í öllum fyrirtækjum og á manna-
mótum og þeir sem enn reykja þurfa
að sætta sig við að standa utandyra í alls
kyns veðri og vindum. Frændur vorir Danir
eru miklir reykingamenn og þar er starfrækt
sérstakt félag reykingamanna sem berst
gegn reykingabanni á opinberum stöðum.
Við erum lengra komin á
þessari braut hér heima,
þökk sé tóbaksálfinum
Þorgrími Þráinssyni.
Þess vegna skýtur það
skökku við þegar börn eru
verðlaunuð fyrir að reykja
ekki. Skrifari heyrði af því að 12 ára bekkur í
Flataskóla hefði fengið verðlaun fyrirað vera
reyklaus!
að er undarlegt að það sé kona, Siv
Friðleifsdóttir heilbrigðisráðherra,
sem þarf að verja þá ákvörðun að
leggja niður sérhæfða
mæðraeftirlitið á Heilsu-
verndarstöðinni, kona sem
jafnframt er móðir. Þarna
hafa verðandi mæðurnotið
frábærrar umönnunar
allt frá því elstu mömmur
muna. Það voru líka nær eingöngu konur sem
höfðu skoðun á þessu máli á Alþingi; Þórunn
Sveinbjarnar, Kolbrún Halldórs og Asta
Möller. En hvar voru karlarnir sem grobba
sig sifellt af því að vera fjölskylduvænir rétt
fyrir prófkjör?
elin@bladid.net