Fréttablaðið - 01.06.2012, Blaðsíða 12

1. júní 2012 FÖSTUDAGUR12
Föstudagsviðtaliðföstuda
gur Tryggvi Guðmundsson, knattspyrnumaður
T
ryggvi Guðmundsson er ein-
hver litríkasti og farsælasti
knattspyrnumaður sem Ísland
hefur alið. Tryggvi hefur spil-
að í meistaraflokki í 20 ár og á
þeim tíma verið öðrum Íslend-
ingum duglegri við að koma fótbolta í mark.
Þrátt fyrir að hafa spilað í atvinnumennsku
í Noregi og Svíþjóð í sjö ár varð Tryggvi
á þriðjudag markahæsti leikmaður í sögu
efstu deilar hér á landi þegar hann skoraði
sitt 127. mark. Mörkin hefur hann á löngum
ferli skorað fyrir uppeldisfélagið ÍBV, KR
og FH og þrátt fyrir að nálgast óðfluga
38 ára aldur er ekkert farið að hægjast á
Tryggva.
Nú er metið loksins fallið eftir mikið
umtal síðustu ár. Ef marka má spila-
mennsku þína í fyrra og í þeim eina leik sem
þú hefur spilað í sumar virðist enn ekkert
vera farið að hægja á þér. Hvað tekur við,
hvert er næsta markmið?
„Ég var einmitt að velta þessu sama fyrir
mér í gærkvöldi. Nú er maður búinn að ná
þessu háleita markmiði og það væri kannski
eðlilegt að setja sér einmitt næsta markmið.
Ég komst hins vegar eiginlega að þeirri nið-
urstöðu að ég þarf ekki endilega að setja
mér annað markmið. Aðalatriðið er ein-
faldlega það að ég hef svo rosalega gaman
af fótboltanum. Margir leikmenn á mínum
aldri hafa lagt skóna á hilluna vegna þess að
löngunin hefur ekki lengur verið til staðar
og hafa þá snúið sér að öðrum og kannski
mikilvægari hlutum. Ég hins vegar bara nýt
þess svo að spila fótbolta og kannski aldrei
meira en nú sem sést í því að ég er farinn að
telja mörkin sjaldnar en ég gerði og orðinn
meiri liðsmaður en ég var.“
Mér telst svo til að þú þurfir að skora ell-
efu mörk til viðbótar til að komast í 200
mörk í efstu deild á ferlinum séu mörkin á
Íslandi, í Noregi og í Svíþjóð talin saman. Er
það eitthvað til að stefna að?
„Já, nú ert þú bara búinn að búa til mark-
mið fyrir mig. Ellefu mörk til viðbótar, það
er flott markmið fyrir sumarið.“
Hvað með aldursmetið hans Þorsteins
Bjarnasonar, hefurðu hug á því að spila til
47 ára aldurs í efstu deild?
„Það eru nú oftast markmennirnir sem
endast lengst í þessu enda hreyfingin
minnst þar. Ég sé mig nú varla fara í markið
úr þessu og ég held að því sé því alveg ljóst
að ég bæti ekki það met.“
Í lokaumferð Íslandsmótsins í fyrra tókstu
tvær vítaspyrnur. Hefðirðu skorað úr ann-
arri hefði metið fallið en hvorug rataði í
netið. Í vor fékkstu svo blóðtappa sem hefði
getað haldið þér frá knattspyrnuvellinum
talsvert lengur en hann gerði. Óttaðistu ein-
hvern tímann að þér væri einfaldlega ekki
ætlað að slá metið?
„Já, ég verð að viðurkenna að ég hugsaði
með mér hvort karmað eða eitthvað annað
væri að flækjast fyrir mér. Sú hugsun leitaði
á mann hvort ferlinum væri kannski lokið.
En það hvatti mig líka áfram. Ég hugsaði
vel um mig, hélt mér í formi og gerði allt
sem ég mátti gera svo ég yrði tilbúinn þegar
græna ljósið kæmi. Svo kom það sem betur
fer fyrr en ég átti von á. En það hefði auð-
vitað verið hreinlega skelfilegt að klikka á
þessum tveimur vítum ef mér hefði svo ekki
auðnast að spila annan leik.“
Þú ert markahæsti leikmaður í efstu deild
frá upphafi, hefur unnið fimm Íslandsmeist-
aratitla, fjóra bikarmeistaratitla, spilað 42
A-landsleiki og skorað í þeim tólf mörk. Þú
hefur verið valinn besti og efnilegasti leik-
maður Íslandsmótsins og deilir metinu yfir
flest mörk skoruð á einu Íslandsmóti með
þremur öðrum. Ertu ánægður með ferilinn
eða ertu kannski einn af þeim sem staldrar
heldur við ósigrana?
„Ég er mjög ánægður með ferilinn, ég get
ekki verið annað. Það eina sem hefur stund-
um komið upp í kollinn á mér er að ég hafi
kannski komið of snemma heim úr atvinnu-
mennskunni. Ég var ekki nema þrítugur
þegar ég kom heim árið 2005 og stóð þá til
boða að halda áfram úti. Ég hefði kannski
átt að gera það en núna getur maður sagt
sem svo að þá hefði ég sennilega ekki náð
þessu meti. En á heildina litið er ég mjög
ánægður með ferilinn, bæði hér heima og
í atvinnumennskunni þar sem mér fannst
ganga vel.“
Þú hefur átt langan og farsælan feril og
ert að fagna 20 ára afmæli í meistaraflokks-
fótbolta í sumar. Þú hefur lengst af spilað
hér á Íslandi en spilaðir einnig erlendis í
atvinnumennsku í sjö ár. Hverja telurðu
vera hápunkta ferilsins og hvað hefur verið
erfiðast?
„Hápunkturinn er klárlega atvinnu-
mennskan og þá kannsi helst tími minn
í Noregi. Þar spilaði ég í þrjú ár fyrir
Tromsø og svo í önnur þrjú fyrir Stabæk.
Ég var einmitt keyptur til Stabæk fyrir met-
upphæð á sínum tíma sem segir manni að
ég var að gera eitthvað rétt. Mér tókst að
verða markahæsti erlendi leikmaður norsku
úrvalsdeildarinnar frá upphafi þangað til
einhver Svíi tók af mér metið fyrir skömmu.
Það sem var erfiðast var sennilega þegar
ég var frá í eitt ár í heildina árið 2003 sem
má segja að hafi gerst á versta tíma. Árið
áður gerði ég einhver fimmtán mörk og varð
næst markahæstur í Noregi. Í kjölfarið var
ég orðaður við alls konar lið á Ítalíu, í Eng-
landi, Tyrklandi og víðar. Það var allt í ferli
þegar ég braut á mér ristina og var frá í um
fimm mánuði. Þá var pressa á mér bæði
frá liðinu og sjálfum mér að sýna mig og
sanna. En ég byrjaði of snemma og braut
á mér ristina aftur sem gerði eiginlega út
um vonir mínar um frekari landvinninga í
atvinnumennsku. Ég sem síðan við Örgryte
í Svíþjóð meiddur þar sem ég á eiginlega
hundleiðinlegt tímabil. Eftir tímabilið stóð
mér til boða að koma heim til Íslands í FH
og að fara til Stabæk aftur. Ég kom heim og
stundum sé ég eftir því en stundum ekki.“
Þú spilaðir fyrir landsliðið í fjöldamörg ár.
Var það viss hápunktur á ferlinum að vera
landsliðsmaður?
„Það var auðvitað mikill heiður í hvert
sinn sem ég fékk að spila fyrir landsliðið.
Ég hefði glaður viljað spila fleiri leiki en
þessa 42 og sjálfum fannst mér ég hætta að
spila fyrir landsliðið of snemma. Ég viður-
kenni það að ég er orðinn of gamall fyrir
landsliðið núna en ég átti nokkur ár eftir
þegar þeir hættu að velja mig. En ég er
mjög stoltur af mínum landsliðsferli, ekki
síst að hafa tekist að skora tólf mörk fyrir
landslið sem skorar kannski ekki rosalega
mörg mörk.“
Hvernig líst þér á framtíð íslenska lands-
liðsins núna þar sem margir ungir og frá-
bærir leikmenn eru að stíga sín fyrstu skref?
„Ég er klárlega bjartsýnn á gengi lands-
liðsins, þetta lítur mjög vel út. En fram á
við hef ég áhyggjur af því að okkur hefur
ekki tekist að búa til mjög afgerandi og góða
varnarmenn enda sést að við fáum á okkur
þrjú mörk í báðum vináttuleikjunum síðustu
daga þótt þeir hafi vitaskuld verið leiknir
við frábær landslið. Sóknarlega er ég mjög
spenntur fyrir landsliðinu en varnarleikinn
má bæta.“
Þú hefur spilað með mörgum eftirminni-
legum liðum hér heima á ferlinum auk
landsliðsins. Þú spilaðir með FH-liðinu
sem vann allt sem var hægt að vinna hér um
miðjan síðasta áratug, ÍBV liðinu sem varð
Íslandsmeistari 1997 og KR-liðinu sem varð
bikarmeistari árið 1994. Hverjir eru eftir-
minnilegustu liðsfélagarnir?
„Ég hef nú alltaf sagt að Rúnar Kristins-
son er sá besti sem ég hef spilað með. Bæði
hjá KR á sínum tíma og svo auðvitað með
landsliðinu. Síðan verð ég að nefna Her-
mann Hreiðarsson. Við erum miklir félagar
bæði innan og utan vallar og spiluðum
saman bæði fyrir ÍBV og landsliðið. Á vell-
inum vorum við oft að flækjast fyrir hvor
öðrum á vinstri kantinum þar sem hann
var í bakverði en ég á vængnum en hann
vildi eiginlega sinna báðum hlutverkum og
ég flæktist bara fyrir. Í FH-liðinu voru svo
auðvitað endalausir snillingar og ég get eig-
inlega ekki tekið einn út úr. Svo hefur líka
verið rosalega gaman að koma aftur heim í
ÍBV, rífa upp Eyjaliðið og spila með strákum
sem voru margir bara með bleyju þegar ég
spilaði síðast í Eyjum. Því ævintýri er líka
ólokið og þó við höfum aðeins hikstað núna
er mikið eftir og ég kominn á ról þannig að
við komumst vonandi í gang.“
Nú var nokkuð fjallað um persónuleg mál-
efni þín í fjölmiðlum á vormánuðum. Var
meðal annars greint frá því að þú hefði orðið
uppvís að ölvunarakstri og í kjölfarið farið í
meðferð. Hvernig fannst þér þessi umfjöllun
og hefur lífið utan boltans eða fjölmiðlaum-
fjöllun um það einhvern tímann flækst fyrir
þér inni á vellinum?
„Nei, í raun og veru ekki. Ég hef reynt að
halda mig til hlés hvað varðar persónuleg
mál og ræða bara fótboltann. Þetta mál hins
vegar sprakk einhvern veginn í loft upp. Ég
auðvitað gerði mikil mistök og mun aldrei
neita því. En þetta gerðist í Vestmannaeyj-
um sem er lítið samfélag. Þar vissu allir sem
vildu vita hvað ég hafði gert og hvað ég ætl-
aði að gera til að taka á mínum málum. Mér
fannst því algjör óþarfi að fara með þetta í
bæjarblaðið, Eyjafréttir, og svo í framhald-
inu taka stóru miðlarnir þetta upp og þá er
þetta komið alls staðar. Mér fannst það auð-
vitað leiðinlegt en ég vildi nú ekki fara að
væla yfir því. Eftir á séð var það kannski
líka bara ágætt að vissu leyti því það hefur
hjálpað við að vinna úr þessu.“
Að lokum, ertu farinn að huga að lífinu
eftir fótboltann?
„Ég byrjaði á því fyrir löngu síðan. Ég hef
verið að mennta mig sem þjálfari og er að
nálgast UEFA-A stigið sem gerir mér kleift
að þjálfa lið hér á landi. Það er alveg ljóst
að ég mun ekkert kúpla mig út úr boltanum
þegar ég hætti að sparka tuðrunni sjálfur.
Ég verð sjálfsagt aðstoðarþjálfari einhvers
staðar eða þjálfari. Ég verð í þessum bolta
þangað til ég kveð þetta líf, það er alveg á
hreinu.“
Tel mörkin sjaldnar en ég gerði
Markahrókurinn og Eyjamaðurinn Tryggvi Guðmundsson er fyrir löngu orðinn landsþekktur fyrir kúnstir sínar á knattspyrnu-
vellinum. Á þriðjudag skoraði hann sitt 127. mark í efstu deild á Íslandi og varð um leið markahæsti leikmaður deildarinnar frá
upphafi. Magnús Þorlákur Lúðvíksson ræddi við Tryggva um sigrana á vellinum, lífið utan vallar og framtíðina.
TRYGGVI GUÐMUNDSSON Tryggvi er uppalinn Eyjamaður en hefur á ferli sínum leikið með KR, Tromsø og
Stabæk í Noregi, Örgryte í Svíþjóð og FH auk ÍBV. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA
Ríkharður Jónsson til
1973
■ 78 mörk í 110 leikjum
■ 5 þrennur
■ 6 sinnum markakóngur
■ Skoraði mest 10 mörk
sumarið 1959
■ Skoraði síðasta markið
sitt á sínu 37. aldursári
(1966)
Hermann Gunnarsson
1973-1982
■ 95 mörk í 158 leikjum
■ 9 þrennur
■ 3 sinnum markakóngur
■ Skoraði mest 17 mörk
sumarið 1973
■ Skoraði síðasta markið
sitt á sínu 34. aldursári
(1980)
Ingi Björn Albertsson
1982-2012
■ 126 mörk í 210 leikjum
■ 5 þrennur
■ 2 sinnum markakóngur
■ Skoraði mest 16 mörk
sumarið 1976
■ Skoraði síðasta markið
sitt á sínu 35. aldursári
(1987)
Tryggvi Guðmundsson
■ 127 mörk í 222 leikjum
■ 6 þrennur
■ 2 sinnum markakóngur
■ Skoraði mest 19 mörk
sumarið 1997
■ Verður 38 ára í sumar
Þeir fjórir síðustu til að eiga markametið
TEKIÐ SAMAN AF ÓSKARI Ó. JÓNSSYNI, ÍÞRÓTTAFRÉTTAMANNI Á FRÉTTABLAÐINU